دودِ آتش‌سوزی استرالیا در چشمِ مردم دنیا

فرارو- پژوهش‌های اقلیم شناسی نشان می‌دهد که آتش سوزی‌های گسترده استرالیا باعث افزایش خطرناک میزان غلظت دی اکسید کربن موجود در جو زمین خواهد شد.

به گزارش فرارو به نقل از رویترز، یک موسسه مطالعات تغییرات اقلیمی در انگلیس (Met Office) روز جمعه در گزارشی اعلام کرد که آتش سوزی‌های گسترده استرالیا به افزایش سالانه غلظت دی اکسید کربن (CO۲) در جو زمین کمک می‌کند.

در حالی که انتشار گاز‌های گلخانه‌ای با منشا انسانی علت عمده افزایش میزان CO۲ است و روز به روز بدان افزوده می‌شود، آتش سوزی‌های گسترده و اخیر استرالیا باعث شده تا مشکل به طور قابل ملاحظه‌ای بدتر شود و این امر ممکن است تأثیر فاجعه باری بر سیستم آب و هوایی جهانی داشته باشد.

به گزارش رویترز، موسسه «مت آفیس» در بیانیه‌ای اعلام کرد: «پیش بینی‌های غلظت دی اکسید کربن در اتمسفر نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۰ شاهد بالاترین میزان غلظت سالانه، از زمان شروع اندازه گیری‌ها در هاوایی در سال ۱۹۵۸ خواهیم بود».

بر این اساس، هم اکنون گاز دی اکسید کربنی که ناشی از آتش سوزی‌های ویرانگر در استرالیا در جو منتشر شده است، تقریباً به اندازه دی اکسید کربنی است که سالِ گذشته، بر اثر بروز آتش سوزی در جنگل‌های بارانیِ آمازون، تولید و انتشار یافته است.

از ماه سپتامبر سال گذشته تا ششم ژانویه سال جاری میلادی، آتش سوزی‌های استرالیا منجر به انتشار ۳۷۰ میلیون تن گاز دی اکسید کربن در فضا شده است. برای مقایسه، آتش سوزی در جنگل‌های آمازون واقع در برزیل، که باعث نگرانی‌های بین المللی شد، در فاصله بین اول ژانویه تا پانزدهم نوامبر سال گذشته میلادی، ۳۹۲ میلیون تن گاز‌های گلخانه‌ای ساطع کرده است که به عنوان عاملی مهم در گرم شدن کره زمین محسوب می‌شود.

«جو فونتین»، استاد علوم محیط زیست در دانشگاه «مردوک در پرت»، گفت: «مردم عواقب ناشی از انتشار گاز کربن را به طور کامل درک نمی‌کنند. تخمین اعلام شده در مورد میزان انتشار کربن ناشی از آتش سوزی در استرالیا، هم عجیب است و هم افسرده کننده».

گزارش «مت آفیس» پیش بینی کرده است که در سال ۲۰۲۰ تأثیرات الگو‌های آب و هوایی در اکوسیستم‌های جهانی، افزایش سالانه غلظت CO۲ با منشا انسانی را ۱۰ ٪ افزایش می‌دهد که آلاینده‌های آتش سوزی استرالیا یک پنجم از این افزایش را شامل می‌شود.

این آتش سوزی‌ها در برخی موارد باعث نابودی کامل جنگل‌ها و مراتع شده اند، بنابراین از توانایی ترمیم این آسیب هم به میزان زیادی کاسته شده چرا که همانطور که همه‌ی ما می‌دانیم همین جنگل‌ها و مراتع هستند که دی اکسید کربن را از هوا جدا و در خود ذخیره می‌کنند. این شرایط چرخه‌ای باطل رقم خواهد زد که بر اثر آن مخزن‌های طبیعی دی اکسید کربن (مثل جنگل‌ها و اقیانوس‌ها که دی اکسید کربن را از جو زمین به خود جذب می‌کنند) خود تبدیل به منبع تولید این گاز می‌شوند.