اغلب حیوانات بیشتر از یکی دو روز بدون غذا دوام نمی‌آورند، اما حیواناتی هم هستند می‌توانند بدون خوردن غذا یا حتی نوشیدن آب ماه‌ها یا حتی سال‌ها زنده بمانند.
به گزارش روزیاتو، بسته به میزان آب و غذایی که آخرین بار مصرف کرده باشند و همینطور وضعیت کلی سلامت آن، یک گربه می‌تواند ۲ هفته بدون غذا زنده بماند.
شترها از کوهان‌های خود برای ذخیره‌ی بافت چربی استفاده می‌کنند که در زمان نبود آب و غذا، معمولاً منبع تغذیه‌ی آن‌ها است.
یک کوسه بزرگ سفید می‌توانند سالانه ۱۱ تن غذا مصرف می‌کند که مقدار بسیار زیادی است. یک کوسه بزرگ سفید معمولاً بعد از خوردن وعده‌ی غذایی خود می‌تواند تا ۳ ماه بدون غذا دوام آورد.
خرس‌ها به خواب زمستانی طولانی‌شان مشهورند. آن‌ها می‌توانند بیش از ۳ ماه بدون غذا، آب، حرکت و حتی مدفوع و ادرار کردن به خواب زمستانی فرو روند.
پنگوئن‌های امپراتور نر مجبورند در دوران محافظت از تخم‌های خود، بیش از ۳ ماه، سرمای طاقت فرسای قطب جنوب را دوام آورند. آن‌ها در این مدت هیچ غذایی نمی‌خورند.
نهنگ‌های گوژپشت از پیه خود برای ذخیره‌ی چربی اضافه‌ی غذاهایی که در تابستان مصرف می‌کنند، استفاده می‌کنند. آن‌ها با این کار می‌توانند ۶ ماه بدون غذا دوام آورند.
بدن مارهای پایتون توپی سرعت سوخت و ساز پایینی دارد که می‌تواند انرژی کافی برای زنده ماندن بدون غذا برای مدت ۶ ماه را ذخیره نگه دارد. آن‌ها در این مدت از انرژی ذخیره شده‌ی بدن‌شان برای دوام آوردن استفاده می‌کنند.
لاکپشت‌های گالاپاگوس ذخیره گاه داخلی بسیار بزرگی برای آب دارند و بدن آن‌ها از سرعت سوخت و ساز پایینی نیز برخوردار است، امری که به آن‌ها کمک می‌کنند بتوانند یک سال تمام بدون غذا زنده بمانند.
عقرب‌ها در هر وعده‌ی غذایی‌شان به اندازه‌ی یک سوم وزن بدن‌شان غذا می‌خورند. همین امر به کاهش سرعت سوخت و ساز بدن آن‌ها و تحت کنترل داشتن تغذیه‌شان کمک می‌کند که در نتیجه‌ی آن می‌توانند یک سال را بدون غذا دوام آورند.
قورباغه‌های باروئینگ می‌توانند یک سال بدون غذا درون گل بمانند. آن‌ها این کار را در مواقع کمبود منابع غذایی با ذخیره‌ی انرژی انجام می‌دهند.
کروکودیل‌ها با بی‌حرکت ماندن انرژی خود را ذخیره می‌کنند، امری که با کمک آن می‌توانند ۳ سال بدون غذا دوام آورند، البته بعد از خوردن یک وعده غذایی خوب.
سمندرهای سفید در زمان کمبود غذا سرعت سوخت و ساز بدن و فعالیت خود را کاهش می‌دهند. این حیوانات دوزیست همچنین می‌توانند بافت‌های خودشان را هم به طور مجدد جذب کنند، امری که به آن‌ها کمک می‌کند بتوانند ۱۰ سال بدون غذا زنده بمانند.
تاردیگرید که با نام‌های خرس آبی یا خوکچه‌ی خزه‌ای هم شناخته می‌شود، موجودی آبزی است که بدنش سرعت سوخت و ساز پایینی دارد. سرعت سوخت و ساز بدن تاردیگریدها می‌تواند به ۰/۰۱ درصد میزان معمول خود کاهش یابد. همین امر به آن‌ها کمک می‌کند بیش از ۳۰ سال بدون غذا دوام آورند.