چرا ماهواره‌های ایران با پرتابگر روسی به فضا رفت؟

سردار علی جعفرآبادی فرمانده یگان فضایی نیروی هوافضای سپاه پاسداران در برنامه خط مقدم که از شبکه سوم سیما پخش شد، گفت: فعالیت‌های فضایی ایران خیلی دیرپا نیست. یک حرکت خوبی در دهه ۸۰ آغاز و منجر شد تا ایران به باشگاه فضایی دنیا بپیوندد. در این دهه، ماهواره امید سال ۱۳۸۸ پرتاب شد که اتفاق بسیار بزرگ و واقعاً غرور آفرین بود.

به گزارش فارس، جعفرآبادی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا ایران با وجود دارابودن توانمندی طراحی و ساخت ماهواره‌بر برای پرتاب ماهواره به سراغ روس‌ها می‌رویم، تصریح کرد: اصولاً در همه جای دنیا اینگونه است در پرتاب ماهواره کسی تعصب خیلی سخت و خاصی ندارد تا ماهواره خود را شخصاً پرتاب کند. 

به طور مثال، هنگامی که شما می‌خواهید به قم سفر کنید حتماً تعصب ندارید که با خودرو‌هایی که مقصد آن قم است به این شهر سفر کنید و اگر خودرو‌هایی عبوری از قم نیز نیاز شما را برطرف می‌کند یا در حوزه‌های هوایی نیز هنگامی که می‌خواهیم به یک کشور سفر کنیم حتماً با شرکت‌های هواپیمایی ایرانی سفر نمی‌کنیم.

وی افزود: در حوزه فضایی چنین فرهنگی شکل گرفته است برخی اوقات شاهد هستیم که یک ماهواره‌بر در یک کشور آماده شده و اندازه یک ماهواره کوچک جای خالی دارد، قیمت آن هم ارزان‌تر می‌شود به نحوی که یک ماهواره از کشور همسایه آمده و پرتاب می‌شود. 

فرمانده یگان فضایی نیروی هوافضای سپاه پاسداران عنوان کرد: اکنون وضعیت به همین صورت است اگرچه توصیه ما این است که باید اولویت ماهواره‌بر‌های بومی و داخلی باشد که بتوانند قوت پیدا کنند. به طور مثال، ماهواره‌های هدهد و کوثر که اخیراً توسط روسیه پرتاب شدند قرارداد پرتاب آن مربوط به یک سال قبل بود که در آن زمان ما ماهواره‌بر قائم ۱۰۰ را پرتاب نکرده بودیم و تست مداری نداشت. 

وی ادامه داد: ماهواره‌بر قائم ۱۰۰ در یک سال اخیر دو پرتاب موفق داشت و اگر امروز بود همان ماهواره‌های کوثر و هدهد در یک پرتاب توسط این ماهواره در ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری قرار بدهد.