از فروشندگان مواد مخدر در پلتفرمهای رسانههای اجتماعی گرفته تا پستهای تشویق کننده به غذا خوردن بی نظم، خطرات رسانههای اجتماعی هستند. برخی از والدین احساس خطر بسیار بغرنجی دارند. آنان به فرزندان شان میگویند: در رسانههای اجتماعی نروید شما مورد قاچاق جنسی قرار خواهید گرفت؛ اما این روش درستی نیست.
فرارو- اگر فرزندی دارید که به شکل قابل توجهی در شبکههای اجتماعی حضور دارد جای نگرانی زیادی وجود خواهد داشت. طی یک جلسه استماع تقریبا چهار ساعته در مورد ایمنی آنلاین کودکان در هفته گذشته سناتورهای امریکایی با مدیران عامل فناوری متا، تیک تاک، اسنپ چت، دیسکورد و ایکس در مورد آسیبهایی که اپلیکیشنهای آنها برای نوجوانان و نوجوانان به همراه دارند بحث کردند.
به گزارش فرارو به نقل از واشنگتن پست، بحثها میان سناتورهای آمریکایی در مورد مقولههایی از موارد سوء استفاده جنسی از کودکان تا خودکشی، قلدری همسالان علیه یکدیگر، مواد مخدر، ترندهای وایرال کشنده، اخاذی، اختلال در غذا خوردن و مسائل مربوط به سلامت روان را در بر میگرفت که همگی با استفاده از رسانههای اجتماعی مرتبط هستند. با توجه به محبوبیت رسانههای اجتماعی و رواج استفاده از گوشیهای تلفن همراه هوشمند در زندگی نوجوانان بزرگسالان چگونه میتوانند از آنان در برابر بدترین سناریوی در کمین آنها از طریق پیامهای مستقیم و فیدهای الگوریتمی پنهان محافظت نمایند؟
کمک دولت ایالات متحده به این موضوع بسیار بعید به نظر میرسد. علیرغم آن که بیش از پنج قانون پیشنهادی در طول آن جلسه ذکر شد بعید به نظر میرسد که به زودی هیچ کدام از آنها تصویب شود حتی علیرغم علاقهای که از سوی نمایندگان هر دو حزب نسبت به این موضوع وجود دارد. مخالفان چنین قانونی میگویند میتواند به عنوان ابزاری برای جلوگیری از دریافت اطلاعات ضروری توسط کودکان و نوجوانان شبیه به ممنوعیتهای اعمال شده برای برخی از کتابها مورد استفاده قرار گیرد و رسیدگی به این نگرانی را به والدین و نوجوانان واگذار میکند.
شرکتهای رسانههای اجتماعی خطراتی را که کودکان و نوجوانان با آن روبرو هستند ابداع نکرده اند. کودکان و نوجوانان در خانواده و گروه همسالان خود با مواد مخدر مواجه میشوند و بیشتر احتمال دارد که توسط شخصی که شخصا میشناسند مورد قاچاق جنسی قرار گیرند تا یک غریبه در فضای مجازی. هم چنین قلدری در فضای مجازی تقلیدی از آن چیزی است که فرد در زندگی واقعی تجربه میکند. با این وجود، اپلیکیشنهای رسانههای اجتماعی میتوانند این مشکلات را تشدید کنند.
"میشل ایکارد" سخنران و نویسنده کتاب "هشت شکستی که میتواند یک کودک را به موفقیت برساند" میگوید: "اگر رسانههای اجتماعی از بین بروند این چیزها هم چنان وجود داشته و برای همیشه وجود خواهند داشت. با این وجود، رسانههای اجتماعی جنبههای منصحربفردی را برای این مسائل ایجاد میکنند".
با کودکان و نوجوانان در مورد مسائل گسترده صحبت کنید و نه صرفا درباره بخشهایی که مختص رسانههای اجتماعی هستند. ایکارد پیشنهاد میکند مانند هر ابزار رایج دیگری که میتواند مفید یا مضر باشد در مورد رسانههای اجتماعی بیاندیشید. شما میخواهید فرزندان تان در استفاده از اجاق گاز مراقب باشند، اما همزمان میخواهید یاد بگیرند که چگونه برای خودشان آشپزی کنند.
ایده اصلی ترساندن والدین نیست بلکه هدف آموزش همه افراد درگیر و دخیل در ماجراست تا بتوانند خطر را تشخیص دهند. برای مثال، فروشندگان مواد مخدر در رسانههای اجتماعی با نوجوانان ارتباط برقرار میکنند. به گفته آژانس مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده مواد فروشان تبلیغات را در سایتهای رسانههای اجتماعی میخرند و از طریق پیامهای مستقیم یا بخش نظرات با کودکان و نوجوانان ارتباط برقرار میکنند و پرداختها را از طریق اپلیکیشنهای پرداخت محبوب میپذیرند.
