با شروع فصل سرما، ویترین داروخانه‌ها و درمانگاه‌ها پر از آگهی‌هایی درباره واکسن آنفلوآنزا شده است. با تزریق واکسن می‌توان از ابتلا به برخی بیماری‌های خطرناک مرتبط با فصل سرما مصون ماند، اما در مورد بیماری‌هایی با خطر کمتر و با عوارض مشابه مانند سرماخوردگی، چه می‌توان کرد؟
به گزارش ایسنا، شاید برای اغلب افراد که سیستم ایمنی معمولی دارند، سرماخوردگی بیماری خطرناکی به شمار نیاید، اما بدن‌درد، تب و کوفتگی عضلانی ناشی از ابتلا به آن باعث می‌شود که کار و زندگی چند روز مختل شود. پس با توجه به شعار «پیشگیری بهتر از درمان است»، بیاموزیم که چه کنیم تا گرفتار ویروس سرماخوردگی نشویم.
اغلب راه‌های جلوگیری از سرماخوردگی، شبیه همان اخطار‌های بهداشتی دوران پس از همه‌گیری کرونا است که بیش از دو سال درگیر آن بودیم.
بر اساس راهنمایی‌های «سرویس سلامت عمومی انگلیس» (ان اچ اس)، فرد مبتلا به سرماخوردگی می‌تواند از چند روز قبل از بروز علائم این بیماری در خود تا زمانی که این علائم به پایان برسد، ویروس آن را در محیط اطراف پراکنده کند. پس در اولین قدم، باید از افراد بیمار فاصله بگیرید.
- دست‌ها را مرتب با آب گرم و صابون بشویید.
- حوله یا لوازم شخصی کسی را که سرماخورده است از دیگران جدا کنید.
- در صورت تماس با ویروس به چشم‌ها یا بینی خود دست نزنید.
- ورزش کنید. تناسب‌اندام و سلامت عمومی بدن اغلب از بیمار شدن جلوگیری می‌کند.
- به یاد داشته باشید که واکسن آنفلوآنزا به پیشگیری از آنفلوآنزا کمک می‌کند؛ نه سرماخوردگی.
چگونه از سرایت سرماخوردگی جلوگیری کنیم؟
عامل ابتلا به سرماخوردگی، ویروس است و به‌راحتی به افراد دیگر سرایت می‌کند. تا زمانی که همه عوارض بیماری از بین نرود، فرد مبتلا «ناقل» است و این بازه انتقال معمولا یک تا دو هفته طول می‌کشد.
ویروس سرماخوردگی با ترشحات سرفه و عطسه منتقل می‌شود و می‌تواند ۲۴ ساعت روی دست‌ها و سطوح زنده بماند. پس اگر شخص بیماری در اتاق بود، تا یک روز پس از آن، هنگام لمس اشیا محتاط باشید.
دستمال‌های کاغذی استفاده شده نیز از دیگر منابع انتقال میکروب سرماخوردگی است. هرگز آن‌ها را روی میز کنار تخت یا در جیبتان نگه ندارید. در اولین فرصت ممکن، این منابع میکروب را راهی سطل زباله دردار کنید.
به گزارش ایندیپندنت، پزشکان برای درمان سرماخوردگی آنتی‌بیوتیک تجویز نمی‌کنند. دلیل آن هم روشن است: آنتی‌بیوتیک نه عوارض این بیماری را تسکین می‌دهد و نه تاثیری روی سرعت بهبودی خواهد داشت، چون کاربرد آن‌ها برای از بین بردن عفونت‌های باکتریایی است؛ درحالیکه سرماخوردگی بیماری ویروسی است.
چنانچه زمان و شرایطش مهیا باشد، بدن فردی معمولی که به بیماری‌های مزمن یا نقص ایمنی مبتلا نباشد، می‌تواند به راحتی با سرماخوردگی مقابله کند. دو نکته کلیدی برای کمک به بهبود سریع‌تر، استراحت و خواب است. برای جلوگیری از کم‌آبی بدن (هنگام ابتلا به سرماخوردگی) نیز مقدار زیادی آب و مایعات بنوشید.
قرقره آب‌نمک هم برای تسکین گلودرد خوب است، اما برای کودکان توصیه نمی‌شود. هرچند گفته می‌شود که برای درمان سرماخوردگی اغلب نیازی نیست به پزشک رجوع کنیم، اما اگر احساس کسالت شما برطرف نشد، می‌توانید از پزشک داروساز در داروخانه کمک بگیرید.
دارو‌های ضدسرفه و سرماخوردگی زیادی در بازار و داروخانه‌ها موجود است که پزشک داروساز می‌تواند در انتخاب درست یکی از آن‌ها به شما کمک کند.
مسکن‌هایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن درد را کاهش می‌دهند و اثر تب‌بر دارند.
انسداد بینی را با افشانه‌ها یا قرص‌های ضداحتقان برطرف کنید.
دارو‌های ضداحتقان نباید به کودکان زیر شش سال داده شود. کودکان شش تا ۱۲ ساله نباید آن‌ها را بیش از پنج روز مصرف کنند.
در اغلب دارو‌های سرفه و سرماخوردگی، پاراستامول و ایبوپروفن نیز موجود است، بنابراین مصرف آن‌ها بیش از دز توصیه‌شده آسان است.
برخی از این دارو‌ها برای کودکان، نوزادان و زنان باردار مناسب نیستند.