ساسان سالور تهیهکننده «سه کام حبس» گفت: با اینکه در شرایطی هستیم که بهصورت طبیعی مخاطبان اقبال بیشتری به فیلمهای کمدی نشان میدهند، ولی خوشبختانه «سهکام حبس» توانسته مخاطبان خودش را پیدا کند. دلیل این مسئله هم بیش از هر چیز داستان صادقانه این فیلم است.
ساسان سالور تهیهکننده «سه کام حبس» که با اختلافی بالغبر ۱۳۷ میلیارد تومانی، بعد از «فسیل» دومین فیلم پرفروش امسال به حساب میآید درباره فراگیر شدن کمدیسازی در میان سینماگران هشدار داد.
به گزارش مهر، ساسان سالور تهیهکننده فیلم سینمایی «سه کام حبس» به کارگردان سامان سالور (با نقشآفرینی محسن تنابنده و پریناز ایزدیار) که از عید فطر به ترکیب فیلمهای در حال اکران سینماها راه یافته است و در حال حاضر با عبور از مرز ۱۲.۵ میلیارد تومان، پرفروشترین فیلم غیرکمدی گیشه امسال محسوب میشود، درباره وضعیت استقبال مخاطبان از این فیلم توضیح داد: خوشبختانه این فیلم ارتباط خوبی با مخاطبان خود برقرار کرده است.
با اینکه در شرایطی هستیم که بهصورت طبیعی مخاطبان اقبال بیشتری به فیلمهای کمدی نشان میدهند، ولی خوشبختانه «سهکام حبس» توانسته مخاطبان خودش را پیدا کند. دلیل این مسئله هم بیش از هر چیز داستان صادقانه این فیلم است.
وی افزود: برخی شاید چنین فیلمهایی را به سیاهنمایی متهم کنند، اما مردم روایت فیلم را میپذیرند چرا که خودشان مطلعند که در جامعه و اطرافشان چه میگذرد. ارتباطی که مردم با چنین فیلمی برقرار میکنند به دلیل صداقت در روایت است. در جدول فروش فیلمهای سال هم پرفروشترین فیلم غیرکمدی سال هستیم آن هم در شرایطی که برای تبلیغ فیلم چه در قالب تبلیغات محیطی چه تیزرهای تلویزیونی هیچ نهاد و ارگانی به ما کمک نکرد. گویی تصمیمی برای حمایت از فیلمهای اجتماعی وجود ندارد.
سالور ادامه داد: سابق بر این شرایط اینگونه بود که برای یک فیلم در حال اکران بنیاد فارابی نامهای را به نهاد دیگر مانند سازمان زیباسازی شهرداری ارسال میکرد و براساس همان هم ما میتوانستیم از ظرفیتهای تبلیغاتی این نهادها استفاده کنیم. امروز، اما این جریان گرفتار یک بروکراسی پیچیده شده است و شوراهای مختلفی باید در این زمینه تصمیمگیری کنند که آیا یک فیلم میتواند بیلبورد تبلیغاتی در سطح شهر داشته باشد یا خیر! در این شرایط شما فقط در حالی که تمکن مالی بالا داشته باشید این شانس را دارید که بتوانید بیلبوردی برای فیلم خود اجاره کنید.
وی ادامه داد: درباره تیزرهای تلویزیونی هم شرایط بهگونهای شده است که اساساً امکان مذاکره و گفتگو وجود ندارد. حتی اگر اصل پخش تیزر را بپذیرند و فیلم را رد نکنند، بستههایی را بهصورت اعتباری تعریف کردهاند که امکان دارد در ساعتهای بسیار پرت و نامناسبی تیزر فیلم شما پخش شود. البته به شرطی که اساساً شورای بازرگانی صداوسیما تبلیغ فیلم شما را پذیرفته باشد! در این وضعیت فیلمهای اجتماعی عملاً هیچ فضایی برای تبلیغ ندارند و اگر امروز برای «سهکام حبس» تبلیغی صورت میگیرد، حاصل تبلیغ دهانبهدهان مخاطبان است.
این تهیهکننده اظهار کرد: در این وضعیت فیلمهای طنز یک مزیت نسبت به فیلمهای غیرکمدی و اجتماعی دارند و آن رغبت سینماداران است. سینمادار درباره این فیلمها تصمیم میگیرد که تعداد سالنهای بیشتری در اختیارشان بگذارد و هر فرصتی برای سانس طلایی بهدست آمد را به فیلم کمدی اختصاص میدهد.
