نیروی هوایی سلطنتی کانادا (RCAF) ناوگانی متشکل از ۲۶۰ هواپیما را اداره می کند و بیش از ۱۲,۰۰۰ پرسنل فعال را در اختیار دارد. نیروی هوایی کانادا مسئول حفاظت از حریم هوایی کانادا و دفاع از این ملت آمریکای شمالی و متحدانش است.
به گزارش روزیاتو، در طول سال‌ها، نیروی هوایی کانادا از کارزارهای نظامی در بسیاری از درگیری‌ها حمایت کرده و یک ناوگان بروز با بسیاری از مدرن‌ترین هواپیماها را در ناوگان خود حفظ کرده است. این ساختار نظامی بمب افکن ندارد اما از هواپیماهای ترابری و نظارتی برای انجام ماموریت ها استفاده می کند. به ادعای نیروی هوایی سلطنتی کانادا،
“نیروی هوایی سلطنتی کانادا (RCAF) بخشی از دفاع ملی و نیروهای مسلح کانادا است. این نیرو با مشارکت ایالات متحده از حریم هوایی کانادا و آمریکای شمالی دفاع و محافظت می کند.
با این حال، تنها هواپیمای رزمی ارتش کانادا (هواپیماهای سرنشین دار، زیرا این نیرو از پهپادها نیز استفاده می کند) ۸۹ جت جنگنده نیروی هوایی هستند. این هواپیماها در حال حاضر متعلق به دو نوع مختلف از خانواده F/A-18 هستند، اما ناوگان جنگنده های کانادا در سال های آینده مدرنیزه خواهد شد.
طول: ۱۸.۳۱ متر
طول بال ها: ۱۳.۶۲ متر
ارتفاع: ۴.۸۸ متر
حداکثر وزن برخاست: ۲۹,۹۳۷ کیلوگرم
ظرفیت سوخت داخلی: ۶,۶۶۷ کیلوگرم در نسخه F/A-18E و ۶,۲۴۱ کیلوگرم در نسخه F/A-18F
ظرفیت سوخت خارجی: ۴ باک تا ۱,۸۰۰ لیتر ظرفیت، مجموعاً ۵,۹۱۴ کیلوگرم، گزینه ای برای دو مخزن سوخت ۱,۹۴۹ لیتری با مجموع ۳,۷۱۵ کیلوگرم سوخت در نسخه Block III
موتور: ۲ موتور توربوفن General Electric F414-400 هر کدام با ۱۳,۰۰۰ پوند (۵۸) کیلونیوتن پیشرانه خشک، ۲۲,۰۰۰ پوند (۹۸ کیلونیوتن) پیشرانه با پس سوز
حداکثر سرعت: ۱,۹۱۵ کیلومتر در ساعت در ارتفاع ۴۰,۰۰۰ فوت (۱۲,۱۹۰ متر)
برد: ۲,۳۴۶ کیلومتر با دو موشک AIM-9
برد رزمی: ۸۲۲ کیلومتر شعاع رزمی برای ماموریت بازدارندگی با دو باک ۱,۸۰۰ لیتری
سقف پرواز: ۵۲,۳۰۰ فوت (۱۵,۹۴۰ متر)
در حالی که ارتش ایالات متحده به طور انحصاری F/A-18 را برای اسکادران ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی و عملیات ضربتی سپاه تفنگداران دریایی به کار می گیرد، این جت جنگنده مدت هاست که ستون اصلی نیروی هوایی کانادا بوده است. این سازمان یک نوع از این جت جنگنده معروف را منحصراً برای خود سفارش داده و کمپانی مک دانل داگلاس با رضایت کامل تغییرات درخواستی کانادا را در این نسخه اعمال نمود.
جت CF-18 پس از بررسی های گسترده توسط وزارت دفاع ملی کانادا برای یافتن یک هواپیمای جنگنده چند منظوره جدید برای پاسخگویی به تمام نیازهای نیروی هوایی این کشور انتخاب شد. این هواپیما برای اولین بار در سال ۱۹۸۲ از خطوط مونتاژ مک دانل داگلاس خارج شد و تا پایان تولید در سال ۱۹۸۸، بیش از ۱۳۰ فروند از آن ساخته شد.
