انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در حالی شاهد رقابت تنگاتنگ دو جریان اصولگرایی و اصلاح طلبی است که اصلاح طلبان با کناره گیری عارف، حسن روحانی را به عنوان کاندیدای واحد در انتخابات میبینند اما اصولگرایان شرایط متفاوتی را تجربه میکنند و با 4 کاندیدا به فکر در اختیار گرفتن قوه مجریه هستند و ائتلاف آنان منتفی شده است.
" ائتلاف 1+2 با عهدهای مشخصی تشکیل شد و تا به امروز فقط حداد عادل کنار رفته است، حال آن که که قرار بر این بود فردی که بیشترین رای را دارد، به عنوان کاندیدای نهایی و واحد بماند اما متاسفانه آقای ولایتی به عهد خود وفا نکرده و بر ماندن در انتخابات اصرار دارد.
مردم اگر ببینند، کسی نسبت به همطرازان خود عهد شکنی میکند، حتما انگیزه ای برای رای دادن به او نخواهند داشت."
عباس سلیمی نمین در گفت و گو با "عصر ایران" درباره شرایط اصولگرایان در انتخابات به سؤالات پاسخ می گوید:
همنشینی درون جناحی به رویایی محال برای اصول گرایان تبدیل شده است؟
حتما منظور شما این است که آقای عارف به نفع روحانی کنار رفت اما کاندیداهای اصولگرا دست به چنین اقدامی نزدند.
سؤال من درباره نادیده گرفته شدن قول و قرارهای گذاشته شده بود.
قبل از جواب دادن به این سؤال باید بگویم که عارف را از انتخابات بیرون راندند، نه این که خودش به شخصه علاقه ای برای کنار کشیدن داشته باشد. واقعیت مشاهده شده در جبهه اصلاحات نشان میدهد که آنها قدرت جوسازی فراوانی دارند و با همین حربه هم عارف را از انتخابات کنار گذاشتند.
البته عارف در جواب به نامه خاتمی اعلام کناره گیری کرد.
خیر؛ اینطور نیست. اصلاح طلبان در این چند روز با استفاده از ابزارهای زور، کاری کردند تا محمد رضا عارف در شرایطی که حضوری جدی در فضای تبلیغاتی_ انتخاباتی داشت، ناچار به کناره گیری شود.
به ناچار؟!
بله، حتم داشته باشید که عارف را با زور کنار گذاشتند و تفاوت اصولگرایان با اصلاح طلبان همین جاست. چراکه جریان اصولگرایی به هیچ وجه نمی خواهد به زور متوسل نمیشود. اصولگرایان رشد سیاسی و رشد اعتقادی را عامل عمل میدانند و البته توجه خاصی به راهکارهای ریش سفیدی دارند.
اما برخی نقد می کنند که به قول و قرار خود وفادار نماندند.
وفادار نبودن به عهدهای بسته شده، نقدی وارد است و باید گفت کاش چهره های حاضر اصولگرا در انتخابات با توجه به فهم سیاسی، عنصر اصلح را تشخیص میدادند تا انتخاب برای مردم آسان شود. ائتلاف 1+2 و عهدهای مشخصی تشکیل شد، اما تا امروز فقط حداد عادل کنار رفته است، حال آن که قرار بر این بود فردی که بیشترین رای را دارد، به عنوان کاندیدای نهایی و واحد بماند.
متاسفانه آقای ولایتی است که به عهد خود وفا نکرده و بر ماندن در انتخابات اصرار دارد. مردم هم اگر ببینند، کسی نسبت به همطرازان خود عهد شکنی میکند، دیگر انگیزه ای برای رای دادن به او نخواهند داشت.
از توجه اصولگرایان به ریش سفیدان گفتید اما در انتخابات مجلس مردم دیدند به توصیهها و حتی قسم دادنهای ریش سفیدان توجهی نشد.
اصولگرایان طیفی وسیع هستند و به همین دلیل طبیعی است که در موارد مختلف اختلاف سلیقه داشته باشند و همچنین باید گفت که چهره های این گروه، به این دلیل که اولویت را منافع ملی، نه منافع حزبی میدانند، حتی با هم به چالش میرسند. به هر حال فعالیت تشکیلاتی توام با اختلاف است. اما در خصوص اتحاد انتخاباتی امیدوارم در اندک فرصت باقی مانده، فرد اصلح را برگزینند و به مردم معرفی کنند.
با توجه به فضای موجود، پیش بینیتان درباره نتیجه انتخابات چیست؟
به نظر من و بر اساس نظرسنجیهایی که طیفهای مختلف انجام دادهاند، محمد باقر قالیباف حتما و قطعا رای اول را در مرحله اول به خود اختصاص خواهد داد. حالا باید دید شهردار فعلی تهران در دور دوم باید با سعید جلیلی رقابت کند یا باحسن روحانی.
یعنی انتخابات قطعا را دو مرحله ای میبینید؟
بله.
جلیلی یا روحانی، کدام یک رقیب جدیتر برای قالیباف هستند؟
اگر جلیلی به دور دوم برود، قالیباف حتما به عنوان رییس جمهوری انتخاب خواهد شد، چون تعداد قابل توجهی از رای های روحانی، در دور دوم به حساب قالیباف ریخته خواهد شد. اما اگر قرار بر شاهد رقابت قالیباف _ روحانی باشیم، پیش بینی سخت میشود و برای شناخت رییس دولت یازدهم باید منتطر اعلام وزارت کشور بمانیم.
سؤالات انتخاباتی تمام شد. برای آخرین پرسش، سکوت و در حاشیه قرار گرفتن احمدی نژاد عجیب نیست؟
بر خلاف شایعاتی که جلیلی را گزینه دولت می دانست تا از این طریق او را تخریب کنند، احمدی نژاد اما هرگز جلیلی را به عنوان نماینده خود نمیشناسد.
او در حال حاضر دچار یک شوک سیاسی است. احمدی نژاد بنا داشت با یک گزینه وارد انتخابات شود و نظام را وادار به تایید صلاحیت فرد مرد نظر خود کند والبته طبق پیش بینیها این اتفاق نیفتاد.
ما پیروزیم اگر بخوانند