سردار آزمون یکی از دو ستاره بین‌المللی فوتبال ایران به شمار می‌رود که در سال‌های اخیر جور معرفی فوتبال ایران در سطح اول دنیا را یدک کشیده است. او که در جوانی راهی فوتبال روسیه شد تا حضور در اروپای درجه‌دوم را تجربه کند، به قدری درخشید که سرانجام تیم‌های بزرگ این قاره خاصه از پنج لیگ معتبر اروپایی را وسوسه کرد با ارائه پیشنهاد به باشگاه‌های روسی، این بازیکن ایرانی را بخرند.
اگرچه گل‌های سردار در لیگ روسیه نمی‌تواند فقط دلیل علاقه تیم‌های بزرگ به آزمون قلمداد شود ولی درخشش این بازیکن با همین تیم‌ها در لیگ قهرمانان اروپا و گشودن دروازه تیم‌های مطرحی در این سطح از رقابت‌های فوتبال، بسیاری را بر آن داشت تا سردار آزمون را زودتر از اتمام قراردادش در روسیه به خدمت بگیرند. این قرعه سرانجام به اسم باشگاه لورکوزن آلمان افتاد که شش ماه زودتر این مهاجم ایرانی را که دست بر قضا دوران مصدومیتش هم سپری میکرد، به خدمت بگیرد. ورود سردار آزمون به بوندس‌لیگا، پس از حضور نسل درخشان فوتبال ایران در این لیگ، این نوید را می‌داد که بعد از سال‌ها، فوتبال ایران بالاخره در سطح عالی، یک مهاجم در بوندس‌لیگا داشته باشد. شرایط ولی برای آزمون آن‌طور‌که باید پیش نرفت.
او مدت‌زمان زیادی را درگیر مصدومیت به‌جا‌مانده از فوتبال روسیه بود و پس از برگشت هم زمان زیادی برد تا بتواند خودش را با شرایط و باشگاه جدید سازگار کند. از همه بدتر اینکه تغییرات در لورکوزن هم زودتر از چیزی که سردار تصورش را میکرد از راه رسید تا مردی که اصرار داشت سردار به لورکوزن بیاید جایش را به ژابی آلونسو بدهد. داستان از این به بعد برای سردار آزمون خوب پیش نرفت؛ آلونسو اعتماد زیادی به این مهاجم گلزن ایرانی نداشت و سرانجام او را در فهرست بازیکنان مازاد گنجاند تا آزمون این‌بار به عنوان بازیکن قرضی راهی تیم و لیگ دیگری در فوتبال اروپا، یعنی رم، شود. در رم هم سردار بدشانس بود که یک مهاجم دیگر درست در ثانیه‌های پایانی جذب شد و فرصت بازی چندانی به او نرسید؛ هرچند در همان مدت‌زمان اندک هم توانایی‌هایش را به رخ کشید.
گشوده شدن دروازه‌های اروپای واقعی به روی سردار با توجه به شرایط سنی بهتر در مقایسه با مهدی طارمی، فرصت خوبی را در اختیار او گذاشته بود تا بتواند به فوتبالش در این سطح ادامه دهد؛ به‌ویژه اینکه آمارش در خط حمله هم افت چندان زیادی نداشت و بسته به تعداد دقایقی که به میدان می‌رفت، تأثیرگذار بود. سردار در زنیت ۱۰۴ بازی به میدان رفت و موفق شد ۶۲ بار گل‌زنی کند و ۲۳ بار هم‌تیمی‌هایش را در موقعیت گل‌زنی قرار دهد. در روستوف هم او ۷۷ بار بازی کرد، ۲۵ گل زد و شش بار هم پاس گل داد. در روبین کازان در ۷۷ بازی، ۱۷ بار گل‌زنی کرد و ۱۴ بار به هم‌تیمی‌هایش پاس گل داد. سرانجام درخشش در همین تیم بود که مقدمات ورود به لورکوزن را برای او فراهم کرد. در لورکوزن، درست مثل رم، اگرچه به این مهاجم ایرانی فرصت زیادی برای بازی‌کردن داده نشد، ولی باز هم توانست چندین گل به ثمر برساند؛ ۴۴ بازی در لورکوزن، پنج گل و پنج پاس گل به همراه ۲۹ بازی در رم با آمار سه گل زده و چهار پاس گل، به کارنامه آزمون در اروپا پایان داد. البته واضح است که وقتی صحبت از ۴۴ بازی برای لورکوزن یا ۲۹ بازی برای رم می‌شود، به این معنی نیست که او ۹۰ دقیقه فرصت داشته است. در بسیاری از همین دیدار‌ها او فقط چند دقیقه آخر به زمین مسابقه فرستاده می‌شد که طبیعتا زمان زیادی برای درخشش باقی نمی‌گذاشت.
با‌این‌حال، تصمیم عجیب سردار آزمون دقیقا در همین نقطه از زندگی حرفه‌ای‌اش گرفته شد؛ او زمانی که حس کرد در رم هم نمی‌تواند خودش را به سرمربی تحمیل کند تصمیم عجیبی گرفت و لیگ امارات را برای ادامه دوران فوتبالش برگزید. سردار ظاهرا خیلی زود پیشنهاد مالی را به جنگیدن در فوتبال سطح یک اروپا ترجیح داد ولی حالا خیلی زودتر مشخص شده که سطح او یک سروگردن از لیگ امارات و باشگاه شباب‌الاهلی بالاتر است. شاید اماراتی‌ها از اینکه مهاجم اصلی تیم ملی ایران را در اختیار دارند خوشحال باشند ولی روشن است که این لیگ جای سردار آزمون با استعدادی که دارد نیست. سردار همین حالا و پس از ۱۹ بازی در تورنمنت‌های مختلف که برای شباب‌الاهلی به میدان رفته، توانسته ۱۷ گل بزند و چهار بار نیز هم‌تیمی‌هایش را صاحب موقعیت کند.
با یک حساب سرانگشتی او به طور میانگین در هر بازی توانسته روی گل‌های تیمش اثرگذار باشد. جالب آنکه اگر با همین رویه پیش برود، خیلی سریع رکورد بهترین فصل فوتبالی‌اش به لحاظ گل‌زنی را خواهد شکست. او پیش‌تر در زنیت پس از ۳۸ بازی توانست ۲۱ بار گل‌زنی کند ولی حالا خیلی زودتر از ۳۸ بازی به این عدد نزدیک شده و احتمالا به‌زودی از آن عبور هم خواهد کرد. مشخص است که این نکته می‌تواند دستاورد مهمی برای دوران فوتبالی سردار برای ثبت در رکورد‌های شخصی‌اش باشد ولی از آن واضح‌تر اینکه استعداد این بازیکن حالا ۳۰ساله فوتبال ایران با سطحی که لیگ امارات دارد، هدر خواهد رفت.
تیم اماراتی یه بهره ای میبره.