پژوهش جدیدی نشان داده تنفر فمینیست‌ها از مردان چیزی جز یک افسانه نیست، چرا که آن‌هایی که حامی حقوق زنان هستند، نگاه منفی تری نسبت به مردان ندارند.
جین فوندا، بازیگر مشهور هالیوود می‌گوید او به این دلیل دیر به جریان فمینیسم پیوست که تصور می‌کرد فمینیست بودن یعنی «عصبانی بودن از مردها».
اما تحقیقی بر روی نزدیک به ۱۰ هزار نفر از جمله زنانی که خود را فمینیست می‌دانستند و زنانی که اینگونه نبودند، نشان داد هر دو گروه به طور متوسط نگاه مثبتی به مردان دارند.
در این پژوهش از مردان و زنان ۹ کشور دنیا، از جمله آمریکا، انگلیس و ژاپن سؤال شد که تا چه حد احساس خوشایندی به مردان دارند، چقدر از آن‌ها خوش شان می‌آید و به آن‌ها اعتماد دارند و تا چه حد احساسات مثبتی مانند علاقمندی یا احساسات منفی‌ای مانند بی ارزش شمردن نسبت به آن‌ها دارند.
هم فمینیست‌ها و هم غیر فمینیست‌ها که تعدادشان به طور کلی یک اندازه بود، احساسات مثبتی به مردان داشتند و شواهد کمی از متفاوت بودن دیدگاه این دو گروه نسبت به مردان وجود داشت.
در حقیقت، این پژوهش که با سؤال از افرادی از هر دو جنس درباره‌ی احساس شان نسبت به مردان صورت گرفته، نشان داد فمینیست‌ها بیشتر از خود مردان، مرد بیزار نیستند.
فمینیست‌ها بیشتر از غیر فمینیست‌ها مردان را یک تهدید می‌دانستند و معتقد بودند «بسیاری از زنان با ترس از خشونت مردانه زندگی می‌کنند».
اما نکته‌ای هست که این امر را تعدیل می‌کند: احتمال اعتقاد به اینکه زنان و مردان به طور کلی شبیه به هم هستند در فمینیست‌ها بیشتر است و به همین دلیل هم هست که آن‌ها به دنبال برابری حقوق زن و مرد هستند.
از آنجایی که فمینیست‌ها مردها را شبیه به زن‌ها می‌دانند، همین موضوع ممکن است موجب شود که احساس مثبت تری نسبت به جنس مخالف داشته باشند.
این پژوهش که توسط محققان دانشگاه سوری انگلیس انجام گرفته، می‌گوید: «فمینیسم دستاورد‌های تحسین برانگیزی برای زنان و دختران و همینطور مردان و پسران داشته است. با این حال، از اواخر قرن بیستم، این تصور به وجود آمده که فمینیسم جریانی برآمده از حس مرد ستیزی یا مرد بیزاری است.» نویسندگان پژوهش، این امر را کلیشه‌ای آسیب زا دانسته اند که نادرست و فراگیر است.
همچنین در این تحقیق آمده: «حس خوشایندی که فمینیست‌ها به طور کلی نسبت به مردان دارند نشان می‌دهد که نیازی به وجود حس انزجار در این جریان سیاسی شده نیست و اساساً هم هیچ ارتباطی میان فمینیسم با این حس انزجار نیست.»
این پژوهش می‌گوید شواهد قبلی نشان می‌دهد فمینیست‌ها اغلب «غیر زنانه، مرد بیزار و همجنسگرا» تلقی می‌شوند؛ و همین دیدگاه سبب شده خودداری زنان از فمینیست شدن و گارد گرفتن مردان در برابر فمینیسم شده است.
در این تحقیق به بررسی دیدگاه‌های ناخودآگاه فمینیست‌ها نسبت به مردان نیز پرداخته شده است.
برای این منظور محققان به بررسی این موضوع پرداختند که شرکت کنندگان پژوهش، کلمات مردانه را تا چه حد سریع، منفی یا مثبت تلقی می‌کردند.
اگر شرکت کنندگان در دسته بندی کلمات مردانه با واژه‌ی های مثبت سریع‌تر عمل می‌کردند، این امر از مثبت‌تر بودن نگاه آن‌ها به مردان حکایت داشت.
هم فمینیست‌ها و هم غیر فمینیست‌ها دیدگاه‌های ناخودآگاه مثبتی نسبت به مردان داشتند و هیچ تفاوتی از این جهت میان آن‌ها نبود.
دکتر هاپکینز- دویل، محقق ارشد این پژوهش می‌گوید: «فمینیست‌ها بیشتر از غیر فمینیست‌ها مردان را تهدیدی برای شأن و رفاه زنان می‌دانستند. این یک نگاه کمتر مثبت نسبت به مردان تلقی می‌شود. با این حال، فمینیست‌ها بیشتر، مردان و زنان را شبیه به هم می‌دانند و همین امر نگاه مثبت تری نسبت به مردان در آن‌ها به وجود می‌آورد. ما متوجه شدیم که مردم به اشتباه تصور می‌کنند فمینیست‌ها نگاه منفی‌ای نسبت به مردها دارند. اما فمینیست‌ها می‌توانند بدون حس انزجار از مردان، از بدرفتاری فرهنگ مردسالار با زنان منزجر باشند.»
منبع:روزیاتو