سالور تأکید کرد: بهعنوان یک تهیهکننده سینما واقعاً از فروش فیلم «فسیل» خوشحال هستم و امیدوارم فروش این فیلم از مرز ۲۰۰ میلیارد تومان هم عبور کند چرا که آن را اتفاق مثبت و خوبی برای سینمای ایران میدانم. این فروش به چرخه اقتصادی سینمای ایران کمک میکند و موفقیت این فیلم منافاتی با موفقیت فیلم ما و دیگر فیلمهای در حال اکران ندارد. در عین حال معتقدم فیلمهای اجتماعی و جدی هم طیف خاصی از مخاطبان خود را دارند که لازم است برای جذب آنها به سینما هم برنامهریزی داشته باشیم.
تهیهکننده «سهکام حبس» با انتقاد از عدم حمایت سازمانهای متولی مبارزه با مواد مخدر از فیلمهای سینمایی مرتبط با این موضوع گفت: ما بهعنوان هنرمند وظیفه داریم نوری را به بخشهای تاریک یک موضوع بتابانیم، اما سوال مهم این است که وظیفه این نهادها در زمینه حمایت از تولیدات فرهنگی مرتبط با مواد مخدر چه زمانی قرار است اجرایی شود؟ اینگونه نیست که ما با فیلمسازی تنها بهدنبال پر کردن گیشه باشیم، ما میخواهیم درباره یک موضوع به جامعه هشدار بدهیم. فیلم ما دارد تصویری مستند از واقعیت اعتیاد در جامعه امروز را ارائه میدهد.
سالور درباره مواجهه مدیران سینمایی با فیلمهایی از جنس «سهکام حبس» هم توضیح داد: در شورای پروانه نمایش دولت قبل، فیلم «سهکام حبس» یک بار پروانه نمایش دریافت کرده و تاریخ آن هم هنوز معتبر بود، اما در دولت جدید مجدد فیلم ما بازبینی شد و یکسری اصلاحات جدید به فیلم وارد کردند. در دولت قبل حدود ۱۳ مورد اصلاحیه به فیلم وارد کرده بودند و در دولت جدید حدود ۴ مورد دیگر هم به اصلاحیهها اضافه شد.
این اصلاحات هم در حد چند دیالوگ بود و اینگونه نبود که یک سکانس را شامل شود. ما هم در این زمینه تعامل کردیم چرا که برای چند سال سرمایه بخش خصوصی در این فیلم خوابیده بود و باید آن را آماده اکران میکردیم. به همین دلیل تا جایی که لطمهای به فیلم وارد نشود، نظر شورای نظارت را هم تأمین کنیم.
این تهیهکننده سینما در ادامه مطرح کرد: واقعیت این است که اگر شرایط سینما به همین وضعیت ادامه پیدا کند، ما تا چند سال آینده دیگر چیزی به نام سینمای اجتماعی نخواهیم داشت چراکه سرمایهگذاران بخش خصوصی دیگر انگیزهای برای ورود به این عرصه ندارند. طیفی از فیلمها تهیهکننده و سرمایهگذار دولتی دارند و اساساً هم برایشان تفاوتی ندارد که چقدر در اکران موفق میشوند.
سرمایهگذار بخش خصوصی، اما اگر بخواهد درگیر ساخت فیلم اجتماعی شود هم در سختگیری بابت دریافت پروانه ساخت دچار مشکل میشود و هم در مرحله اکران و بازگشت سرمایه با دستاندازهای بسیاری مواجه میشود. طبیعتاً من نوعی به عنوان یک سرمایهگذار قطعاً وقتی میبینم بازگشت سرمایه در سینمای کمدی تضمینشدهتر است، سراغ سینمای اجتماعی نمیروم.
وی تأکید کرد: مجموعه وزارت ارشاد و مشخصاً شورای صدور پروانه ساخت در کنار نهادهای صنفی سینما باید به این مسئله توجه داشته باشند. نباید به سمتی حرکت کنیم که همه هموغم آنهایی که میخواهند به اقتصاد سینما کمک کنند، ساخت فیلمهای طنز باشد.
همین امسال خبر دارم که شورای پروانه ساخت ارشاد بسیاری از فیلمنامههای اجتماعی را بدون شرط و اصلاحیه، رد کرده است و این اتفاق بدی برای سینمای ایران است. نگاه دوستان در شوراهای جدید سازمان سینمایی این است که آثار را از همین مرحله فیلمنامه فیلتر کنیم تا بعدها برای ماجرای پروانه نمایش آنها دچار چالش نشویم! کاش به سمتی حرکت کنیم که در کنار ساخت فیلمهای طنز، سینمای اجتماعی هم امکان تنفس داشته باشد.