ساخت و حنابندان اصلی‌ترین بخش عروسی بندری را تشکیل می‌دهند. ساخت = اسم مصدر یا مصدر متعدی به چَم (معنی) ساختن، سازش، ساختگی، آمادگی، ساز و برگ، ساخته و طرز شکل و فرم چیز ساخته شده است.
با توجه به این معانی، "ساخت" در فرهنگ مردم هرمزگان به چم: بردن لباس عروس از خانه داماد به منزل عروس همراه با ساز و آواز و پایکوبی را می‌گویند. خوانچه، سینی یا سینی‌هایی که محتوی نقل و نبات و حنا و گلاب و پار چه‌های رنگارنگ و لباس‌های آماده بر سر می‌نهند و از کوی و برزن همراه با ساز و دهل به منزل عروس برده و توسط زنان به حاضران مجلس نشان داده می‌شود. این رسم دیرینه هنوز هم رواج دارد و به اصطلاح، "ساخت بَرون" نامیده می‌شود.
مراسم حنابندان یکی دو شب قبل از عروسی شروع و شب آخر ختم می‌شود بدین ترتیب که عده‌ای از نزدیکان عروس و داماد در منزل آن دو جمع می‌شوند و طی مراسمی دست و پای عروس و داماد را با خمیر حنا رنگین می‌سازند. در جریان حنا بندان معمولا هشت زن چهار نفر سمت راست و چهار نفر سمت چپ عروس و داماد قرار می‌گیرند و درحالی که هر یک دستمالی در دست دارند ابیاتی با آهنگ میخوانند.
پس از اتمام کار دست و پای حنا بسته را با دستمال‌های مخصوص سه گوش زری دوزی شده می‌بندند عروس و داماد در همان حالت شب رابه صبح می‌رسانند و بامدادن دست و پا را می‌شویند در شب حنابندان یک بشقاب حنا از خانه عروس به خانه داماد و متقابلا یک بشقاب حنا از خانه داماد به خانه عروس فرستاده می‌شود
عکاس: رهبر امامداری/مهر
