هر روز که می‌گذشت، عصبی‌تر می‌شد. جوش‌های چرکین روی صورتش گر چه یک اتفاق عادی به نظر می‌رسید، اما درمان نکردن آن‌ها، چهره‌اش را مانند یک کارزار بد از جدال پوست و جوش‌ها جلوه می‌داد. همین مسئله او را از گعده‌ها و دورهمی‌های دوستان و همکارانش دور کرده بود.
به گزارش همشهری آنلاین، روزبه‌روز عصبی‌تر می‌شد و نمی‌دانست ریشه‌ی این‌همه گوشه‌گیری و رفتار‌های عصبی، همان جوش‌هایی است که هرگز درمان نکرده بود. برای بررسی رابطه‌ی جوش‌ها و سیستم روانی و عصبی بدن با دکتر شراره حیدری هم‌کلام شده‌ایم که تجربه‌ی مناسبی در زمینه‌ی اطلاع‌رسانی برای مقابله با جوش‌ها در سرا‌های محله در شهر تهران داشته و اطلاع‌رسانی مناسب به شهروندان را از اصلی‌ترین عوامل پیشگیری از بروز جوش‌های هورمونی و چرکین می‌داند.
جوش می‌تواند زمینه‌ساز رویداد‌هایی باشد که سلامت بدن را به طور جدی تهدید کند. این نگاه را چقدر تأیید می‌کنید؟
در این میان دو مسئله مورد توجه است؛ ابتدا باید نوع و ریشه‌ی جوش را شناسایی کنیم. باید بدانیم که بخشی از جوش‌ها ناشی از فعالیت و ترشح هورمون‌ها و تحرک شدید و زیاد غدد چربی است که در دوران بلوغ افزایش پیدا می‌کند، اما باید در نظر داشت که میزان جوش در کسانی که مستعدند و به‌اصطلاح پوست چربی داشته باشند و رشد میکروارگانیسم‌ها در آن‌ها افزایش پیدا کند، در دوران بلوغ افزایش می‌یابد.
البته در برخی از انواع جوش‌ها باید رد پای عوامل ارثی را هم جدی گرفت، اما بیمارانی که دچار اختلالات کبدی هستند و زمینه‌ی بیماری‌های هورمونی را داشته باشند نیز می‌توانند شاهد این واکنش جدی بدن باشند که در نهایت ممکن است روند بیماری‌شان تشدید شود که در این صورت پوستشان دچار آسیب جدی از بی‌توجهی به درمان خواهد شد. در هر دو مسیر، جوش‌ها برای پوست و سلامت بدن آسیب‌رسان بوده و باید درمان شوند تا هرچه زودتر روند درمانی آغاز شود درمان هم سریع‌تر صورت پذیرد. در این صورت عوارض کمتری را شاهد خواهیم بود.
پس می‌توان نتیجه گرفت که بی‌توجهی به روند درمان جوش‌ها فقط مختص سلامتی پوست نیست؟
جوش، تنها یکی از عواملی است که می‌تواند در زیبایی تأثیرگذار باشد، اما این، همه‌ی داستان جوش نیست. خارش‌های مداوم و مستمر و جای زخم‌ها که در صورت عفونت بسیار هم برای سلامتی مضر است و گاهی تاثیرات شدیدی به سیستم عصبی وارد می‌کند که می‌تواند اختلالات روانی و عصبی فراوانی ایجاد کند. از دست رفتن فرصت‌ها و موقعیت‌های شغلی و اجتماعی، دور شدن و انزوای اجتماعی و... می‌تواند ناشی از همین بی‌توجهی‌ها به جوش‌ها و درمان درست آن‌ها باشد.
