در حالی که مسأله بنزین ماهانه ۳۰۰ میلیون دلار روی دست مملکت خرج می‌گذارد، تنها تصمیم گرفته‌شده برای مدیریت شرایط، بازی با سهمیه‌ها و سقف سوخت‌گیری است.
به گزارش فارس، یک‌سوم بنزین ایران هر روز بدون استفاده از کارت سوخت و با سازوکار کارت جایگاه مصرف می‌شود. تعداد کارت جایگاه هم روزبه‌روز کمتر شده و همین مسئله مدت‌زمان سوخت‌گیری را برای مردم بیشتر کرده است.
رضا کارمند بانک که هر روز از کرج با ماشین شخصی به تهران می‌آید، می‌گوید که «هر ۵ روز یک ساعت از وقت من در صف پمپ‌بنزین تلف می‌شود».
بر اساس آمار غیررسمی کمبود بنزین در ایران روز به روز بیشتر شده و هم‌اکنون ماهانه ۳۰۰ میلیون دلار از پول مردم صرف واردات بنزین می‌شود.
با این پول می‌شود هر ماه دو بار کل بازیکنان گران‌قیمت تیم النصر عربستان را خرید. تنها اقدام دولت‌ها برای مدیریت شرایط هم بازی با سهمیه‌ها و تغییر میزان سقف هر مرتبه سوخت‌گیری است.
هفته گذشته بود که برای چندمین در ۱۲ ماه گذشته سقف هر مرتبه سوخت‌گیری تغییر کرد و از ۶۰ لیتر به ۵۰ لیتر رسید. مطابق بروزترین آمار وزارت نفت روزانه ۱۲۴ میلیون لیتر بنزین در کشور مصرف می‌شود که ۴۲ میلیون لیتر آن از مسیر کارت جایگاه است.
اگر تانکر‌های سوخت‌رسانی که هر روز این میزان بنزین را تأمین می‌کنند، پشت سر هم قطار شوند، یک اتوبان ۴۰ کیلومتری را پوشش خواهند داد.
مصرف بنزین یک مسئله مهم در اقتصاد کشور است و بخشی از درآمد‌های ایران را می‌بلعد. استاد دانشگاه موسی غنی‌نژاد تنها راه مدیریت مصرف بنزین را افزایش قیمت دانسته و معتقد است که دولت باید با مردم صحبت کند و آنها را قانع سازد که راهی جز افزایش قیمت بنزین نیست.
اما یک استاد دانشگاه دیگر سید دانیال آل‌هاشم می‌گوید که اتکا صرف به راهکار قیمتی در بلندمدت بی‌اثر است و دولت باید در قالب یک سلسله راهکار جامع مصرف بنزین را مدیریت کند.
تجربه تغییر قیمت بنزین در اواخر دهه هشتاد شامل سلسله برنامه‌های اسقاط خودرو، تأمین سوخت جایگزین (CNG)، توسعه حملونقل عمومی و سازوکار کارت سوخت سبب شد تا با وجود رشد چند برابری قیمت بنزین، نارضایتی اجتماعی شکل نگیرد.