پس از انتشار خبر آتش زدن تخم‌مرغ‌های صادراتی ایران در عراق و انتشار تصاویر آن در فضای مجازی واکنش‌ها به این موضوع سبب شد تا ماجرای تخم مرغ‌ها به راهروهای مجلس کشیده شود.
به گزارش آسیانیوز، ماجرای تخم مرغ‌ها نشان‌دهنده یک تصمیم به‌ارث‌رسیده از دولت قبل است. دولتی که وزیر پرحاشیه کشاورزی آن به دلیل نقش داشتن در ماجرای چای دبش سر زبان‌ها افتاد، اما کمتر کسی بود که بداند در پشت صحنه ماجرای تخم مرغ هم او نقش داشته است. نقشی با اعطای امتیاز انحصاری صدور مجوز صادرات تخم مرغ به یک اتحادیه خاص. اتحادیه‌ای که اگر صلاح بداند به یک صادرکننده مجوز صادرات می‌دهد و اگر صلاح نداند مجوز نمی‌دهد. با این همه تخم مرغ‌هایی که به کشورهای عراق و افغانستان صادر شده‌اند، به دلایلی که کیفیت در آن حرف اول را می‌زند، توسط برخی خریداران به آتش کشیده شده است. موضوعی که البته از سوی معاون وزیر جهاد کشاورزی با انکار یا آن‌چه که به آن «بی‌اطلاعی» اتلاق می‌شود، همراه بود.
محمدابراهیم حسن‌نژاد به عنوان معاون امور تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی روز یکشنبه و در حالی‌که همه‌جا تعطیل بود، شال و کلاه کرد و به میان مرغ فروشان و تولیدکنندگان مرغ و تخم مرغ رفت و نشان داد که این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است.
گردهمایی یا همایش تولیدکنندگان صنعت مرغ تخم‌گذار کشور در حمایت از اتحادیه مرغ میهن که قرار بود در سالن همایش وزارت جهاد کشاورزی برگزار شود، اما حراست وزارت جهاد با آن مخالفت کرد. معاون وزیر اما در واکنش به سؤال خبرگزاری تسنیم درباره موارد طرح‌شده در فضای مجازی درباره صادرات تخم مرغ کم‌کیفیت به عراق، اظهار داشت: «اطلاعی در این باره نداریم، اما درخصوص محصولات پروتئینی کشور هیچ مشکلی از بابت سلامت آن‌ها وجود ندارد.»
او اطلاع نداشت، اما نماینده مجلس خوب اطلاع داشت. عبداللهی، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس در گفت‌وگو با آسیا از جلسه کمیسیون کشاورزی مجلس با وزارت جهاد در خصوص انحصار صادرات تخم‌مرغ گفت و اعلام کرد که وزارت جهاد برای رفع انحصار باید ورود کند.
اسفندیار عبداللهی، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی از تشکیل جلسه این کمیسیون در خصوص رفع انحصار صادرات تخم مرغ خبر داد و از جلسه‌ای خبر داد که رئیس کمیسیون مجلس احتمالا با وزیر جهاد داشته است. این نماینده پارلمان با اشاره به انحصار صادرات تخم مرغ توسط یک اتحادیه، گفت: «آقای عسگری رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی در این خصوص با مسئولین وزارت جهاد جلسه‌ای داشتند. یکی از انتقاداتی هم که در این جلسه به وزارت جهاد منتقل شد، همین موضوع انحصار صادرات تخم مرغ توسط یک اتحادیه بود؛ ولی نتیجه مشخصی از این جلسه حاصل نشد.»
وی ادامه داد: «هفته آینده این مسئله باید در کمیسیون مطرح شده و ما به طور قطع پیگیر رفع انحصار صادرات تخم مرغ خواهیم بود.» عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی با تأکید بر لزوم ایجاد رقابت در بازار، گفت: «ما مخالف انحصار صادرات تخم مرغ توسط یک اتحادیه هستیم، چراکه باید رقابت را ایجاد کنیم؛ وزارت جهاد هم باید به این مسئله ورود کند تاانحصار از دست یکسری افراد گرفته شود.»
عبداللهی با اشاره به کیفیت تخم مرغ‌های صادراتی به دو کشور همسایه، اظهار داشت: «بنا شد مسئولین وزارت جهاد در جلسه کمیسیون کشاورزی حاضر شده و تدابیری در این خصوص اتخاذ شود، ولی هنوز نتیجه‌ای از وزارت جهاد در این رابطه حاصل نکردیم؛ لذا منتظر اتمام تعطیلی جلسات مجلس هستیم تا به این مسئله ورود کنیم.»
مرادی، مدیرعامل اتحادیه مرکزی مرغداران میهن اما در همایشی که او و دوستانش حضور داشتند بدون واکنش به ماجرای انحصار در صادرات تخم مرغ و آتش زدن تخم مرغ‌ها توسط مشتریان عراقی به ارائه آمار اکتفا کرد و اظهار داشت: «ایران نهمین کشور بزرگ تولیدکننده تخم مرغ در جهان است، به طوری که ۱۳۵ هزار تن تخم مرغ ایران به ۱۸ کشور جهان صادر می‌شود.»
این اظهارات در حالی است که یکی از این کشورها که اتفاقا نیاز مبرمی به تخم مرغ ایران دارد، با دهن کجی به محصولات ایرانی، نشان داده است که دیگر مشتری ما نیست و شاید در این میان ترکیه و گرجستان و دیگر کشورهای منطقه قفقاز یک بار دیگر از ما پیشی بگیرند و با کنار زدن ما فرصت صادراتی دیگری از دست برود. همان‌طور که درباره اوکراین و روسیه اتفاق افتاد، همان اتفاقی که در دوبی و ترکیه به وقوع پیوست. فرصتی که به دلیل برخی دست‌های پشت پرده، سوخته می‌شود و دودی که از آتش انحصار و رانت برمی‌خیزد.
ماجرای تخم مرغ اما ما را به دل تاریخ می‌برد. لُرد اَکتون در نامه‌ای به اسقف مندل کرایتون در ۵ آوریل ۱۸۸۷ میلادی، جمله‌ای نوشت که هنوز یکی از معروفترین نقل قول‌ها چه بین مردم و چه در محافل دانشگاهی است: «قدرت فساد می‌آورد و قدرت مطلق، فساد مطلق. مردان بزرگ همیشه مردان بدی هستند، حتی وقتی که به‌جای اقتدار از نفوذ خود استفاده می‌کنند»! این بار هم ما هیچ، ما نگاه.