ضعف در طراحی سازه: ممکن است محاسبات مهندسی و طراحی سازه به طور کامل و دقیق انجام نشده باشد و یا مواد ساختمانی مورد استفاده از کیفیت لازم برخوردار نبوده باشند.
به گزارش رکنا، عدم رعایت استانداردهای ساخت: در حین اجرای پروژه، ممکن است از استانداردهای ساختمانی و مقررات ایمنی به طور کامل پیروی نشده باشد. این امر می‌تواند شامل استفاده از مصالح نامرغوب، اجرای نادرست عملیات ساختمانی و یا عدم نظارت کافی بر روند کار باشد.
شرایط آب و هوایی نامناسب: در برخی موارد، شرایط آب و هوایی نامناسب مانند بارندگی شدید، زلزله یا باد‌های قوی می‌تواند بر استحکام سازه تأثیر گذاشته و خطر ریزش را افزایش دهد.
بارگذاری بیش از حد: ممکن است سازه در برابر بارگذاری بیش از حد طراحی نشده باشد و در نتیجه تحت فشار قرار گرفته و فرو ریخته باشد.
تلفات جانی و مالی: اینگونه حوادث معمولاً با تلفات جانی و خسارات مالی زیادی همراه هستند.
اختلال در حمل و نقل: فروریختن یک ایستگاه راه آهن می‌تواند به طور قابل توجهی بر سیستم حمل و نقل منطقه تأثیر گذاشته و باعث اختلال در تردد مسافران و کالا شود.
تخریب زیرساخت‌ها: این حادثه می‌تواند به زیرساخت‌های موجود در منطقه آسیب رسانده و هزینه‌های هنگفتی را برای بازسازی و ترمیم آنها تحمیل کند.
کاهش اعتماد عمومی: وقوع چنین حوادثی می‌تواند اعتماد عمومی به ایمنی پروژه‌های ساختمانی را کاهش داده و موجب نگرانی در مورد ایمنی سایر سازه‌ها شود.