از یک خانهی دورافتاده در دامنه کوه گرفته تا یک خلوتگاه ساحلی دنج؛ این فهرست بهشتهای دنج و کوچکی است که معماران در آرامترین گوشههای جهان ساختهاند.
در این مطلب، مجموعهای از ۱۰ خانهی آرام خارج از مسیرهای پررفت و آمد را به انتخاب نشریۀ معماری دزین معرفی میکنیم.
به گزارش فرادید؛ از یک خانهی دورافتاده در دامنه کوه گرفته تا یک خلوتگاه ساحلی دنج؛ این فهرست بهشتهای دنج و کوچکی است که معماران در آرامترین گوشههای جهان ساختهاند.
این خانهی تعطیلات دورافتاده، روی یک ساختمان مزرعه متروکه بنا شده که در منطقهی حفاظتشده طبیعی برِیافیورِر در غرب ایسلند واقع است. در حالی که عناصر ساختمان قبلی حفظ و اقتباس شده، برخی دیگر برای مرزبندی با حیاط باز به همان شکل ویرانشده نگه داشته شدند. فضای داخلی خانه با اندود چوبی توسط پنجرههای بزرگ مشرف به چشمانداز و با یک استودیوی هنری با ارتفاع دوبرابر معمول برای مالک کامل شده است.
نوارهایی از پوشش مسی پتینهکاریشده نمای بیرونی این خانه را شکل دادهاند، خانهای پایینتر از سطح که در دامنه کوهی در کلرادو پنهان شده است. این بنا توسط معماران سیسیوای طوری طراحی شده که به بخشی از محیط دورافتاده خود تبدیل شود یا در آن ناپدید شود.
پیرامون این خانه درختان صنوبر بلند است و نماهایی از کوههای راکی دارد. نمای مسی به دلیل نیاز به نگهداری کم، مقاومت در برابر آتش و بادوام بودن در آب و هوای شدید و همچنین به دلیل تهرنگ بنفش و خاکستری آن که شبیه رخنمونهای اطرافش است، انتخاب شده است.
این خانه نیز برای یکی شدن با محیط اطرافش طراحی شده، خانهای جمع و جور که در یک خلیچ کوچک محفاظتشده در «هبریدهای بیرونی» (مجموعهای از جزایر در شمال غربی اسکاتلند) قرار گرفته است.
ایزات آروندل از دیوارهای ضخیمی از جنس سنگ محلی برای محصور کردن چارچوب چوبی نامنظم خود استفاده کرده که به گفته او نتیجهی کار «با» منظره به جای «علیه» آن بوده است.
این خانه تعطیلات بتونی در قسمت روستایی یونان که توسط پییِرز تِیلور معمار به عنوان یک اردوگاه تفریحی برای خانوادهاش طراحی شده تا حدی در معرض شرایط جوّی است.
تیلور توضیح داده: «من از استعاره اردوگاه استفاده میکنم، چون این منظره شیوهی کاملاً متفاوتی از بودن را که بسیار فصلی است، ترغیب میکند. خانه در زمستان بدون استفاده اما برای فصل بهار از آن استفاده میشود.»
بتن ماده انتخابی لودویگ گودفروی هنگام طراحی این خانه بود، یک خانه به سبک بروتالیستی در یک جنگل کاج، یک ساعت خارج از مکزیکو سیتی.
این خانه به عنوان یک اقامتگاه دورافتاده آخر هفته ساخته شده که از ایده ایجاد یک پناهگاه غیرقابلنفوذ و محافظ که شبیه یک کابین جنگلی باشد، شکل گرفته است.
سقفی مواج بر فراز این خانه قرار گرفته که توسط معمار برنده جایزه پریتزکر، ریو نیشیزاوا روی دماغهای صخرهای در شیلی ساخته شده است. شکل مواج برای تقلید از خطوط محیط اطراف طراحی شده و در عین حال بالا و پایین میرود تا قسمت کشیده داخلی آن به راحتی تقسیم شود.
معمار خانه گفته: «دیواری وجود ندارد که از آن صحبت کنیم، این خانه فقط ساختمانی متشکل از زمین و سقف است که در طبیعت قرار گرفته است.»
نِیچِرهیومِین این خانه تعطیلات را به شکل یک «کلبه کوچک» طراحی کرده که در جنگلهای کبک است.
این خانه پوشیده از تختههایی از جنس کاج غربی قدیمی است که برای استتار شدن با تنههای درختان اطراف انتخاب شدند، در حالی که پوششهای کاج سفید درون خانه یک پسزمینه مینیمال را برای پنجرههای بزرگ مشرف به سایبان پربرگ شکل دادهاند.
بلاک۷۲۲ پالتی از رنگهای خاکی و بافتهای طبیعی را برای این خانه پلکانی کرتی در اولویت قرار داده که به گونهای طراحی شده که تابع محیط کوهستانی ساحلی آن باشد.
کاتیا مارگاریتوگلو، مدیر خلاقیت این پروژه گفته: «کوه و دریا عناصر قوی این مکان هستند. آنها بسیار مسلط هستند و شما درک میکنید که باید به آنها احترام بگذارید و با فروتنی مداخله کنید.»
این خانه در هوکایدو برای خانوادهای طراحی شده که میخواستند فضایی داشته باشند که در آن بتوانند به خلوت جنگل پناه ببرند. شکل خانه به بالها یا شاخههایی تقسیم شده که با پوشش سرو و شکافی بین درختان موجود یکپارچه میشود و آسیب به محوطه ساخت را به حداقل میرساند.
فلوریان بوش، معمار میگوید: «معماری این خانه صرفاً ادامهی تجربهی حضور در جنگل است؛ تکمیل ساختمان به این معنا نیست که پروژه تمام شده، بلکه با پوشش گیاهی اطراف به تکامل خود ادامه خواهد داد».
گاردنِرفوگلِن در طراحی این خانه که اطراف یک شومینه مرکزی سازماندهی شده، از چیدمان کلبههای چوبی سنتی الهام گرفته است.
این خانه که در جنگلی در یک منطقه دورافتاده از تِلِهمارک قرار دارد، به پنج حجم تقسیم شده که دارای کنجهای نشستن اطراف بیرون خانه است که مالک میتواند با نشستن روی آنها از تماشای مناظر لذت ببرد.