خصوصی سازی در سایپا

سه دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع خصوصی سازی در صنعت خودرو، گروه خودروسازی به عنوان یکی از شاهکار های خصوصی سازی ایران توانست پس از پشت سر گذاشتن یکسال از این اتفاق رقیب سنتی خود را پشت سر بگذارد و بیش از نیمی از سهم بازار خودرو ایران را در اختیار بگیرد.

در این نوشتار بخش هایی از دلایل موفقیت های گروه خودروسازی سایپا در دوران پس از خصوصی سازی را با هم مرور می کنیم.

از پایان جنگ تحمیلی تا سال گذشته مسوولیت اداره گروه خودروسازی سایپا با دولت بود. وزارت صنایع و معادن وقت و به وکالتش سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران برای سایپا تصمیم می گرفت و اجرا می کرد. مالکیت دولتی سایپا و در بسیاری از مواقع تضاد منافع سهامدار و کارگران در بیش از 20 سال ادامه داشته است.

در همه اتفاقات 20 سال گذشته کارکنان و کارگران تماشاگرانی بیش نبودند. کارگرانی که در مجامعی حضور پیدا می کردند که تماشاگری بیش نبودند و فقط و فقط سهامدار عمده تصمیم گیرنده بود و کارکنان تماشاگر رفتن و آمدن مدیرعامل ها بودند و گاه از رفتن کسی خشنود و از رفتن دیگری دلگیر می شدند اما امروز قصه متفاوتی در سایپا در جریان است و یکی از آرزوهای دیرین نظام جمهوری اسلامی محقق شده است .

امروز کارگران سایپا دیگر تماشاچی نیستند. امروز کارگران سایپا کار می کنند تا ارزش سهامشان بالا رود. امروز کارگران سایپا کار می کنند تا سود سهامشان بالا رود. کارگران سایپا امروز کار می کنند تا به اندازه تلاششان اجر مادی کسب کنند.

همه اینها گوشه هایی از تحقق آرزوی دیرین نظام جمهوری اسلامی است تا کارگران درآمد واقعی تلاششان را به دست آورند. حالا چه اتفاقی افتاده که کارگران و آرمان نظام از چشم افتاده است واقعا سوالی است که این روزها همه در سایپا و به تبع آن ایران خودرو از یکدیگر می پرسند.

بالا رفتن انگیزه های کارگری اما مهمترین نکته کل این قصه شیرین است . کارگران امروز سایپا دیگر کارگران دیروز نیستند. امروز آنها در نقش تصمیم گیرنده اصلی سرنوشت خودشان به پیش می روند و پشت سر گذاشتن رقیب قدرتمند و کسب رتبه اول سهم بازار خود پاسخ محکمی است به همه آنانیکه از حاکمیت کارگران بر سرنوشتشان هراس دارند!