کوه‌های مریخی نام کوه‌هایی با ساختار و شکل ویژه در فاصله ۴۰ تا ۵۰ کیلومتری بعد از شهر چابهار، در مسیر گواتر در سمت چپ جاده است که به دلیل نوع و وضعیت فرسایش و گونهٔ رسوبی خاص، اشکالی شبیه به ناهمواری‌های سطح مریخ دارد. رسوبات آهکی بقایای بدن جانداران دریایی (سخت‌پوستان و ماهی‌ها) به همراه ماسه و خاک رس، مواد اصلی تشکیل‌دهندهٔ رسوبات این کوه‌ها است.
جاده‌ای که شما را به کوه‌های مریخی می‌رساند یکی از زیباترین جاده‌های ایران به شمار می‌رود. کوه‌های مریخی رنگی میان طوسی و سفید دارند و با تغییر نور روز، رنگ‌های متفاوتی به خود می‌گیرند. قدمت این کوه‌ها به ۴ تا ۵ میلیون سال قبل باز می‌گردد و رشته کوهی را تشکیل می‌دهند که ده‌ها کیلومتر به سمت شرق امتداد دارد.
این رشته کوه در ادامه کوه‌های زاگرس شکل گرفته و کوه‌هایی را با ارتفاع متفاوت در خود جای داده است؛ در جایی شاهد کوه‌های ۵ متری هستیم و در نقطه‌ای دیگر به ناگاه ارتفاع آن‌ها از ۱۰۰ متر هم تجاوز می‌کند. جالب‌ترین نکته این کوه ها، سختی و مقاومت آن هاست به گونه‌ای که برای بالا رفتن از آن‌ها باید تجربه صخره نوردی داشته باشید.
عکاس: حسن شیروانی/میزان
