دانشمندان ادعا می‌کنند این نخستین نمونه غیرانسانی از یک جانور شکارچی است که هنگام شکار از حیوان دیگری برای پنهان کردن خودش استفاده می‌کند.
به گزارش فرادید، شیپور ماهی بر خلاف ما انسان‌ها از ریش مصنوعی، عینک تیره یا قایم شدن پشت روزنامه‌ها استفاده نمی‌کند، اما وقتی نوبت به تعقیب ماهی‌های دیگر می‌رسد، رقیب سرسخت کارآگاه‌هاست!
محققان می‌گویند شیپورماهی هنگام شکار، خود را پشت گونه‌های دیگر ماهی پنهان می‌کند تا به صورت ناشناس به شکار خود نزدیک شود.
دکتر سَم ماچِت، نخستین نویسنده‌ی این تحقیق از دانشگاه کمبریج می‌گوید: «در عالم حیوانات، ما استراتژی‌های شگفت‌انگیز زیادی را در زمینه‌ی استتار و پنهان کردن مقصودشان می‌بینیم. اما این نخستین نمونه‌ی غیرانسانی از یک شکارچی است که از حیوان دیگری برای پنهان کردن خود و نزدیک شدن به طعمه استفاده می‌کند.»
این تیم برای بررسی اینکه آیا این رفتار می‌تواند به شیپورماهی کمک کند تا به طعمه خود نزدیک‌تر شود (نظریه‌ای که ماچت می‌گوید در همه جا از کتاب‌های راهنما گرفته تا مقالات علمی وجود دارد) مدل‌های پلاستیکی سه‌بعدی از شیپور ماهی و طوطی‌ماهی را ایجاد کردند.
محققان این مدل‌ها را در جزیره کوراسائو در دریای کارائیب آزمودند و آن‌ها را به یک سیستم قرقره‌ای زیر آب دور از ۳۶ کلنی رنگین دخترماهی (گونه‌ای که معمولاً توسط شیپورماهی خورده می‌شود) وصل کردند.
وقتی محققان مدل شیپورماهی خودشان را در آب کشیدند، دختر ماهی ابتدا به سمت آن شنا کرد و سپس دور شد.
زمانی که محققان مدل سه بعدی شیپورماهی را به مدل طوطی‌ماهی استاپ‌لایت متصل کردند، دخترماهی تنها زمانی فرار کرد که مدل‌ها به کلونی آن‌ها نزدیک شدند.
در مقابل، زمانی که مدل شیپورماهی به کنار مدل طوطی‌ماهی متصل شد، دخترماهی‌ها در گروه‌های کوچکتر و در مدت‌زمان کوتاه‌تری مدل‌ها را تفتیش کردند و مهمتر از همه، فقط زمانی فرار کردند که مدل‌ها به کلنی آن‌ها نزدیک‌تر شدند. همین رفتار در پاسخ به مدل طوطی‌ماهی به تنهایی مشاهده شد.
نتیجه‌ی این آزمایش به گفته‌ی محققان این است که وقتی یک شیپورماهی پشت یک طوطی‌ماهی کمین می‌کند، از چشم دخترماهی پنهان می‌شود.
نتایج تجربی ما نشان می‌دهد که رفتار تعقیب کردن احتمال شناسایی شدن شیپورماهی توسط طعمه‌اش را کاهش می‌دهد و اجازه می‌دهد شیپورماهی قبل از برانگیختن واکنش اجتناب به طعمه نزدیک شود. این تکنیک برای شیپورماهی مفید است، به ویژه اگر پوشش رخنمون‌های سنگی یا پوشش گیاهی محیط کم باشد.
ماچت می‌افزاید که به نظر می‌رسید این مدل‌ها کپی‌های متقاعدکننده‌ای بوده‌اند: نه تنها دخترماهی‌ها به مدل‌های ما همانطور که نسبت به گونه‌های واقعی پاسخ می‌دهند، پاسخ دادند، بلکه اگر مدل‌های ما اشیاء جدید تلقی می‌شدند، انتظار می‌رفت مدل طوطی‌ماهی بزرگ‌تر در قیاس با مدل شیپورماهی کوچکتر، واکنش قوی‌تری را در دخترماهی ایجاد کند.
ماچت می‌گوید این مطالعه اطلاعات جدیدی را در مورد عملکرد حیوانات در زمینه‌ی مخفی شدن در اختیار ما گذاشت و با توجه به اینکه بحران آب و هوا منجر به افزایش دمای اقیانوس‌ها و فروپاشی صخره‌های مرجانی شده است، برای ما مفاهیم گسترده‌تری هم داشت.
تخریب صخره‌ها در سراسر جهان به این معنی است که حیوانات مجبور می‌شوند رفتارشان را با محیط پیرامون تطبیق دهند؛ بنابراین ممکن است به جای اینکه برای پنهان شدن به زیستگاه‌شان متکی باشند شروع به تعقیب یکدیگر کنند.