بسیاری از حیوانات ممکن است در نگاه اول بسیار شبیه به نظر برسند. مثلاً پلنگ و جگوار، یا لاما و آلپاکا. با این حال، جگوار و پلنگ از نظر ساختار بدنی، خال‌های روی پوست و طول دم با یکدیگر متفاوت هستند. لاما و آلپاکا هم از نظر مو، شکل پوزه، شکل گوش و اندازه‌ی جثه باهم متفاوت اند.
به گزارش روزیاتو، در ادامه از تفاوت‌های چند حیوان شبیه به هم دیگر خواهیم گفت.
اصلی‌ترین تفاوت میان این دو پرنده‌ی شکارچی اندازه‌ی جثه‌ی آن‌ها است، به طوری که شاهین کوچک‌تر از باز است. با این حال، آن‌ها ۲ تفاوت بزرگ دیگر هم به همان اندازه واضح باشد: خصوصیات بال‌ها و شیوه‌ی شکار. باز‌ها بال‌های کوتاه، پهن و گردی دارند و بال‌های شاهین‌ها بلند، باریک و زاویه دار است. از نظر شیوه‌ی شکار هم باز‌ها برای گرفتن شکار خود از چنگال هایشان استفاده می‌کنند، اما شاهین‌ها این کار را با استفاده از شکافی که در کنار منقارشان وجود دارد انجام می‌دهند.
قورباغه‌ها و وزغ‌ها علیرغم دوزیست بودن شان و شباهت‌های فراوانی که دارند، از تفاوت‌های چشمگیری برخورداند. قورباغه‌ها معمولاً پا‌های بلندی دارند و بخش قابل توجهی از زندگی خود را در درون یا اطراف آب سپری می‌کنند و به همین دلیل پوست مرطوبی دارند. برعکس، وزغ‌ها پا‌های کوتاه تری دارند و بیشتر در خشکی زندگی می‌کنند، در نتیجه پوست خشک و ناصافی دارند.
گرچه میمون‌ها و میمون‌های انسان نما هر دو به خانواده‌ی نخستی سانان تعلق دارند، اما چندین تفاوت مشخص دارند. واضح‌ترین تفاوت آن‌ها مربوط به دم شان است، به طوری که اغلب میمون‌ها دم دارند، اما میمون‌های انسان نما نه. علاوه بر این، آن‌ها تفاوت‌های فیزیکی چشمگیری دارند. میمون‌های انسان نما جثه‌ی بسیار بزرگ تری از میمون‌ها دارند و قفسه سینه و شانه‌های پهن و دست‌های بلندی دارند.
روباه‌ها و شغال‌های پشت سیاه شاید در نگاه اول شباهت‌هایی داشته باشند، اما از تفاوت‌های چشمگیری برخورداند. روباه‌ها گوش‌هایی مثلثی شکل، پوزه‌ای نوک تیز و نسبتاً رو به بالا، دست و پا‌هایی نسبتاً کوتاه، و دمی بلند و پرمو دارند. برعکس، شغال‌های پشت سیاه جثه‌ای بلندتر، پا‌هایی بلند و گوش‌هایی بزرگ دارند. با این حال، مهم‌ترین تفاوت آن‌ها قسمت سیاه رنگی است که بر روی پشت این نوع از شغال وجود دارد و مشخصه‌ی آن است.
این دو حیوان به خاطر پوست زره مانندشان زیاد باهم اشتباه گرفته می‌شوند، اما با یک بررسی دقیق تر، تفاوت هایشان آشکار می‌شود. پانگولین‌ها فلس‌های بزرگ تری شبیه به صفحات زرهی دارند، اما آرمادیلو‌ها پوستی چرم مانند دارند که تمام بدن شان را پوشانده است. علاوه بر این، آرمادیلو‌ها گوش‌های نوک تیزی دارند، اما گوش‌های پانگولین‌ها کوچک و گرد است یا اصلاً چیزی به شبیه به گوش ندارند و گوش هایشان تنها دو حفره است.
شاید بعضی گونه‌های سمندر و مارمولک شباهت‌های زیادی داشته باشند، اما مهم‌ترین تفاوت آن‌ها این است که سمندر‌ها دوزیست اند و مارمولک‌ها خزنده. سمندر‌ها حفره‌ی گوش یا چنگال ندارند و پوست شان صاف و مرطوب است. برعکس، مارمولک‌ها فلس‌های ناصافی دارند که بدن شان را پوشانده است.
کروکودیل‌ها و تمساح‌ها هم علی رغم پیشینه‌ی تکاملی طولانی شان، تفاوت‌های مشخصی با یکدیگر دارند. یکی از تفاوت‌های چشمگیر آن‌ها شکل پوزه شان است. تمساح‌ها پوزه‌ی پهن و U شکلی دارند، اما پوزه‌ی کروکودیل‌ها باریک‌تر و V شکل است. یکی دیگر از تفاوت‌های آشکار آن‌ها دندان هایشان است. تمساح‌ها وقتی دهان خود را می‌بندند، تنها دندان‌های بالایی شان دیده می‌شود. اما در کروکودیل‌ها وقتی دهان بسته است، هم دندان‌های بالایی و هم دندان‌های پایینی دیده می‌شود.