آزمایش‌ها نشان داده با بروز این جوش‌ها، اعتماد به فس بیمار به شدت کاهش پیدا می‌کند و حتی چرک جوش‌ها می‌تواند سیستم سلامت روانی بدن را در شرایط خطرناکی قرار دهد. اساساً جوش تنها مختص دوران بلوغ نیست و می‌تواند نشانه‌های روشنی از بیماری‌های هورمونی باشد که عوارض متعددی را در بیمار ایجاد خواهد کرد و زمینه‌ساز بسیاری از آسیب‌های اجتماعی هم خواهد بود.
جوش‌ها در زندگی فوق‌مدرن امروزی چه نقشی دارند؟ ارتباطات اجتماعی تا چه حد می‌تواند زمینه‌ساز انتقال جوش‌ها باشد؟ اصلاً از نظر علمی امکان این مسئله وجود دارد که از طریق لمس اشیاء یا حتی امواج الکترونیکی برای پوست عارضه ایجاد شود؟
تا جایی که من می‌دانم تحقیقات مستقلی ثابت نکرده که این عارضه می‌تواند از مسیر وسایل الکترونیکی یا حتی امواج آن روی پوست ایجاد شود یا لااقل به شکل مدون و مکتوب تاکنون عرضه نشده است. البته ممکن است در برخی مقاله‌ها اشاره‌های کوچکی به آن‌ها شده باشد، اما در این‌جا باید به سبک زندگی امروزی انسان با نگاهی منتقدانه نگریست.
تنبلی‌ها و بی‌تحرکی‌های انسان امروز و تغذیه‌های خطرناک و افراط در مصرف غذا‌های ناسالم می‌تواند روی عملکرد دستگاه‌های مختلف بدن تاثیرگذار باشد، اما به هر صورت نوعی از جوش‌های عفونی وجود دارد که می‌تواند از راه تماس‌های پوستی انتقال پیدا کند و روی پوست تاثیرات ناگواری بگذارد که باید در این زمینه دقت‌های لازم بهداشتی به طور جدی مورد نظر قرار گیرد.
همه‌ی ما به یاد داریم که مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌هایمان بدون بهره‌گیری از پودر‌ها و کرم‌های متنوع زیبایی و دارویی، پوست شاداب و باطراوتی داشتند که این مسئله به سبک زندگی سالم آن‌ها هم بازمی‌گردد. در وضعیت اجتماعی امروز می‌توانیم با رجوع به سبک زندگی سالم، فرصت‌های متنوعی از زیستن را برای خودمان فراهم آوریم تا جوش‌هایی که بر اساس عملکرد نامناسب غدد ایجاد می‌شوند، کمتر به پوست آسیب برسانند.
به نظر می‌رسد میزان آگاهی مردم از این مسئله -ارتباط مستقیم توجه به جوش‌های چرکین با سیستم عصبی و روانی فرد- در حد قابل قبولی نیست. در برخورد با بیماران‌تان چقدر این مسئله مشهود است؟
طبیعی است که بر اساس روال مرسوم در ایران، بانوان توجه بیشتری به پوستشان می‌کنند در حالی که همه‌ی مردم باید به سلامت پوستی خود در مواجهه با جوش‌های هورمونی توجه کنند. گاهی دیده‌ام نخستین اقدامی که بیمار درخواست می‌کند، پاک کردن صورت‌مسئله است در حالی که این نگرش نادرست مانع می‌شود که افراد بتوانند ارتباط مناسبی با روند درمانی خودشان پیدا کنند. کرم‌های پوشاننده در اولین گام فکر خوبی است که برای چند ساعت مانع از رؤیت کامل جوش‌ها می‌شود، ولی آیا این اقدام اساساً درمان یک بیماری است؟ در این باره رسانه‌ها مسئولیت سنگینی دارند.