این خانواده به دو نسخه CF-18A، یک جنگنده سنتی تک سرنشین، و CF-18B، که یک پیکربندی دو صندلی برای آموزش خلبانان جدید به شمار می آید، تقسیم شده است. بیش از ۹۰ فروند از این هواپیماها، از جمله بیش از ۶۰ هواپیمای CF-18A و ۳۰ هواپیمای CF-18B، در خدمت یا آشیانه های ذخیره نیروی هوایی کانادا در پایگاه های کبک و آلبرتا باقی می مانند.
همچنین نیروی هوایی سلطنتی کانادا دارای ۱۸ فروند جنگنده F/A-18 Hornet است که قبلاً در نیروی هوایی سلطنتی استرالیا در خدمت بوده اند. به ادعای رسانه های استرالیایی، این ناوگان شامل ۱۲ فروند هواپیمای F/A-18A و ۶ فروند جت F/A-18B، با هفت فروند دیگر در دسترس است، که تعداد هواپیماهای فروخته شده به نیروی هوایی کانادا از طرف استرالیا را به ۲۵ فروند می رساند.
طول: ۱۵.۷ متر
طول بال ها: ۱۱ متر
ارتفاع: ۴.۴ متر
حداکثر وزن برخاست: ۲۹,۹۰۰ کیلوگرم
ظرفیت سوخت: ۸,۲۷۸ کیلوگرم داخلی
موتور: ۱ موتور توربوفن پس سوز Pratt & Whitney F135-PW-100 با ۲۸,۰۰۰ پوند (۱۲۵ کیلو نیوتن) پیشرانه خشک، ۴۳,۰۰۰ پوند (۱۹۱ کیلو نیوتن) با پس سوز
حداکثر سرعت: ۱.۶ ماخ یا ۱,۲۹۶ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع بالا
برد: ۲,۸۰۰ کیلومتر
برد رزمی: ۱,۲۳۹ کیلومتر ماموریت بازدارندگی (هوا به سطح) با سوخت داخلی، ۱,۴۱۰ کیلومتر با پیکربندی هوا به هوا با سوخت داخلی
سقف پرواز: ۵۰,۰۰۰ فوت (۱۵,۰۰۰ متر)
بر اساس تحلیل فوربس، F-18های نیروی هوایی کانادا در مقایسه با سایر ناوگان جنگنده ناتو عملکرد رضایت بخشی نداشتند. در نتیجه، اتاوا به دنبال راهی برای نوسازی ناوگان نیروی هوایی خود بود و بدین ترتیب تصمیم به خرید F-35 Lightning II ساخت لاکهید م مارتین گرفت، جدیدترین جت جنگنده ای که وارد خدمت نیروی هوایی ایالات متحده شد.
درست یک سال پیش، در ژانویه ۲۰۲۳، نیروهای مسلح کانادا سفارش بزرگی برای ۸۸ جت F-35 را ارائه کرد و قرار است بعد از تاخیرهایی در تولید، اولین فروندها در سال ۲۰۲۶ تحویل نیروی هوایی کانادا شوند. این هواپیماها مزایای زیادی نسبت به F/A-18هایی که در حال حاضر توسط این نیرو اداره می شوند، دارند که شامل قابلیت های پنهانکاری و سیستم های تسلیحاتی بسیار برتر از جنگنده های قبلی است.
بر اساس گزارش CBC، کل هزینه این پروژه ۱۹ میلیارد دلار است، برآوردی که با وجود فشارهای تورمی ثابت مانده است. با این حال، برخی در کانادا از گسترش ناوگان جنگنده های نیروی هوایی این کشور انتقاد کرده و استدلال می کنند که این پول بهتر است برای مدرن سازی نیروی دریایی سلطنتی کانادا هزینه شود.