دولت مسعود پزشکیان هم از اتفاقاتی که برای عادل فردوسیپور رخ میدهد در تعجب است.
فرارو – عادل فردوسیپور، محبوبترین مجری دو دهه اخیر صداوسیما، دوباره مورد بیمهری تلویزیون و در ردهای پایینتر، ساترا، قرار گرفته است. ساترا که زیر نظر تلویزیون و صداوسیما مشغول صدور مجوز برای برنامههای فضای مجازی و اینترنت است، به تازگی مانع از گزارش عادل فردوسیپور بر بستر اینترنت شده است.
به گزارش فرارو، این اتفاق درشرایطی رخ داده که همگان از رابطه شکرآب تلویزیون و عادل فردوسیپور با یکدیگر خبر دارند. تلویزیون سال ۱۳۹۷ و درست از زمانی که علی فروغی زمام شبکه سه را در اختیار گرفت، بساط برنامه ۹۰ که آن روزها محبوبترین برنامه تلویزیون بود را برچید. بسیاری از آن اقدام به عنوان یک هاراگیری آشکار یاد کردند ولی آن روزها مسئله بودن و نبودن بر «مدار» از سوی مسئولان تلویزیون عنوان و ادعا شد که عادل فردوسیپور از آنجا که حاضر نیست بر مدار تعریف شده حرکت کند، جایی نخواهد داشت.
عادل با وجود چنین بیمهری بزرگی، به همکاریاش با شبکه ورزش ادامه داد ولی چندی بعد با اعلام اینکه تفکرات حاکم بر این نهاد را دیگر تاب نمیآورد به همکاریاش با تلویزیون پایان داد. اینها همگی در شرایطی بود که از سال ۱۳۹۷ به این طرف، عادل که همواره گزارشگر برتر صداوسیما محسوب میشد، فوتبالی را گزارش نکرد. فردوسیپور سراغ برنامههای خاص خودش شبکههای خانگی و البته بستر اینترنت رفت که آنجا هم چندان راحت گذاشته نشده است. ماجرای تازه را دیگر همگان میدانند؛ او بعد از قریب به ۶ سال با گزارش رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا در یکی از شبکههای اینترنتی خانگی برگشته ولی حالا تاب دیدن همین اتفاق را هم ندارند. آنطور که مدیر آپارات اسپرت و فیلمو عنوان کرده، ساترا خواسته تا مانع از گزارش عادل فردوسیپور شوند. این خواسته اگرچه با شوک بزرگی همراه بوده ولی عجیب است که باعث شوکه شدن مسئولان و مشاوران دولتی هم شده است.
برای ورود به این بحث ابتدا کافی است واکنشها به اولین گزارش عادل فردوسیپور در ایران بعد از قریب به ۶ سال را دید. آن روز موج جدیدی از خوشحالی در بین علاقمندان به فوتبال به راه افتاد. کار به جایی رسید که فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت هم در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشت که «بازگشت از برخی تصمیمات که مردم را شاد میکند، هم به نفع دوستداران فوتبال است، هم توان افزایش سرمایه اجتماعی را دارد؛ گاه با یک تصمیم ساده میتوان وفاق بزرگی در جامعه ایجاد کرد.»
تاکید روی کلمه وفاق این شایعه را به راه انداخت که ظاهرا قرار است اتفاق نوینی در این زمینه رقم بخورد. عدهای حتی شایعه بازگشت احتمالی فردوسیپور به تلویزیون را هم مطرح کردند که عادل بعدها این شایعه را تکذیب کرد. روند گزارشگری عادل دوباره در چند نوبت ادامه پیدا کرد تا اینکه بالاخره سروکله ساترا پیدا شده و فعلا میخواهد مانع از ادامه گزارشهای فردوسیپور شود.
این فرایند، دیگر وارد مسیری شده که ظاهرا دولت مسعود پزشکیان و مشاوران رئیس جمهور هم آچمز شدهاند. آنها که امیدوار بودند تغییری ملموس در شرایط رخ دهد، حالا آشکارا با پدیدهای روبرو هستند که به قرار توان حل کردن آن را هم در کوتاه مدت نخواهند داشت. این یکی را میتوان در لابلای اظهارات علی ربیعی، دستیار اجتماعی رئیس جمهور یافت که در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس حیرتش از چنین تصمیمی را به تصویر کشیده است. او نوشته که «در تعجبم چرا عدهای تاب دیدن حال خوب مردم را ندارند. هرچیزی که حتی به قدری اندک، موجب شادی، سرگرمی و دل خوش جامعه میشود را برنمیتابند. در خبرها خواندم که ساترا دستور ممنوعیت «گزارش» عادل فردوسیپور و «اکنون» سروش صحت را صادر کرده است. مثل اکثر هموطنان دوستشان دارم. نمیدانم چرا در حالی که همه ما نگران مرجعیت رسانهای در داخل هستیم، متولیان آن هیچ دغدغهای در این خصوص ندارند.»
قسمت عجیب داستان اینجاست که دولتیها که انتظار داشتند با ورودشان همگرایی صورت بگیرد، حالا خودشان متحیر، بیرون از گود مانده و با چشمهای از حدقه بیرون زده، ماجرای سختگیری بر عادل را نظاره میکنند.
توضیح میدم اول :
شک1: ریجستری فوری گوشی آیفون دولت آقای پزشکیان که تعداد کثیری ثروتمند را خوشحال کرد که دیگران چشم شادی آنان را نداشتند !!!!
دومین شک دولتمردان دلاری محاسبه کردند ماموریتهای دولتمران به خارج از کشور!!!!
که مامورین دولتی را خوشحال و عده ای چشم خوشحال شدن مردم را ندارند
حال شک !!! مخالفین از نگاه دولتمردان جماعت بیکار و بدون برنامه و تدبیر بجای توجه به اقتصاد و گرانی های روزانه و شبانه مملکت از عدم مجری گری یک فرد تاریخ مصرف گذشته و فسیل شده بدون علم و تکنولوژی دچار شک شده اند.
واقعا باعث تعجب است شوکه شدن مسئولان و مشاوران دولتی از جمله جناب ربیعی ، مهاجری و اعلام موضع !!!!؟؟؟؟؟
من یه سوال دارم؟
این مشاورین و معاونین و خدم حشم دولتمران تا کی می توانند با شعار و پروپاگاندی سازی در جامعه پیش بروند
فکر کردن مردم نادانند و به جای جوابگو بودن به مردم و سرو سامان دادن به اقتصاد ، آموزش و فرهنگ مردم فقط جو سازی می کنندو آیا با شعار می توانند مشکلات مردم را حل کنند.