وزارت بهداشت و درمان نیز موظف به اطلاع‌رسانی درباره‌ی بهداشت فردی است. بسیاری از نوجوانان را می‌شناسم که به دلیل پیدا نکردن راه حل مناسب در مقابله با جوش‌های هورمونی دچار اختلالات عصبی و گوشه‌گیری شده‌اند در حالی که فرصت این را داریم تا با اطلاع‌رسانی و آموزش درست، بتوانیم زمینه‌ساز اتفاق‌های ارزشمندی در حوزه‌ی سلامت پوست باشیم و شادابی را به جامعه‌ی جوان کشور هدیه دهیم. پزشکان در فرهنگسرا‌ها و سرا‌های محله می‌توانند اقدام به برگزاری جلسه‌های آموزشی و ویزیت رایگان کنند. من شخصاً در بسیاری از برنامه‌ها حضور داشته‌ام و اقدام‌های مناسب شهرداری تهران را دیده‌ام.
اما جوش یک اولویت در زمینه‌ی سلامت فردی در منظر عمومی دیده نمی‌شود و بیشتر جنبه‌ی توجه به زیبایی را در ذهن متبادر می‌کند.
موارد متعددی از بیماران را داشته‌ام که با وجود ثروت زیاد به مسائل فرعی توجه می‌کنند. فردی که درمان چین و چروک را بر جوش‌های چرکین ترجیح می‌دهد، طبیعی است که از نظر بهداشت فردی و سلامت پوست بیشتر آسیب خواهد دید. در این حوزه نباید دچار افراط و تفریط شد. باید راهکار‌های درست را شناخت و تزریق ژل و عمل‌های زیبایی را ضروری‌تر از درمان ندانست. در خانواده‌های ما هنوز درمان پوست و جوش را یک روش برای زیبایی می‌دانند. من بیماری داشته‌ام که تا دو روز بعد از درمان جوش‌هایش به خانه نمی‌رفت تا اتهام عمل زیبایی را تحمل نکند. شادابی پوست و سلامت آن باید ارجح بر هر اقدام زیبایی باشد.
پیشنهاد شما برای درمان جوش‌ها چیست؟ به معنای دیگر چگونه باید بیمار را در مرز انتخاب‌های درست و صحیح قرار داد؟
بیمار‌های روانی که از دریچه‌ی بیماری پوستی که بر اثر بی‌توجهی به جوش‌های چرکین به وجود آمده است باید به شدت بررسی شوند. هر بیماری پوستی می‌تواند با ضربه‌های روانی و عصبی تشدید شود و فرد و سلامتش را تهدید کند. بسیاری از انزوا‌های مرسوم امروز در میان نوجوانان به دلیل ارتباط سیستم عصبی و روانی بیمار با بیماری‌های مختلف است که در زندگی شخصی وی تاثیرگذار بوده است.
پس بهتر است درمان با شیوه‌های روان‌شناختی همراه باشد؟
باید تلاش کرد بیمار خود را در وضعیت معذب با پزشک نبیند. باید به آرامی و با صبر و پشتکار درمان‌های قطعی را برای بیماری‌های پوستی پیدا کرد، با بیمار دوست بود و توضیح داد که درمان جوش‌های چرکین و هورمونی مسئله‌ای نیست که بتوان سریع و با سرعت از آن نتیجه گرفت. باید روند درمان جوش‌ها را صادقانه برای بیمار ترسیم کرد تا شیوه‌های درمانی نوین، زندگی روانی وی را وارد چالش‌های مختلف نکند. اگر بیمار خود را مهیای مقابله‌ی مستمر با بیماری جوش‌های هورمونی و چرکی نداند و انتظار یک معجزه‌ی سریع را از پزشک داشته باشد، اتفاق خوبی برای پزشک و بیمار رخ نخواهد داد. این بیماری طیف وسیعی از علل را به همراه دارد و درمان نباید دارای یک بعد باشد. باید دستگاه‌ها و سبک‌های متفاوت را در درمان برای بیمار توضیح داد تا متوجه شود وارد یک ماراتن درمانی شده است.
