تحقیقات جدید تأیید می‌کند که ردپای فسیلی انسان در نیومکزیکو احتمالاً قدیمی‌ترین شواهد مستقیم حضور انسان در قاره آمریکا است، یافته‌ای که آنچه را که بسیاری از باستان‌شناسان فکر می‌کردند می‌دانند، تغییر می‌دهد.
به گزارش فرادید، بر اساس تحقیقی که روز پنجشنبه در مجله Science منتشر شد، این ردپاها در لبه بستر یک دریاچه باستانی در پارک ملی شن‌های سفید کشف شده‌اند و قدمت آن‌ها به ۲۱۰۰۰ تا ۲۳۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد.
سن تخمینی ردپاها نخستین بار در مجله Science در سال ۲۰۲۱ گزارش شد، اما برخی محققان در مورد این تاریخ‌ها نگرانی‌هایی را مطرح کردند. پرسش‌ها بر این موضوع متمرکز بودند که شاید دانه‌های گیاهان آبزی مورد استفاده برای قدمت‌گذاری اولیه، کربن باستانی دریاچه را جذب کرده باشند که در اصل، می‌تواند تاریخ‌گذاری رادیوکربن را تا هزاران سال عقب ببرد.
اما مطالعه جدید دو رشته از شواهد اضافی را برای حوزه تاریخ قدیمی‌تر ارائه می‌کند. این مطالعه از دو ماده کاملاً متفاوت که در این مکان یافت شده، یعنی گرده مخروطیان باستانی و دانه‌های کوارتز استفاده می‌کند.
سن گزارش‌شده‌ی ردپاها، این داده را به چالش می‌کشد که انسان‌ها تا چند هزار سال پیش از اینکه بالا آمدن سطح دریاها پل زمینی برینگ بین روسیه و آلاسکا را حدود ۱۵۰۰۰ سال پیش بپوشاند، به قاره آمریکا نرسیدند.
توماس اِربَن، دانشمند باستان‌شناسی دانشگاه کورنِل که در مطالعه سال ۲۰۲۱ شرکت داشته گفته است: «این موضوع همیشه بحث‌برانگیز بوده چون موضوع بسیار مهمی است، این موضوع در مورد چگونگی درک ما از آخرین فصل سکنه‌دار شدن جهان است.»
توماس استافورد، زمین‌شناس مستقل باستان‌شناسی در آلبوکرکی، نیومکزیکو که در این مطالعه شرکت نداشته گفته است که قبلاً کمی شک داشته اما حالا متقاعد شده است. مطالعه جدید حدود ۷۵۰۰۰ دانه گرده خالص را از همان لایه رسوبی که حاوی ردپاها بوده، جدا کرده است.
کاتلین اسپرینگر، زمین‌شناس محقق سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده و یکی از نویسندگان مقاله جدید، می‌گوید: «تاریخ‌گذاری گرده سخت و هیجان‌انگیز است.»
رد پاهای باستانی از هر نوعی که باشند تصویر لحظه‌ای از تاریخ را در اختیار باستان‌شناسان قرار می‌دهند. در حالی که سایر مکان‌های باستان‌شناسی در قاره آمریکا به محدوده‌های تاریخی مشابهی اشاره می‌کنند، دانشمندان هنوز این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا چنین موادی واقعاً دال بر حضور انسان هستند یا خیر.
جنیفر راف، متخصص ژنتیک انسان‌شناسی در دانشگاه کانزاس که در این مطالعه شرکت نداشته، می‌گوید: «شن‌های سفید جای منحصربه‌فردی است، چون تردیدی نیست که این ردپاها توسط انسان‌ها باقی بجا مانده‌اند، ابهامی در آن نیست.»