فرهاد مجیدی پس از گل رودی ژستد سر از پا نمیشناخت. او خودش را در کالبد بازیکن گلزن دربی ۹۸ تصور میکرد.
فرهاد مجیدی همیشه بازیکن سریع، فرصت طلب و گریزپایی بود؛ همیشه آماده استارت و رسیدن توپی از میان حفرههای دفاعی بود تا خود را به دروازه حریف رسانده و کار را تمام کند.
او هم به واسطه گلزنی و هم به دلیل شادیهای گل ویژه اش بعد از گلهای پرتعداد در ذهن هواداران استقلال باقی مانده است. تصاویری که او را در حال شادیهای جانانه گل و فریادهای بلند نشان میدهند.
چیزی که در جوانی از او طبیعی بود، اما او هرگز حتی تا روز پایانی فوتبالش هم آن را ترک نکرد. مجیدی همیشه با گل همین نسبت را داشت. وقتی توپی را از خط دروازه عبور میداد، انگار که به اوج هیجان رسیده باشد و به دنیای دیگری برود. به همین دلیل هم بود که عکاسان همیشه خود را در موقعیتی قرار میدادند که بتوانند شادی فرهاد را از روبرو داشته باشند.
ورزش سه