باشگاه استقلال مجددا اعلام کرده اجازه حضور دوربینهای فیلمبرداری را نخواهد داد.
بهتازگی چند بازی از لیگ برتر انگلیس در شبکه ورزش روی آنتن رفته که کیفیت تصاویر از یک سو، کشیدهشدن تصویر از سوی دیگر و افتادن یکسری کدهای چندحرفی که متشکل از حرف و عدد است از دیگر سو، مخاطبان را اذیت میکند. این در حالی است که بازیها چندان سر تایم شروع نشده و غالبا در هفته اخیر با تأخیر روی آنتن رفته است.
درست است که تلویزیون این ۱۵ میلیارد را نپرداخته است؛ شاید اصلا همین امروز دست به جیب شود و این رقم را بپردازد؛ ولی در اصل ماجرا که صداوسیما با فوتبال شوخی میکند، تغییری به وجود نمیآید! چطور میشود که این سازمان، با آن همه عایدی از محل پخش آگهی در زمان پخش فوتبالهای مهم، فقط ۱۵ میلیارد تومان باید بپردازد.
مشخصا میتوان به نقش تلویزیون در داستان میزبانی ایران اشاره کرد و مطمئن شد که بدهیهای قبلی که حاصل نپرداختن حق پخش از سوی تلویزیون ایران بوده، روی سرنوشت میزبانی تیم ملی ایران در مسیر جام جهانی تأثیر گذاشته است. البته که این مورد تنها تأثیر منفی تلویزیون بر فوتبال ایران نبوده و نیست چون الان سالهاست فوتبال ایران به دلیل نگرفتن حق پخش بازیهای لیگ، با صداوسیما چالش دارد؛ چالشی که با توجه به قدرت صداوسیما به نظر میرسد تبدیل به موضوعی فرسایشی شده و دیگر امیدی به گرفتن حق پخش به معنای واقعیاش برای فوتبال نیست.
با تصویب لایحه نظام جامع باشگاهداری حقوق ناشی از پخش رویدادهای ورزشی از طریق صداوسیما و تلویزیونهای اینترنتی متعلق به باشگاهها میباشد.
جنجالهای ادامهدار تلویزیون ایران
گر قرار باشد تلویزیون ایران مفاد قانونی را رعایت کند، باید گفت نه؛ صداوسیما حق پخش بازی فینال را ندارد. بااینحال، مسئولان صداوسیما هم برای خودشان استدلال دیگری دارند؛ آنها میگویند نمیشود به بهانه تحریم از سوی یک کشور، قراردادی که از قبل منعقد شده، نادیده گرفته شود، پس همچنان طبق همان قرارداد قبلی بازیها را پخش میکند.
اگر تلویزیون ناچار بود به جای پخش مسابقات پرسپولیس و استقلال، سریال بسازد و روی آنتن ببرد چقدر باید خرج میکرد.
زور تلویزیون که همهجوره بر فوتبال و فدراسیونش چربید، مسئولان فدراسیون فوتبال را بر آن داشت تا خودشان دست به اقدامی تازه بزنند؛ علی کفاشیان، رئیس وقت فدراسیون فوتبال وعده داد با شرکتهای خارجی برای فروش حق پخش وارد مذاکره میشود و مشتری پروپاقرصی دارد. او اندکی بعد «گوشمالی» (!) داده شد تا این پیشنهادش در نطفه خفه شود.
دو نفر دیگر به کمیته اخلاق دعوت شدند
در حالی که شرکت MP&SILVA به عنوان شرکت طرف قرارداد فدراسیون فوتبال برای پخش دیدارهای تیم ملی برابر گوام، عمان، هند و ترکمنستان مدعی است برای هر یک از این بازیها مبلغ ۷۹ هزار دلار (جمعا مبلغ ۳۱۶ هزار دلار) به فدراسیون فوتبال پول داده است اما اسنادی در این باره در فدراسیون فوتبال وجود ندارد.
علیاصغر پورمحمدی رئیس شورای سیاستگذاری و هماهنگی ورزش صداوسیما: اینکه گفتهاند رسانه ملی حق پخش تلویزیونی را نخریده و بازیها در صداوسیما از روی دیگر شبکهها در حال پخش است، از پایه غلط است، چرا که سازمان این پخش تلویزیونی را با قیمتی پایینتر از آن چیزی که معمول بود، خریداری کرده است.
رئیس سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران میگوید تا زمانی که دولت بودجه قانونی مربوط به حق پخش فوتبال را به صداوسیما ندهد، این سازمان اقدام به پرداخت آن از بودجه خود نخواهد کرد.
نتیجه مذاکرات برای ادای حق فوتبال و مسئله حق پخش تلویزیونی باز هم به بنبست رسیده است.
رئیس کمیته ملی المپیک در نشست روسای فدراسیون های ورزشی با رئیس سازمان صداوسیما از تلویزیون به خاطر پخش مسابقات ورزشی حمایت کرد اما در بحبوحه درگیری با فوتبال پشت این رشته را خالی کرد!
سرانجام بعد از يك هفته درگيري و كشمكش، عصر دوشنبه جلسه مشترك مديران فدراسيون و باشگاهها با رئیس سازمان صداوسيما برگزار شد تا شايد گره عدم پخش مسابقات فوتبال باز شود.
کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در جلسه عصر سهشنبه خود به بررسی موارد اختلافی فدراسیون فوتبال و صداوسیما درباره حق پخش مسابقات پرداخت.
سازمان لیگ فوتبال ایران طی نامه ای به کلیه باشگاه ها اعلام کرد، ورود دوربین ها به داخل ورزشگاه ها بلامانع است.
معاون مالی سازمان صدا و سیما از هزینه 14 میلیون دلاری این سازمان برای خرید حق پخش مسابقات جام جهانی 2014 برزیل خبر داد و گفت: این سازمان برای خرید حق پخش مسابقات لیگ جهانی والبیال نیز مبلغ چهار میلیون یورو هزینه کرد.
مدیران عامل باشگاههای لیگ برتری پس از نشست با مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ، مهلت 8 روزهای به صداوسیما برای پرداخت حق پخش قانونی فوتبال دادند. در این بیانیه همچنین تاکید شده در صورت عدم توافق بین طرفین، اجازه ورود دوربین به ورزشگاهها داده نمیشود.