فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باورهای کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان میبردند بهرهای از کلام حق دارند رجوع میشد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: سالوس: فریب و چرب زبانی و صلاح ظاهری /لولو: به ضم اول و سکون دوم و ضم سوم و سکون چهارم مروارید
گرچه این سخن بر واعظ شهر دشوار است، اما تا زمانی که به ریا مشغول است مسلمان نخواهد شد. مقصود او از این شعر این است که گذشت و بخشش از جمله فضایل انسانی ست که هر انسانی که میخواهد به کمال دست یابد و در پیشگاه قدسی او سر فرود آرد، باید صاحب آن باشد لازم به ذکر است هر که از این فضایل برخوردار نباشد، خواهان دستیابی به معشوق نیست.
عشقی در دل نهفته داری و از بیم آنکه به وصال نرسی، چه رنجها بر تو میرود و چقدر اندوه میخوردی! از این غم بیهوده دست بردار! هر چه خدا بخواهد، همان میشود.