خبرگزاری فارس نوشت:
چند سالی است که روز عشقِ فرنگی (ولنتاین) در کشورمان پررنگ شده است. به طوری که اکثر جوان‌ها معیار سنجش عشق‌شان به بزرگی هدیه‌ای است که در روز ولنتاین خریداری می‌کنند. اما این رسم و رسومات که صرفا برای گردش اقتصاد و بازار از سمت و سوی غرب وارد شده حتی از نظر خودشان خنده دار است.
اما با جعبه‌ها و عروسک‌ها و شکلات رنگارنگ کلاه گشادی بر سر برخی از جوانان کشور ما می گذارند و معیار سنجش عشق و طریق عشق ورزیدن را به غلط و اشتباه در ذهن جوانان ما جا می‌کنند. به طوری که برخی خودشان را موظف می‌دانند در این روزِ به اصطلاح عشق که حتی برای خودمان هم نیست باید برای کسانی که دوست دارید گل و عروسک، شکلات و پکیج‌های هدیه ولنتاین خریداری کنید. آن هم به قیمت هنگفت. البته خیلی‌ها هم در این روز دروغین لو می‌روند و نقاب از چهره برمی دارند و قید رابطه و قول و قرارهای ازدواج‌شان را می‌زنند.
برای عشق ورزیدن به فردی که دوسش دارید نه ساعت خاصی نه مکان خاصی ونه هدیه و خرج‌های آنچنانی لازم است. عشق ورزیدن شاید همان هنگامی است که به یک نفر بگوئید از پیراهنش خوشتان می‌آید و بعد از آن او هر روز آن پیراهن را بپوشد. یا همان هنگامی که مادرتان برای پدرتان قهوه درست می‌کند و قبل از آن که جلوی او بگذارد آن را می‌چشد تا مطمئن شود که مزه‌اش خوب است. یا همان هنگامی که والدین بهترین تکه مرغ را به فرزندشان می‌‌دهند. عشق ورزیدن همینقدر ساده است.
زندگی‌هایی که عشق را به یک روز بسنده می‌کند چیزی جز تظاهر به عشق نیست. و این تظاهر بیشترین صدمه را به افراد می‌رساند. پس بیایید به دنبال پیدا کردن معنای واقعی عشق در بستر خانواده باشیم.