در جدیدترین ترند طراحی اداری با بالاترین سطح کیفیت کارفرمایان در تلاش هستند تا فراهم ساختن وسایل راحتی خانه و یک اتاق مخصوص برای افراد آنان را به محل کار بازگردانند.
فرارو- چندان طولی نکشید که "جان ریس" ریشه مشکل در دفتر تازه اش را شناسایی کرد. او مدیر عامل شرکت معماری MCM در لندن به همراه ۵۰ نفر از کارکنان اش در سال ۲۰۲۰ میلادی به یک فضای کاری کوچک نقل مکان کرد. اجاره دفتر قبلی او درست همزمان با پایان یافتن پاندمی کووید – ۱۹ به پایان رسید. پلان آزاد* (اوپن پلن) بودن دفتر تازه برای نیروی کار عمدتا از راه دور خوب بود با این وجود، زمانی که کارکنان به طور جدی به دفتر کار بازگشتند نارضایتی شان را مطرح کردند. ریس می‌گوید: "آنان به سرعت دریافتند که برقراری تماس از طریق اپلیکیشن زوم (Zoom) در کنار افراد دیگر در یک دفتر با شکل و قالب پلان آزاد می‌تواند واقعا باعث حواس پرتی شود".
به گزارش فرارو به نقل از بلومبرگ، گروهی از طراحان متخصص در محیط‌های محل کار MCM این مشکل را درک کردند: در واقعیت، کار ترکیبی نیازمند فضای کم‌تر و جدایی و تفکیک بیش‌تر بود. آنان به فضای داخلی دفتر مدولار* نیاز داشتند که بتوان آن را به سرعت پیکربندی مجدد کرد و طیف وسیعی از حریم خصوصی برای جلسات حضوری و کار‌های متمرکز فراهم اورد.
بنابراین، ریس در سال ۲۰۲۱ میلادی به شرکت مبلمان اداری مراجعه کرد و سیستم اتاق‌های معماری مهندسی شده را وارد کرد. سیستم پنل متشکل از مجموعه‌ای از قطعات که برای ایجاد مجموعه‌ای از غرفه‌های مستقل مونتاژ شده است. این سیستم تنها یکی از چندین راه حل اداری حریم خصوصی است.
در MCM این فضا‌ها شامل اتاق‌های جلسه کوچک و یک کتابخانه با سطوح دیواری قابل نوشتن، دیوار‌های چوب پنبه‌ای و در‌های شیشه‌ای شفاف است. در واقع، دفتر MCM از سیستم Verandas برای ایجاد فضا‌های کاری کوچک‌تر در اتاق بزرگ‌تر استفاده می‌کند. Verandas دو سال پیش به بازار آمد و به ترندی پیوست که وسایل مورد استفاده در طراحی داخلی را به شیوه‌ای انعطاف پذیرتر و متحرک‌تر برای دفاتر در دوره پسا کووید ارائه می‌کند.
در نمایشگاه طراحی داخلی در شیکاگو در تابستان امسال تعداد زیادی از این به اصطلاح اتاق در اتاق‌ها به نمایش گذاشته شدند. چندین تولید کننده کُنج‌های مستقل را برای کار به تنهایی یا در گروه‌های کوچک به نمایش گذاشتند که همگی برای ارائه واحه‌ای از آرامش در میان هیاهوی پلان آزاد طراحی شده بود.
شرکت فنلاندی حلقه‌هایی به ظاهر فضایی را ارائه کرده بود و طراحان فضایی نیمه خصوصی را به کارمندان ارائه داده اند به گونه‌ای که می‌توانید از کسانی که داخل آن هستند بخواهید تصویر جنگلی را تصور کنند که با درختان در آغوش گرفته شده است. سایر سیستم‌های فضایی برای همکاری و ملاقات بودند که از تخته سفید ثابت یا متحرک و پنل‌های روی چرخ‌ها برای تقسیم فضا بدون دیوار‌های کامل استفاده کرده بود و در طرح خود دیوار‌ها را نگنجانده بود و فضا با استفاده از مجموعه وسایل متصل شده تعریف می‌شد.
