این هفته نیویورک میزبان تورنمنتی در کشتی آزاد و فرنگی به یاد بیل فارل مربی سابق تیم ملی کشتی آمریکا در المپیک ۱۹۷۲ بود. فارل یکی از کشتی‌گیران شاخص آمریکایی محسوب می‌شود که سابقه هدایت این تیم را نیز دارد.
ستاره اصلی این رقابت‌ها کایل اسنایدر برنده مدال‌های طلا و نقره المپیک و قهرمان دو دوره جهان بود. اسنایدر ۲۸ ساله عملکرد خوبی در این رقابت‌ها داشت و با قدرت کشتی‌ها را یکی پس از دیگری به پایان برد تا نشان دهد به دنبال رسیدن به دوران اوج است.
او در فینال یکی از رقبای اصلی خود برای راهیابی به تیم ملی و پوشیدن دوبنده یعنی مایکل ماکیاولو قهرمان پان آمریکا را با نتیجه ۱۱ بر ۱ شکست داد.
این رقابت‌ها اولین شروع اسنایدر پس از ناکامی در بازی‌های المپیک پاریس بود، جایی که او با شکست مقابل احمد تاج‌الدینوف کشتی‌گیر داغستانی تیم بحرین و امیرعلی آذرپیرا ملی‌پوش ایران نتوانست به مدال برسد. در واقع کسب مقام پنجم در پاریس به ۹ حضور مداوم او روی سکوی مدالی در رقابت‌های جهانی و المپیک پایان داد.
کایل قصد دارد اشتباهات المپیک پاریس را به دست فراموشی بسپارد و به دنبال بازپروری است. اسنایدر بعد از این قهرمانی عنوان کرد آمادگی بسیار خوبی دارد و می‌خواهد تا رسیدن به المپیک لس‌آنجلس کارش را پیش ببرد.
سایر قهرمانان این تورنمنت عبارت‌اند از: دانیل دشازر (۵۷ کیلوگرم)، پی جی دوک (۷۰ کیلوگرم)، الروی پرکین (۷۴ کیلوگرم)، ایوان ویک (۷۹ کیلوگرم)، مارکوس کلمن (۸۶ کیلوگرم)، اریک شولتز (۹۲ کیلوگرم)، ترنت هیلگر (۱۲۵ کیلوگرم) و دو کشتی‌گیر غیر آمریکایی توشیهیرو هاسگاوا ژاپنی (۶۱ کیلوگرم) و بوبورجون بردیوروف از ازبکستان (۶۵ کیلوگرم).
در شرایطی که خیلی‌ها گمان می‌کردند آمریکا در غیاب روسیه بتواند طلا‌های زیادی در کشتی آزاد به دست بیاورد، تمام کشتی‌گیران این کشور در پاریس ناکام بودند و دست خالی پاریس را ترک کردند. آخرین باری که کشتی آزاد آمریکا در المپیک مدال طلا نگرفت به سال ۱۹۶۸ یعنی ۵۵ سال پیش بر می‌گردد. در مجموع، تیم آزاد ایالات متحده سه مدال در پاریس به دست آورد، نقره اسپنسر لی در وزن ۵۷ کیلوگرم، برنز کایل دیک در وزن ۷۴ و آرون بروکس در ۸۶ کیلوگرم.