فرزانه توسلی: در منیریه ما را مسخره می کردند که مگر شما هم فوتبال بلدید؟

 فرزانه توسلی ستاره ایران در فینال قهرمانی آسیا بود؛ او که درون دروازه، مثل سدی محکم برابر حملات ژاپنی ها ایستاد.

توسلی در این تورنمنت جزو ستاره های ایران بود و بدجور درخشید. او در فینال ضرباتی گرفت که شاید قابل باور نبود. درخشش این دروازه بان باعث شد در فضای مجازی پر شود از پیغام هایی که «مگر داریم؟ مگر ممکن است خانمی اینقدر خوب دروازه بانی کند؟» فرزانه توسلی نشان داد که می تواند بهترین باشد.

خانم توسلی تبریک. از قهرمانی تیم ملی فوتسال در آسیا بگوئید.
شرایط مسابقات خیلی سخت بود. همه تیم ها خوب بودند. خدا را شکر بچه ها تمام تلاششان را کردند و توانستیم قهرمان شویم. تیم های شرق آسیا روز به روز دارند پیشرفت می کنند. اگر نجبیم، ما را می گیرند. ولی ما هم ایرانی جماعت هستیم و غیرت داریم. در همین جام بچه ها با تمام وجود و با غیرت بازی کردند.

ژاپنی ها باور می کردند فینال را باخته اند؟
اصلا باورشان نمی شد. آنها قهرمان آسیا بودند و آمده بودند دوباره قهرمان شوند. ولی ما بعد از نایب قهرمانی دوره قبل، یک مقدار اعتماد به نفس مان بالا رفته بود. وقتی داشتیم می رفتیم، هم قسم شده بودیم تا برای قهرمانی بجنگیم.

در بازی فینال چند توپ گرفتید؟
نمی دانم، ولی همه بچه ها زحمت کشیدند. من وقتی دیدم بچه ها اینقدر تلاش می کنند، گفتم باید با تمام وجود بازی کنم. انگیزه زیادی داشتم و می خواستم هر طور شده در فینال گل نخورم.
ولی نزدیک به 10 موقعیت گرفتید.

راستش من قبل از بازی ها خیلی زحمت کشیده بودم. تمام تلاش این بود که بهترین شوم. من در تورنمنت روسیه همراه با بچه ها نرفتم ولی خودم کلی تمرین کردم.

در اواخر بازی شوتی گرفتید که کسی باورش نمی شد.
بچه ها در آن لحظات امیدشان به من بود. وقتی می خواستیم به زمین برویم، بچه ها می گفتند تو اگر خوب باشی، صد درصد می بریم. این حرف مسئولیت من را خیلی بیشتر می کرد. قبل از بازی فینال هم به من گفتند تو خوب باشی، برنده می شویم. پشت ما به تو گرم است. این حرف ها واقعا انگیزه ام را دو چندان کرد.

کاسیاس وار توپ ها را می گرفتید.
(خنده) من به دروازه بانی مانویل نویر علاقه زیادی دارم. او یک جورهایی دفاع آخر هم هست. نویر الگوی خارجی من است و دوست دارم بازی ام شبیه او شود. ولی در ایران هم آقای عابدزاده را دوست داشتم و عاشق دروازه بانی اش بودم. اصلا به خاطر عابدزاده دروازه بان شدم چون در بچگی علاقه زیادی به او داشتم. او اعتماد به نفس زیادی داشت و همیشه الگوی من بود. اصلا به خاطر او بود که سمت گلری کشیده شدم و خدا کمک کرد که به اینجا برسم.

می دانید که عابدزاده روزی چقدر تمرین می کند؟
بله، او روزی 4،5 ساعت تمرین دارد. من هم قبل از بازی ها واقعا تمرینات سنگینی را سپری کردم. وقتی به اردو آمدم مربی دروازه بان ها نداشتیم ولی من تلاشم را کردم تا پیشرفت کنم و خودم را بالا بکشم.

هدف بعدی تان چیست؟
ما پتانسیل جهانی شدن را دارم. می خواهیم در سطح تیم هایی چون پرتغال و برزیل بازی کنیم. ما پنجم دنیا شدیم و الان دنبال مقام های بالاتر هستیم. می خواهیم در مسابقات جهانی حماسه ساز شویم.

مسئولان چه پاداشی به شما خواهند داد؟
قرار شد هیات رئیسه فدراسیون فوتبال در این باره تصمیم بگیرد.

شنیدید که ویدئوی بازی ها و گل هایتان در فضای مجازی منتشر شده و همه از شما تعریف و تمجید کرده اند؟
بله، شنیدم چند تا از گل ها در فضای مجازی منتشر شده. من مطمئنم اگر آقایان بازی های خانم را ببینند نگرششان نسبت به خانم ها عوض می شود. به جرات می گویم بچه های ما حتی بهتر از آقایان فوتبال بازی می کنند ولی این انعکاس ندارد. 10 سال پیش که ما می رفتیم منیریه لباس بخریم، ما را مسخره می کردند و می گفتند مگر خانم ها هم بلد هستند فوتبال بازی کنند؟ بازی های ما انعکاسی نداشت ولی الان با قهرمانی در آسیا همه تازه فهمیده اند خانم ها چه توانایی هایی دارند. تازه همه هنر بچه های ما را دیده اند. تصور کنید با این پوشش بچه ها اینقدر خوب بازی می کردند. لیگ ما با پوشش کامل خانم ها برگزار می شود و به نظرم آقایان می توانند با حضور در ورزشگاهها بازی های خانم ها را ببیند. در این صورت از ما حمایت بیشتر می شود، اسپانسر ها می آیند و لیگ ما پیشرفت می کند.