این اثاثیه مدولار بدون نیاز به زمان و تعهد طولانی مدت مرتبط با ساخت و ساز و پارتیشن بندی به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که فضا را به طور قطعی‌تر از چیدمان صندلی‌ها گرفته تا کاناپه با سبک معماری بیش‌تر و پرداخت‌های باکیفیت‌تر در مقایسه با دیوار‌های اتاقک‌های تیره تعریف کنند. جای تعجبی ندارد که صاحبات دفاتر اداری مشتاق آزمودن این نوع طراحی داخلی هستند.
شرکت‌ها نمی‌خواهند به اجاره‌های طولانی و انواع سرمایه گذاری‌های زیرساختی که معمولا همراه آن می‌آیند گره بخورند و بیش از همه به انعطاف پذیری و قابلیت تحرک اهمیت می‌دهد. در حالی که حضور روزانه در دفتر می‌تواند غیرقابل پیش بینی باشد ترجیح عمومی برای کار از خانه و راحتی ناشی از آن به خوبی ثابت شده است. ریس می‌گوید:"اگر قرار است به دفتر بیایم واقعا به چیزی نیاز دارم که بهتر از چیزی باشد که در خانه داشتم". این ارتقای کیفی صرفا برای کارکنان نیست. کارفرمایان نیز هم چنان به محیط‌های اداری خود برای نشان دادن موفقیت متکی هستند. بسیاری از مشتریان می‌خواهند این نوع راه حل‌ها بسیار باکیفیت و سطح بالا به نظر برسند، زیرا جایگزینی برای ساخت و ساز ساختمانی می‌باشند.
Aeonica Spacestor نمونه‌ای از این تغییر است. از پنج عنصر تشکیل شده که می‌توان آن‌ها را برای تعریف فضا با موتیف*های معماری کلاسیک ترکیب کرد: با ستون ها، پورتال ها، پانتئون‌ها (معابد)، انجمن یا فوروم ها، روتوندا‌ها (ویلا‌های عصر رنسانس) و صومعه‌ها که همگی به اندازه کافی انتزاعی شده اند تا به آن ویژگی‌های پست مدرنیستی بخشند. از آن عناصر می‌توان برای تعریف مجموعه فضا‌هایی با دیوار‌ها و حاشیه‌ها استفاده کرد. این تقسیم بندی‌ها می‌توانند کاملا مات یا نیمه شفاف باشند مانند مجموعه‌ای از طاق‌های متصل به صورت افقی که ممکن است یک ایوان فلورانسی را تداعی کنند.
مشخص نیست که آیا حضور در یک دفتر واقعا یک امتیاز برای بهره وری محسوب می‌شود یا خیر و نتایج مطالعات اخیر ناسازگار بوده اند. اکنون تغییر در بیان زیبایی شناختی فضای داخلی محل کار نشان دهنده درک در حال تکاملی است از این که چه نوع فضایی باعث افزایش کارایی کار می‌شود. حدود یک دهه و نیم پیش محیط‌های کاری پیشرفته هویت گرافیکی تحت تاثیر استارت آپ‌ها را پذیرفتند کارمندان را با نقاشی‌های دیواری هنر خیابانی و هیاهوی دیوانه کننده با استفاده از رنگ‌های روشن جلب کردند. در پردیس‌های فناوری و دیگر مراکز تفکر خلاق میز‌های بیلیارد و فضای کافه بر این پیام تاکید داشتند که دفتر می‌تواند یک زمین بازی برای ۲۴ ساعت شبانه روز و هفت روز هفته باشد. کارمندان ایده آل دائما در حال حرکت، صحبت و هم افزایی با کارآفرینان داخلی خود بود.
