محمد ظاهرشاه آخرین پادشاه افغانستان بود که از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۷۳ به مدت چهل سال بر این کشور حکمروایی کرد.
محمد ظاهر از پشتونهای فارسی زبان، متعلق به قوم بارکزی افغانستان است.
ملیت پشتون و زبان فارسی، به شخصیت محمد ظاهر در میان پشتونها و فارسی زبانهای افغانستان اعتبار بخشیده است.
محمد ظاهر با مرگ پدرش، در تاریخ ۸ نوامبر ۱۹۳۳ به پادشاهی افغانستان دست یافت.
او در آن سال جوانی ۱۹ ساله بود و عمو(کاکا) هایش، تا سالها هدایت امور کشور را به نیابت از شاه جوان در دست داشتند.
دوره فرمانروایی ظاهر شاه بر افغانستان، دوره آرامش بود و در این مدت، برخلاف دوره های قبل و بعد از ظاهرشاه، افغانستان درگیر هیچ جنگی نشد و همچنین در جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ - ۱۹۴۵) اعلام بی طرفی کرد.
ظاهر شاه در ماه آگست سال ۲۰۰۲، ده ماه پس از سقوط رژیم طالبان به دست نیروهای تحت فرمان آمریکا، به افغانستان بازگشت تا جرگه بزرگ (لویه جرگه) اضطراری را که برای تشکیل دولت انتقالی تشکیل می شد، افتتاح کند.
در این جرگه و نیز در قانون اساسی جدید افغانستان که در سایه نظام جدید کشور تصویب شد، به محمد ظاهر، لقب "بابای ملت" داده شده و مقرر شد تا وی مادام العمر، از حرمسرای کاخ ریاست جمهوری که زمانی محل اقامت وی بود، استفاده کند.
ظاهر شاه از زمان بازگشت به افغانستان، در مراسم مهم دولتی از جمله گشایش جرگه بزرگ، مراسم تحلیف رییس جمهور حامد کرزی و آغاز به کار پارلمان منتخب مردم، و همچنین جشنهای ملی و مذهبی، شخصاً و یا با ارسال نماینده خود، مشارکت می کرد.
او بالاخره در بامداد دوشنبه 23 جولای 2007 مطابق با اول اسد(مرداد) سال 1386، در 93 سالگي در کابل پایتخت افغانستان پس از یک بیماری طولانی مدت، جانش را از دست داد.
منبع: ويكي‌پدياي فارسي
{$old_album_739}