در سال‌های قبل صرفاً برخی کرم‌ها و کپسول‌ها را در درمان جوش‌ها داشتیم، اما امروز «نیدلینگ»، «پرینت‌های شیمیایی»، «زون و پلاکت‌سازی»، «میکرودرمی»، «لیزر» و «کرم‌های لایه‌بردار» به مقابله با این بیماری برخاسته‌اند و در مسیر انتخاب‌های پزشک هستند تا بتواند با ترکیب شیوه‌های درمانی، خلاقیت‌های تازه را برای درمان و از بین بردن جوش‌ها در اختیار داشته باشد.
البته باید برای به وجود نیامدن و پیشگیری از جوش‌هاهماطلاع‌رسانی صحیحی صورت بگیرد.
قطعاً درست است. مشکل این است که در دنیای امروز، همه‌چیز را سهل و آسان می‌گیریم و متأسفانه وقتی متوجه عمق فاجعه شده و اقدام به درمان می‌کنیم که خیلی دیر شده است. در بیماری‌های پوستی مردم باید آگاهی داشته باشند که هر چیزی خودبه‌خود به وجود نیامده و از بین نمی‌رود. مثل قلب و سیستم‌های گوارشی، پوست هم باید مورد توجه باشد و فرد باید آزمایش‌های مشخصی را در دوره‌های زمانی متفاوت انجام دهد.
شما در نظر بگیرید که سلامت پوستی صاف و بدون جوش، تأثیر مشخصی بر سلامت روانی جامعه دارد. در یک خانه‌ی منظم خیلی بهتر می‌توان تصمیم‌های موفق گرفت تا در فضایی آلوده و پر از اختلال‌های هورمونی. بدن شما نیاز به یک روال منطقی دارد. آزاری که سیستم عصبی از بیماری‌های پوستی می‌بیند، به میزان بسیار زیادی می‌تواند شادابی را از جامعه دور کند. ورزش و تغذیه‌ی مناسب قطعاً از روش‌های پیشگیری جوش‌های هورمونی است.
برای حفاظت از پوستتان نیاز نیست سراغ کرم‌ها و دارو‌های آن‌چنانی بروید. میوه‌ها بهترین دوستان پوست شما هستند.
ترکیب عسل و لیمو یک درمان مفید وموثر برای از بین بردن جوش‌ها و بهترین راه برای نرم کردن پوست است.
بخور دادن یکی از بهترین روش‌ها برای درمان جوش‌ها است. همچنین یکی از راه‌های پاک کردن پوست، بخور دادن آن است که به وسیله آن منافذ پوست باز شده و آماده‌ی تغذیه از ماسک‌های مورد نظر می‌شود.
یخ یکی از راه‌های جادویی برای درمان آکنه است. یخ از باز شدن منافذ پوست جلوگیری می‌کند.
خیار حاوی اسید اسکوربیک است که برای مقابله با تورم پوست بسیار موثر است. همچنین ماسک ماست و خیار به خاطر خواص ضد قارچ و ضد باکتریایی یکی از بهترین روش‌ها برای از بین بردن جوش‌ها است.
گاهی اوقات رژیم غذایی شما می‌تواند علت اصلی جوش زدن باشد. در واقع، بسیاری از بیماری‌ها ناشی از تغذیه نامناسب است.
دانه‌ها مانند گردو، بادام زمینی و مواد غذایی صنعتی که از دانه‌ها ساخته می‌شود مانند کره‌ی بادام زمینی.
شکلات‌ها (به هر شکلی): طبیعی است که خوردن زیاد این شکلات‌ها موجب زدن جوش خواهد شد.
نوشابه‌های صنعتی: به خصوص آن‌ها که رنگ تیره دارند!
غذا‌های تند و تیز و فلفلی: به خصوص اگر از سس‌های تند صنعتی استفاده می‌کنید. سس خانگی که با فلفل تازه ساخته شده باشد آنقدر مضر نیست.
غذا‌های پر نمک:مانند چیپس، پفک و... اگر می‌خواهد از نمک استفاده کنید بهتر است ازغذای خانگی خود آن را به دست آورید به جای آن‌که آن را از طریق فست فود‌ها به بدن خود برسانید.