با این وجود، هنگامی که دفاتر در میانه پاندمی کووید تعطیل شدند و کارکرد‌های ضروری به نحوی از خانه ادامه یافت بسیاری از کارمندان آرامش نسبی بیش‌تر ارائه شده توسط محیط‌های خانگی را کشف کردند. هنگانی که آنان این انتظار را به دفاتر کار بازگرداندند مفاهیم جدیدتر از بهره وری آن ویژگی‌های آرامش بخش را در خط مقدم قرار دادند.
سازندگان هم چنین می‌گویند انعطاف پذیری سیستم‌های اتاق در اتاق می‌تواند به معنای طول عمر بیش‌تر کالا‌های آنان و در نتیجه پایداری بیش‌تر مواد منجر شود. برای مثال، Veranda با شعار "اتاق جلسه‌ای که هرگز دور نمی‌اندازید" شناخته شده است. طراحان و کارشناسان صنعت می‌گویند که ظاهر و ایجاد این احساس که دفتر شما شبیه یک استودیوی یوگا می‌باشد نشان دهنده علاقه روزافزون به سلامت و رفاه محیط کار است.
به گفته "داگ اسپنسر" استاد معماری در دانشگاه ایالتی آیووا که به مطالعه چگونگی بیان سرمایه داری در محیط ساخته شده می‌پردازد که ترند اخیر ابعاد تاریک تری دارد. آرامش تهاجمی سیستم‌های اتاق در اتاق، مرز بین کار و خانه را بیش‌تر محو می‌کند به گونه‌ای که رفت و آمد بین آن دو را آسان‌تر می‌سازد.
اسپنسر این را بخشی از تلاش مداوم برای پراکنده ساختن مشقت‌های کار می‌داند. او می‌گوید چنین سرمایه گذاری‌هایی ممکن است اسراف آمیز به نظر برسند، اما برای کارفرمایان ارزان‌تر از افزایش ۱۰ درصدی دستمزد کارکنان خواهند بود. در حالی که گرمای سیستم‌های مدولار ممکن است راحتی خانه را تداعی کند تاکید آن‌ها بر "انعطاف پذیری" و "چابکی" از نگرانی‌های وجودی بخش اداری حکایت دارد.
بنابراین شما می‌توانید هر هفته به دفتر کار یک تغییر چهره بدهید یا اگر اوضاع بدتر شد لازم است صرفا آن را کاملا جمع کنید. این‌ها بخش‌هایی هستند که می‌توانید آن‌ها را از هم جدا کرده و در مکان دیگری مونتاژ کنید. برای مالکان مضطرب واحد‌های اداری که بین رکود در سرمایه گذاری در املاک و مستغلات از سویی و مجموعه‌ای از خواسته‌های کارکنان گرفتار شده اند این قابلیت حمل یک مزیت آشکار است.
انعطاف پذیری ذاتی دفتر مدولار هم چنین به طراحی محل کار اجازه می‌دهد تا به سرعت در جهت جدیدی حرکت کند که ممکن است در نهایت بیش‌تر شبیه فرمت دیوانه کننده‌ای باشد که در ابتدا خود را در برابر آن تعریف کرده بود. ریس می‌گوید:"این واقعیت که همه چیز تغییر خواهد کرد و نیاز به پیکربندی مجدد دارد اکنون در دستور کار افراد قرار دارد".
*فضایی که در آن هیچ دیواری کار نشده باشد و یک محوطه باز بزرگ باشد.
*مدولار بودن به طور کلی درجه‌ای می‌باشد که اجزای یک سیستم ممکن است از هم جدا شوند و دوباره ترکیب شوند.
*موتیف در معماری، شامل الگو‌های تکراری، طرح‌های ساختاری یا تزئینی است که در ساخت ساختمان‌ها یا طراحی فضای داخلی ساختمان دیده می‌شوند.
