تفال به حافظ ۱۱ آذر ۱۴۰۰؛ به خاک پای تو‌ای سرو نازپرور من

فرارو- فال گرفتن از  آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.  

اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک

از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک

برو به هر چه تو داری بخور دریغ مخور

که بی‌دریغ زند روزگار تیغ هلاک

به خاک پای تو‌ای سرو نازپرور من

که روز واقعه پا وا مگیرم از سر خاک

چه دوزخی چه بهشتی چه آدمی چه پری

به مذهب همه کفر طریقت است امساک

مهندس فلکی راه دیر شش جهتی

چنان ببست که ره نیست زیر دیر مغاک

فریب دختر رز طرفه می‌زند ره عقل

مباد تا به قیامت خراب طارم تاک

به راه میکده حافظ خوش از جهان رفتی

دعای اهل دلت باد مونس دل پاک

شرح لغت: روز واقعه: روز مرگ /شش جهتی: شش سویه /طارم تاک: به فتح راه داربست زر

تفسیر عرفانی: 

اگر شراب می‌نوشی، مقداری از آن بر خاک بریز و از آن گناهی که سودش به دیگری رسد، باکی نیست. مقصود او از این شعر این است که همواره در هر کاری که انجام می‌دهی، به فکر دیگران باش و یاد گذشتگان را در نظر آر و افسوس را در زندگی ات رها نما، چرا که پشیمانی هیچ فایده‌ای ندارد و فقط امید است که گشاینده‌ی کارهاست وانسان را به بالاترین درجات می‌رساند.

تعبیر غزل:

همیشه به دنبال تزکیه نفس خود از بدی‌ها باش. کمالات اخلاقی را در وجود خود شکوفا ساز، چراکه اگر این کار را به نحو احسن انجام دهی، با دیدگاهی متفاوت به دنیا و هر چه درآن است، نگاه می‌کنی ودیگر نمی‌خواهی به این دنیای هزار چهره که هر لحظه‌ی آن با صورتی ظاهر است دل ببندی و این بهترین وضعیتی ست که می‌تواند برای هر انسانی به وجود آید. قدر این نعمت بزرگ را بدان تا سربلند و پایدار باشی. انشاءالله.