محققان معتقدند یک دلفین بینی‌بطری نر هندی-اقیانوس‌آرامی عامل حملات سالانه به ساحل‌نشینان در استان فوکوی ژاپن است و این کار را به دلیل «تنهایی» انجام می‌دهد. به گفته کارشناسان، دلفینی که به شناگران در ژاپن حمله می‌کند، احتمالاً تنها و از نظر جنسی ناامید است.
به گزارش فرادید، در سال جاری، دست‌کم ۱۸ نفر در حملات دلفین‌ها در استان فوکوی زخمی شدند. این موضوع به یک اتفاق سالانه در این منطقه تبدیل شده است. بیشتر جراحات ناشی از گازگرفتگی جزئی است، اما برخی ساحل‌نشینان از زمان شروع حملات در سال ۲۰۲۲ شکستگی استخوان را هم تجربه کرده‌اند.
محققان بر اساس عکس‌ها و فیلم‌های گرفته شده، به این نتیجه رسیدند که یک دلفین بینی‌بطری نر هندی-اقیانوس آرامی (Tursiops aduncus) مسئول این حملات است.
تادامیچی موریساکا، استاد مرکز تحقیقات آب‌بازان در دانشگاه می (Mie) ژاپن گفته: «ما دیده‌ایم که این دلفین به‌طور تصادفی در ساحل ظاهر می‌شود و اگر کسی آن اطراف باشد گازش می‌گیرد، دور می‌شود و دوباره این کار را تکرار می‌کند. از نظر من، او به دنبال نوعی تعامل با مردم است.»
دلفین‌ها به عنوان یک رفتار عادی اجتماعی میان خودشان، به آرامی یکدیگر را گاز می‌گیرند، بنابراین شاید تصور دلفین اینست که رابطه دوستانه‌ای با انسان‌ها دارد.
موریساکا می‌گوید: «اگر واقعاً قصد حمله داشت، می‌توانست با تمام قدرت حمله کند و گاز بگیرد، اما با ملایمت گاز می‌گیرد. به همین دلیل، احتمالاً این یک حرکت دوستانه است تا تلاش برای حمله به انسان‌ها!»
نمی‌دانیم چرا این دلفین تنهاست. دلفین‌های بینی‌بطری معمولاً در گروه‌های کوچک زندگی می‌کنند. نر‌هایی که با یک دلفین ماده جفت شده باشند، گاهی اوقات آن‌ها را گاز می‌گیرند و تعقیب می‌کنند. به همین دلیل موریساکا معتقدست دلفین فوکوی می‌خواهد با انسان‌ها مانند یک جفت رفتار کند.
محققان دیگر نیز حدس می‌زنند بخشی از این حملات ممکن است نتیجه‌ی تمایل دلفین به جفت‌گیری باشد. دلفین‌ها اجتماعی بودن‌شان را از راه‌های فیزیکی نشان می‌دهند.
درست مانند انسان‌ها و سایر حیوانات اجتماعی، نوسانات هورمونی، درماندگی جنسی یا تمایل به تسلط داشتن، دلفین را ترغیب می‌کند مردمی را که می‌خواهند با او تعامل برقرار کنند، زخمی کند. از آنجا که دلفین‌ها حیوانات قدرتمندی هستند، این واکنش آن‌ها موجب جراحت و زخمی شدن انسان‌ها می‌شود.
مقامات استان فوکوی، مردم را از تعامل با دلفین‌ها منع کرده‌اند. آن‌ها تابلو‌ها و بروشور‌های هشداردهنده درباره این موضوع را نصب کرده‌اند، گشت‌های نجات غریق مهیا کرده‌اند و ساعات شنا در سواحل خاص را محدود کرده‌اند و همچنین برای دور کردن دلفین‌ها از ساحل، دستگاه‌های صوتی زیر آب نصب کرده‌اند که صدا‌هایی با فرکانس بالا منتشر می‌کنند.
با این حال، موریساکا نگران است که دلفین به دستگاه‌های صوتی عادت کند، به همین دلیل می‌خواهد یک سیستم تشخیص پژواک بسازد تا به ساحل‌نشینان هشدار دهد دلفین در حال نزدیک شدن است. او معتقدست با بیرون بودن مردم از آب، دلفین هیچ چیز جالبی در سواحل پیدا نمی‌کند و در نهایت ساحل را ترک می‌کند.
اگر تعامل انسان و دلفین ادامه پیدا کند، قضیه ممکن است خطرناک‌تر شود. ممکن است دلفین‌ها شروع به تلاش برای اثبات تسلط‌شان بر انسان‌ها کنند و رفتار‌های تهاجمی از خودشان نشان دهند.
موریساکا می‌گوید: «در تابستان گذشته شاهد چنین اتفاقاتی بودیم، به همین دلیل من بسیار نگران بودم. آن‌ها حدود ۲.۵ متر طول و حدود ۲۰۰ کیلوگرم وزن دارند، پس ممکن است با سرعت ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر در ساعت حمله کنند، در آن صورت هر برخورد آن‌ها با انسان مانند یک تصادف شدید رانندگی خواهد بود.»