باستان‌شناسان پس از بررسی تمساح‌های مومیایی که چند سال قبل در یک گورستان باستانی در مصر کشف شده بودند، به اطلاعات تازه‌ای درباره شیوۀ غیرعادی مومیایی کردن آنها پی برده‌اند.
در سال ۲۰۱۹ باستان‌شناسان بلژیکی و اسپانیایی هنگام کاوش در گورستان قبةالهوا، واقع در ساحل غربی رود نیل در شهر اسوان مصر، مجموعه‌ای ارزشمند از تمساح‌های مومیایی‌شده کشف کردند: پنج تمساح تقریباً کامل و پنج سر تمساح.
به گزارش فرادید؛ گرچه پیدا کردن تمساح در مقبره‌های مصری امری رایج است، کشف ۱۰ نمونه از آنها در یک مکان اتفاق بسیار نادری به شمار می‌آمد.
در مصر باستان حیوانات را برای پیشکش به خدایان قربانی و مومیایی می‌کردند؛ حیواناتی که معمولا به شکل همان خدایی بودند که به او تقدیم می‌شدند؛ برای مثال تمساح‌های مومیایی به خدای «سوبک» تقدیم می‌شدند؛ خدای آب و باروری در مصر باستان که به شکل انسانی با سر تمساح به تصویر کشیده می‌شد. در واقع مصریان باستان تمساح‌ها را رابطی میان انسان‌ها و سوبک تلقی می‌کردند.
حالا با گذشت چند سال از این کشف، بررسی‌های انجام شده بر روی تمساح‌های مومیایی اطلاعات تازه‌ای را درباره روش مومیایی کردن این حیوانات و حتی نحوه مرگ احتمالی آنها به دست داده است.
بررسی مومیایی‌ها نشان داد که برخلاف روش‌های معمول مومیایی کردن، در مورد تمساح‌ها از رزین استفاده نشده و اندام‌های داخلی حیوانات نیز خارج نشده بود. به نظر می‌رسد در عوض، بدن تمساح‌ها را در گودال‌های شنی قرار داده‌اند و اجازه داده‌اند تا گرما و خشکی بیابان به‌طور طبیعی آنها را مومیایی کند.
این تمساح‌ها که به دلیل تقاضای بالا در قرن پنجم پیش از میلاد شکار شده بودند، احتمالاً با روشی ساده اما بسیار خشن از پای درآمده‌اند. اگرچه هرچند نشانه‌ای از آسیب جسمی روی بقایا دیده نشد، آثار طناب حاکی از آن است که این حیوانات را با طناب بسته بودند و آنها را در آفتاب داغ رها کرده بودند تا از تشنگی و کم‌آبی جان بدهند.
