وزیر کار در تازه‌ترین مصاحبه‌اش در دفاع از دستمزدِ منطقه‌ای گفت: «حقوق کسی که در کوره کار می‌کند با کسی که زیرِ کولر کار می‌کند باید متفاوت باشد.»
به گزارش ایلنا، سید صولت مرتضوی در واقع اجرای دستمزدِ منطقه‌ای را تضمین کننده‌ی برقراری عدالت در پرداختِ حقوق می‌داند و آن را عین قانون عنوان می‌کند. اما آیا واقعا با تعیین دستمزد به صورتِ منطقه‌ای یا تعیین دستمزد برای صنایعِ مختلف، مسئله‌ی عدالت در تعیینِ دستمزد‌ها رفع خواهد شد؟ آیا با اجرای دستمزدِ منطقه‌ای چنانچه وزیر کار می‌گوید، قرار است دستمزدِ آنکه در کوره کار می‌کند، بیشتر از آنکه زیرِ کولر کار می‌کند، تعیین شود؟
علیرضا میرغفاری نماینده کارگری در شورایعالی کار در واکنش به صحبت‌های وزیر کار می‌گوید: اگر منظورِ وزیرِ کار ارزیابی و کاربینیِ شغل و تعیین مزد بر اساس کار است، باید بگویم که کارِطبقه‌بندیِ مشاغل همین است. طبق ماده ۴۸ قانون کار، وزارت کار موظف است نظام ارزیابی و طبقه‌بندی مشاغل را با استفاده از استاندارد مشاغل و عرف مشاغل کارگری در کشور تهیه نماید و به مرحله اجرا درآورد، اما این اتفاق معمولا نمی‌افتد و درخواست بسیاری از کارگران برای اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل رد می‌شود.
میرغفاری که نمایندگیِ کارگران پارس جنوبی را نیز برعهده دارد، گفت: یک نمونه‌ی واضح و مشخص از عدم اجرای صحیح طرح طبقه‌بندی مشاغل، وضعیتِ کارگرانِ مجتمع‌های گاز پارس جنوبی است که سال‌ها برای برقراریِ طرح طبقه‌بندی مشاغل و بازنگری در آن تلاش می‌کنند، اما به خواسته‌هایشان توجهی نمی‌شود.
وی ادامه داد: طبق قانون کار برای کار یکسان باید حقوق یکسان پرداخت شود، اما این قانون هم اجرا نمی‌شود. در پروژه‌های نفت و گاز اتفاقا کارگرانِ پیمانکاری و عملیاتی که بیشترین کار‌های تخصصی و فنی را انجام می‌دهند و زیر آفتاب و در هوای آلوده بدونِ وقفه و تعطیلی کار می‌کنند، نسبت به نیرو‌های رسمی که عمدتاً زیر کولر می‌نشیند حقوق کمتری دریافت می‌کند.
این فعال کارگری تأکید کرد: برای برقراریِ عدالتِ مزدی نیاز به اجرای طرح طبقه‌بندیِ مشاغل است و با اجرای قانون کار می‌توان این عدالت را برقرار کرد، اما اراده‌ای برای اجرای قانون کار وجود ندارد.
میرغفاری در انتقاد از مدافعانِ اجرای طرحِ مزدِ منطقه‌ای گفت: باید به این موضوع هم توجه کنیم که در حال حاضر چه آنکه به قولِ وزیرِ کار در کوره کار می‌کند و چه آنکه زیرِ کولر کار می‌کند دستمزدی کمتر از نرخ واقعی سبد معیشت می‌گیرند. کارگران برای تأمین معاش خانواده خود با مشکل مواجه هستند.
نماینده کارگران در شورایعالی کار گفت: مسلم است کسی که حداقل دستمزد می‌گیرد در مقابل کارگرِ متوسط بگیر وضعِ معیشتِ بدتری دارد، اما الان اوضاع به گونه‌ای است که حتی کارگری که بیشتر از حداقل دستمزد می‌گیرد هم نمی‌توان از پسِ مخارج زندگی بربیاید. کارگران برای امرار معاش خود مجبورند مازاد ساعات کاری موظفی روزانه کار کنند و به مشاغل غیر رسمی رو می‌آورند تا بتوانند حداقل‌ها را برای خود تامین کنند.
میرغفاری تاکید کرد: اگر قرار است مزد منطقه‌ای یا صنعتی تعیین شود ابتدا باید دستمزد‌ها را به سطحی رساند که بتواند حداقل نیاز‌های یک کارگر را تامین کند، بعد از این مرحله می‌توان در موردِ مزد منطقه‌ای و فوایدِ آن صحبت کرد.
وی گفت: کسانی که از قانون کار صحبت می‌کنند تمام موارد قانونی را ببینند، نه بخشی از آن را. یادمان باشد که قانون کار قانون آمره و حمایتی است.