منیژه حکمت: ادعای عجیبی ندارم

منیژه حکمت در آستانه اکران فیلمش «بندر بند» گفت: من یک فیلم ساختم و ادعای عجیبی هم ندارم. همین که این فیلم در فستیوال‌های جهانی خیلی مطرح بوده و شنیدم که دومین گزینه معرفی فیلم به اسکار بودند. من هیچ ادعایی ندارم، ولی سعی می‌کنم این نوع سینما را تا وقتی که جان دارم رواج بدهم و پشتیبان من هم مردم هستند و سینماگرانی که سینما برای آن‌ها مهم است.

به گزارش ایسنا، این کارگردان و تهیه کننده سینما با اشاره به روند ساخت فیلمش توضیح داد: این فیلم برای زمانی است که در جنوب سیل آمد و من هم در ذهنم باتوجه به ساختاری که سینما پیدا کرده بود، که هیچ وقت تبارشناسی پولی که وارد سینما شده اتفاق نیفتاد و منتقدان راجع به این قضیه صحبت نکردند، سمت فیلم‌های لو باجت رفتم و با گروه کم، ولی بر اساس اندیشه و بر اساس آن سینمایی که ما از چهل سال پیش به آن پیوستیم، این فیلم را ساختم.

وی ادامه داد: به هر حال من سعی کردم که این فیلمم را بسازم و چهار فیلم سینمایی از «بندر بند» به بعد ساخته شد که فیلم‌ها یکی یکی خواهد آمد. ما «بندر بند» را در یازده روز و با یک گروه هشت نفره ساختیم، ولی هم خارج از کشور خیلی استقبال شد و هم داخل کشور مطمئن هستم که خیلی استقبال خواهد شد. به نوعی خواستم صدایی باشم در شرایطی که بازمانده‌های اصلی سینما؛ آقایان تقوایی، بیضایی، نادری نیستند و به هر حال فیلمسازان خوب ما نمی‌توانند حضور داشته باشند که این موضوع هم برمی‌گردد به همان تبار شناسی پولی که وارد سینما شده و بسته شدن فضا.

حکمت با اشاره به شرایط سینما گفت: در این شرایط یا باید می‌رفتیم در غار‌های خودمان افسردگی می‌گرفتیم یا باید یک جریانی را شروع می‌کردیم که بشود در این ساختار ذات و پولشویی و انواع شرایط نابسامان دردناک، یک جریانی را به وجود آورد. بچه‌های جوان که فیلمنامه‌ی خوب دارند هر جا که می‌روند تهیه کننده هفت، هشت، نه، ده میلیارد این مبالغی است که می‌گویند برو بیاور و فیلمت را بساز. خیر، الان برای ساختار فرق دارد و با موبایل هم می‌توانیم فیلم‌مان را بسازیم، مهم آن قصه و اندیشه است. مهم آن گروه کوچکی است که بتواند حرکت کند. ما باید حرکت کنیم و سینمای ایران باید حرکت کند و چاره‌ای ندارد. سعی کردم این چهار فیلمی که پشت سر هم ساختم یک صدایی از بازمانده‌های اصیل سینما باشد. باتوجه به تهیه کننده‌های فیکی که الان وجود دارند و کارگردان‌های فیکی که وجود دارند که در دو دوره به وجود آمدند من سعی کردم این راه را بروم-نمی‌دانم چقدر موفق می‌شوم-ولی مطمئن هستم که مردم یار و یاور من خواهند بود و در سینما از فیلم استقبال خواهند کرد.

این کارگردان با بیان اینکه "سینمایی که از اندیشه و تفکر می‌آید باید دیده شود" تصریح کرد: مردم باید حمایت کنند. مردمی که ادعا می‌کنند و در این فضای مجازی مدام دارند غر می‌زنند، من فکر می‌کنم که باید پشتیبان سینمای مستقل باشند تا این بخش بتواند حرکت کند، جان بگیرد، بچه‌های جوان و حتی فیلمسازان نسل من بیایند و بتوانند بیایند و در این جریان قرار بگیرند واگرنه همه‌ی ما حذف می‌شویم و دستاورد سینمای ایران می‌شود فیلم‌هایی که مساله‌شان مساله‌ی جنسی و کمدی‌های چیپی که مدام در حال اکران هستند و با ارتباط‌هایی که دارند و پول‌های عجیبی و غریبی که برای تبلیغات دارند و بیلبورد‌های عجیب و غریبی که دارند.

منیژه حکمت در بخش دیگری از سخنانش گفت: من اگر فیلمم را اکران کنم با یک تیم بسیار حرفه‌ای تبلیغات که یار و یاور من هم مردم هستند، حرکت می‌کنم و این دفعه اجازه نمی‌دهم که حقم خورده شود. اصلا اجازه نمی‌دهم و سعی می‌کنم حداقل یک صدای کوچکی از آن سینمای مستقل باشم، سینمای متعهد و سینما به مفهوم سینما. من فکر می‌کنم که هیچ چاره‌ی دیگری نداریم و اجازه نمی‌دهیم که سرمایه– خیلی صریح می‌گویم- بی در و پیکر وارد شود و سلیقه و سطح تماشاچی ما را به جایی برساند که نابود کند. ما می‌بینیم که پلتفرم‌ها آمدند و آن شکلی یکی یکی کنار می‌کشند و می‌خورند، ولی سینما را هم به این روز انداختند. یا اینکه مسئولین و مدیران تصمیم بگیرند و خیلی روشن بگویند که سینما و هنر نمی‌خواهیم و یا اینکه باید حمایت کنند که به سینما اعتقاد دارند به مفهوم سینما به تعریف سینما نه حساب بانکی و پول‌های عجیب و غریب و افراد نامحرم به هنر، به اندیشه و به سینما. من خیلی روشن این‌ها را بیان می‌کنم. به هر حال امتحان است دیگر، در این اکرانی که کرونا بوده، شرایط بوده و چاره‌ای نداریم باید اکران کنیم. این امتحانی است که معلوم می‌شود قرار است چه بلایی سر سینمای مستقل بیاورند. راستش را بخواهید این تست من را به نوعی وادار کرد که بیایم ببینم که با چه کسی طرف هستم و تکلیفم را روشن کنم و حتما صدای معترض سینماگرانی خواهم بود که سینما برای آن‌ها سینما به مفهوم درست سینما است.

او در ادامه گفت: من خیلی ادعایی ندارم. من پول‌های ده میلیاردی خرج این فیلم نکردم، آدم‌های عجیب و غریبی نیستم. من یک فیلم ساختم و ادعای عجیبی هم ندارم. همین که این فیلم در فستیوال‌های جهانی خیلی مطرح بوده و شنیدم که فیلم دومی بوده که برای اسکار می‌خواستند بفرستند. من هیچ ادعایی ندارم، ولی سعی می‌کنم این نوع سینما را تا وقتی که جان دارم رواج دهم و پشتیبان من هم مردم هستند و سینماگرانی که سینما برای آن‌ها مهم است.

این کارگردان که در برنامه شامگاه ۱۴ آبان ماه برنامه رادیویی پرانتز باز سخن می‌گفت در پایان اضافه کرد: واقعا حمایت کنید، نه از من، از هر کسی که از سینمای مستقل می‌آید و هر کسی که با حداقل‌ها فیلم می‌سازد که جریان را به وجود بیاورد و ما دوباره تلاش کنیم به آن سینمای صادق درست با اندیشه برگردیم. به نظر من این وظیفه‌ی رسانه است.