تیمی از کارگردانان فلسطینی و اسرائیلی رویکردی جسورانه به موضوع اشغال فلسطین در پیش گرفتند.
فرارو- «هیچ سرزمین دیگر»، فیلمی جسورانه و احساسی، همچنین پرفروش‌ترین مستند سال ۲۰۲۴ است.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، هیچ سرزمین دیگر فیلم مستندی درباره فلسطین اشغالی است که توانسته است ده‌ها جایزه از سوی منتقدان، هیئت داوران و مخاطبان در چندین قاره برنده شد. بیشتر جشنواره‌های بین المللی فیلم این مستند را به نمایش گذاشتند و «هیچ سرزمین دیگر» اکنون نامزد اسکار بهترین فیلم مستند سال است. موضوع این مستند تصرف فلسطین به دست اسرائیل است؛ موضوعی مهم که بدون شک لایق روایت شدن و تماشا است. این مستند که با تلاش یک تیم کارگردانی متشکل از دو اسرائیلی و دو فلسطینی است، به راستی رویکردی جسورانه دارد. داستان «سرزمین دیگر» دو وجهی است و فراتر از آن چیزی است که رسانه‌های غربی سعی در بیانش دارند.
این مستند در ابتدا داستانی درباره از دست دادن، قدرت، اندوه و رنج است. بازل آدرا و حمدان بلال، کاگردانان فلسطینی، فعالان و روزنامه نگارانی هستند که در مسافر یطا، در کرانه باختری اشغالی زندگی می‌کنند. آنها سال‌ها شاهد تخریب خانه‌های ساکنین توسط نیرو‌های اسرائیلی بودند که ادعا می‌کردند این منطقه برای یک مرکز آموزشی نظامی با سلاح واقعی مورد نیاز است.
سازندگان این مستند فیلمبرداری از وقایع را برای ثبت بصری آنچه در این منطقه اتفاق می‌افتاد، آغاز کردند. فیلمبرداری آنها شامل این واقعیت است که بسیاری از خانواده‌ها با هر چیزی که می‌توانستند نجات دهند به غار‌های زیرزمینی نقل مکان کردند. «هیچ سرزمین دیگر» عنوان خود را از فریاد زنی گرفته است، که می‌پرسید قرار است کجا بروند، زیرا خانه‌های این منطقه از نسلی به نسل دیگر رسیده‌اند و ساکنین هیچ جای دیگری برای نقل مکان ندارند.
این فیلم ویرانی این منطقه بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ با کمک از تصاویر خانواده آدرا به تصویر می‌کشد. «هیچ سرزمین دیگر» همچنین دوستی رو به رشد و گاه پرتنش آدرا و یک روزنامه‌نگار اسرائیلی به نام یووال آبراهام را نشان می‌دهد که به همراه راشل زور، فیلمبردار فیلم، در ابتدای این دوره به مسافر یطا می‌آیند. (این دو نفر نیمه اسرائیلی تیم کارگردانی را تشکیل می‌دهند.) آنچه تیم کارگردانی در آن زمان و سال‌های بعد شاهد آن هستند، دلخراش است، به خصوص که بار‌ها و بار‌ها اتفاق می‌افتد. در کنار تخریب‌های مکرر، نقاط اصطکاک در رابطه آدرا و آبراهام پدیدار می‌شود. برای مثال، آبراهام می‌تواند آزادانه در سراسر کشور سفر کند، در حالی که آدرا نمی‌تواند و این فشار شروع به ایجاد ناامیدی در هر دو مرد می‌کند.
سپس داستانی در مورد خود مستند «هیچ سرزمین دیگر» به وجود می‌آید. چنین مستند موفقی معمولاً پس از اکران موفق در جشنواره‌های بین المللی توزیع‌کننده‌ای پیدا می‌کند، به‌ویژه با توجه به اینکه این مستند هم جایزه برتر مستند و هم جایزه مخاطب را در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین در سال ۲۰۲۴ به دست آورد، که نشان‌دهنده علاقه گسترده منتقدان و مخاطبان است. با این حال همانند تعداد انگشت شماری از مستند‌های تحسین شده دیگر درباره رویداد‌های بحث برانگیز با پیامد‌های سیاسی (از جمله «اتحاد» و «آخرین جمهوری خواه») «هیچ سرزمین دیگر» نتوانست توزیع کننده‌ای در ایالات متحده پیدا کند و تولیدکنندگان در نهایت تصمیم گرفتند که خود این فیلم را توزیع کنند. در گذشته بسیار نزدیک، چنین فیلمی اغلب مورد توجه شبکه‌های مشهوری مانند مکس یا نتفلیکس قرار می‌گرفت.
این تغییر سوالاتی را در مورد آینده مستند‌هایی که پرتره‌های زندگی‌نامه‌ای از نوازندگان یا داستان‌های جنایی واقعی نیستند، ایجاد می‌کند، ژانر‌هایی که ظاهراً این روز‌ها بیشتر مورد علاقه توزیع‌کنندگان است. این توسعه همچنین ممکن است نشان دهد که شرکت‌های بزرگ باور دارند که مخاطبان چه فیلمی می‌خواهند. شاید داستان «هیچ سرزمین دیگر» نشان دهد که در بازار مستند جا برای یک توزیع‌کننده متفکر و مأموریت‌محور وجود دارد تا وارد کار شود. ممکن است سود زیادی برای ارائه واقعیت تلخ به تماشاگران به دست نیاورند، اما این بدان معنا نیست که هیچکس نمی‌خواهد چنین فیلم‌هایی را ببیند و توسط واقعیت به چالش کشیده شود.
کارگردانان: یووال آبراهام، بازل آدرا، حمدان بالال، راشل زور
نویسندگان: بازل آدرا، راشل زور، حمدان بالال، یووال آبراهام
ستاره: حمدان بالال
طول فیلم: ۱ ساعت ۳۲ دقیقه
ژانر: مستند
