صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۸۳۸۰۰۵
بسیاری از تیپ‌های ارتش اوکراین حداقل یک و اغلب چندین سرباز قطع عضو دارند که هنوز در حال انجام وظیفه هستند. مردانی که در میان چشم‌انداز تیره‌کننده کشورشان به دلیل احساس وظیفه به نبرد بازگشته‌اند.
تاریخ انتشار: ۱۲:۵۲ - ۰۹ اسفند ۱۴۰۳

فرارو- سرباز اطلاعاتی اوکراین نمی‌داند که مرگ بالینی او پس از انفجار یک ماده منفجره در زیر او چقدر طول کشیده است. تنها چیزی که آندری روبلیک به یاد می‌آورد سرمای طاقت فرسا، تاریکی و ترس است. وقتی او به هوش آمد هر دو دست و پای چپش را از دست داده بود درد طاقت فرسایی او را فرا گرفت و توهمات ذهنش را تیره کرد.

به گزارش فرارو، این مرد ۳۸ ساله می‌گوید: این تجربه‌ای است که برای کسی آرزو نمی‌کنید. دو سال بعد، روبلیک دوباره لباس‌های نظامی به تن کرده است. پروتز جایگزین اندام‌های قطع شده‌اش شده، قلاب‌ها به جای انگشتان و یک پای مصنوعی دارد.

از لحظه انفجار، روبلیک می‌دانست که زندگی او برای همیشه تغییر کرده است. اما یک چیز قطعی بود، او قول داد که به میدان جنگ بازگردد.

مبارزه با دست و پا کاری است که هر کسی می‌تواند انجام دهد، اما جنگیدن بدون آنها یک چالش است. وی می‌گوید فقط کسانی که چالش‌ها را قبول می‌کنند و از طریق آنها مبارزه می‌کنند واقعا زنده هستند.

بسیاری از تیپ‌های ارتش اوکراین حداقل یک و اغلب چندین سرباز قطع عضو دارند که هنوز در حال انجام وظیفه هستند. مردانی که در میان چشم‌انداز تیره‌کننده کشورشان به دلیل احساس وظیفه به نبرد بازگشته‌اند.

به گفته ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین، آنها جزو ۳۸۰۰۰۰ مجروح جنگی اوکراین هستند. حدود ۴۶۰۰۰ سرباز در طول جنگ سه ساله کشته شده‌اند و ده‌ها هزار نفر مفقود و در اسارت هستند.

در خط مقدم، روسیه مقادیر عظیمی از تسلیحات و جان انسان‌ها را برای دستیابی به دستاورد‌های کوچک، اما ثابت ارضی به تقریباً یک پنجم اوکراین تحت کنترل خود خرج می‌کند. در همین حال، اوکراین، بیش از تعداد و اسلحه، نه تنها در میدان جنگ، بلکه در زمینه دیپلماسی نیز با چالش‌هایی مواجه است، زیرا ایالات متحده آمریکا به عنوان قوی‌ترین متحد وارد مذاکره با روسیه شده و این نگرانی را ایجاد کرده که اوکراین و شرکای اروپایی‌اش به حاشیه رانده شوند.

این وضعیت وخیم است که سربازان مجروح را به جبهه برگردانده است، جایی که از زمانی که آنها برای اولین بار زندگی غیرنظامی خود را برای دفاع از خانواده خود در برابر همسایه مهاجم ترک کردند، چیزی تغییر نکرده است.

برای آنها، دراز کشیدن روی تخت بیمارستان در مقایسه با ایستادن در کنار برادران مسلح خود برای دفاع از اوکراین غیرقابل تحمل بود. اما همه آنها در یک چیز اتفاق نظر دارند: وقتی جنگ به پایان می‌رسد، آنها یک روز دیگر را در یونیفرم نمی‌گذرانند. پیوستن به ارتش هرگز اولین انتخاب آنها نبود.

روبلیک در بهار گذشته به عنوان گروهبان ارشد در واحد اطلاعات آرتان به نیرو‌های ویژه پیوست و سربازان جدید را آموزش می‌داد و پهپاد‌های دشمن را زیر نظر داشت. توانبخشی او در اواخر سال ۲۰۲۲ آغاز شد، اما او معتقد است که هرگز واقعاً به پایان نمی‌رسد.

سربازی که هنگام انفجار با روبلیک همراه او بود و جراحات جزئی برداشت، لحظه را به خوبی به یاد می‌آورد. او گفت: فکر می‌کردم روبلیک مرده است.

دکتر آنتون یاکوونکو، جراح نظامی که او را معالجه کرد، گفت که روبلیک به بیمارستانی در نزدیکی منتقل شد، دچار ایست قلبی شد و در نهایت احیا شد.

پس از ماه‌ها حضور در بخش‌های بیمارستانی و مراکز توانبخشی در فیلادلفیا و فلوریدا، روبلیک بازگشته تا نقشی را در نزدیکی خط مقدم به عهده بگیرد، جایی که مانند دیگرانی که این کار را انجام داده‌اند، دانش و تجربه‌اش بزرگترین سلاح است.

ارسال نظرات