مجرمان در فضای مجازی خود را به عنوان اهداف عاشقانه متناسب با سن نوجوانان نشان میدهد و از نوجوانان عکسهای شخصی شان را دریافت کرده و سپس از آن عکسها برای باج گیری استفاده میکنند. آنان در ازای منتشر نکردن عکس یا عدم ارسال آن بری اعضای خانواده آن فرد از او درخواست دریافت پول میکنند.
در مورد چالشهای وایرال با فرزندان تان صحبت کنید گاهی اوقات این چالشها کارهای احمقانه و خطرناکی هستند که نوجوانان را تشویق میکنند تا انجام دهند و منجر به مجروح و حتی کشته شدن نوجوانان نیز شده اند. شاید بیشترین تاثیر رسانههای اجتماعی تاثیر آن بر سلامت روان نوجوانان باشد. این میتواند شامل محتوای تناسب اندام یا خودیاری باشد که رفتارهای ناسالم مانند اختلال در غذا خوردن و حتی خودکشی را تشویق میکند. رسانههای اجتماعی و گوشیهای تلفن همراه هوشمند به طور کلی میتوانند با کاهش میزان خواب نوجوانان سلامت روان آنان را بدتر کنند.
زمانی که صحبت از نوجوانان و گوشیهای تلفن همراه خوشمند به میان میآید خواب یک نگرانی بزرگ در میان کارشناسان است. قرار است دانش آموزان دبیرستانی ۹ ساعت در شبانه روز بخوابند، اما گوشیهای تلفن همراه هوشمند میتوانند باعث بیدار ماندن آنان تا دیروقت شوند و یا آنان را زودتر از خواب بیدار کنند. "لیزا دامور" روانشناس و نویسنده کتاب "زندگی عاطفی نوجوانان" میگوید:"ما دادههای بسیار واضحی داریم که نشان میدهد بین خواب و سلامت روان و بین اختلال خواب و خودکشی ارتباط قوی وجود دارد".
او توصیه میکند گوشیهای تلفن همراه هوشمند و سایر وسایل ارتباطی را دور از اتاق خواب نگه دارید و آنها را در جایی دور از دسترس شارژ کنید. محدودیت دیگری که والدین میتوانند برای فرزندان خود در نظر بگیرند تاخیر در معرفی رسانههای اجتماعی به آنان تا زمانی است که امکان پذیر باشد. در ایالات متحده اکثر سایتهای رسانههای اجتماعی به هر فرد ۱۳ ساله یا با سن بالاتر اجازه میدهند تا در حساب کاربری خود ثبت نام کرده و آن را مدیریت کنند. دامور میگوید این کار را حداقل تا ۱۴ سالگی متوقف کنید زمانی که فرزندان تان نسبت به آن چه میبیند و میشنوند بیشتر دچار شک و تردید میشوند.
آیا نوجوان شما وقت خود را صرف تماشای ویدئوهای مرتبط با بلایای آب و هوایی میکند یا آن که محتوای مملو از نفرت پراکنی و یا نظریههای توطئه را در قالب پستهای با مضمون زن ستیزی، نژادپرستی و بیگانه هراسی تماشا میکند؟ الگوریتمهایی که در قالب اکثر اپلیکیشنهای موفق رسانههای اجتماعی قرار دارند میتوانند غیرقابل پیش بینی باشند و کنترل آنها دشوار است. برای این که بدانید فرزندان تان چه چیزی را در فضای مجازی میبینند به طور مستقیم از آنان بپرسید که چه نوع محتوایی به آنان داده میشود.
سپس برای آنان توضیح دهید که الگوریتمها چگونه کار میکنند. نوجوانان واقعا باهوش و بسیار مراقب هستند. موفقیت آمیزترین مکالمات شما با آنان از این فرض آغاز میشود: به آنان بگویید الگوریتمهایی که رسانههای اجتماعی را هدایت میکنند به شما اهمیت نمیدهند بلکه به پول اهمیت میدهند. روشی که آنها پول در میآورند این است که محتوایی را در مقابل شما قرار میدهند که به سختی میتوانید از آن جدا شوید.
با نوجوانان صادقانه صحبت کنید، اما مطمئن شوید که به روشی موثر این کار را انجام میدهید. ایکارد در اثر "چهارده گفتگو در چهار سالگی" پیشنهاد کرده که از رسیدن به بدترین سناریو اجتناب کنید. ایکارد میگوید:"برخی از والدین احساس خطر بسیار بغرنجی دارند. آنان به فرزندان شان میگویند: "در رسانههای اجتماعی نروید شما مورد قاچاق جنسی قرار خواهید گرفت". در عوض، والدین باید به طور واقعی در مورد اپلیکیشنها و سایتها صحبت کنند و به این نکته اشاره کنند که افراد و چیزها همیشه آن گونهای نیستند که در فضای مجازی به نظر میرسند".
ایکارد میگوید:" آنان را به ابزارهایی مجهز کنید تا شک و تردید داشته باشند. اگر فقط روی وحشتناکترین نتیجه ممکن تمرکز کنید مانند موضوع دستگیری برای ارسال یک تصویر برهنه در مقابل نمایش آن برای نوجوانان دیگر احتمال این که بچهها شما را جدی بگیرند کمتر است".