دقت بینایی به توانایی شما در تشخیص اشکال و جزئیات چیز‌هایی که می‌بینید اشاره دارد. این فقط یک عامل در دید کلی شماست. سایر موارد شامل دید رنگی، دید محیطی و درک عمق است.
انواع مختلفی از تست‌های بینایی وجود دارد که اکثر آن‌ها بسیار ساده هستند.
بسته به نوع آزمون و محل انجام آن، آزمون می‌تواند توسط اشخاص زیر انجام بشود:
یک اپتومتریست
یک چشم پزشک
یک بینایی شناس
یک تکنسین
یک پرستار
هیچ خطری با تست‌های بینایی مرتبط نیست و نیازی به آمادگی خاصی ندارید.
اگر احساس می‌کنید مشکل بینایی دارید یا بینایی شما تغییر کرده است، ممکن است نیاز به معاینه چشم داشته باشید. تست حدت بینایی بخشی از یک معاینه جامع چشم است.
کودکان اغلب تست‌های بینایی را انجام می‌دهند. آزمایش زودهنگام و تشخیص مشکلات بینایی می‌تواند از بدتر شدن مسائل جلوگیری کند.
اپتومتریست ها، دفاتر گواهینامه رانندگی و بسیاری از سازمان‌های دیگر از این تست برای بررسی توانایی دید شما استفاده می‌کنند.
دو تست متداول اسنلن و E تصادفی هستند:
آزمون اسنلن از نموداری از حروف یا نماد‌ها استفاده می‌کند. احتمالاً نمودار را در مطب پرستار مدرسه یا مطب چشم پزشک دیده اید. حروف در اندازه‌های مختلف و در ردیف و ستون مرتب شده اند. این نمودار که از فاصله ۱۴ تا ۲۰ فوتی مشاهده می‌شود، به تعیین اینکه چقدر می‌توانید حروف و اشکال را ببینید کمک می‌کند.
در طول آزمایش، در فاصله مشخصی از نمودار می‌نشینید یا می‌ایستید و یک چشم را می‌پوشانید. حروفی را که با چشمان خود می‌بینید با صدای بلند خواهید خواند. این فرآیند را با چشم دیگر خود تکرار خواهید کرد. به طور معمول، پزشک از شما می‌خواهد که حروف کوچکتر و کوچکتر را بخوانید تا زمانی که دیگر نتوانید حروف را به دقت تشخیص دهید.
در تست E تصادفی، جهتی را که حرف "E" است، مشخص می‌کنید. با نگاه کردن به حرف روی نمودار یا طرح، به سمتی که حرف رو به رو است اشاره می‌کنید: بالا، پایین، چپ یا راست.
این آزمایش‌ها زمانی که در کلینیک چشم انجام می‌شوند پیچیده‌تر از مطب پرستار هستند. در مطب چشم پزشک، نمودار ممکن است به عنوان یک انعکاس آینه نمایش داده شود. شما به نمودار از طریق انواع لنز‌های مختلف نگاه خواهید کرد. پزشک شما لنز‌ها را تا زمانی که بتوانید نمودار را به وضوح ببینید، تغییر می‌دهد. این به تعیین نسخه ایده آل عینک یا لنز تماسی شما کمک می‌کند، اگر به اصلاح بینایی نیاز دارید.
حدت بینایی به صورت کسری مانند ۲۰/۲۰ بیان می‌شود. داشتن دید ۲۰/۲۰ به این معنی است که حدت بینایی شما در فاصله ۲۰ فوتی از یک جسم طبیعی است. برای مثال، اگر دید ۲۰/۴۰ دارید، به این معنی است که باید ۲۰ فوت دورتر باشید تا جسمی را ببینید که مردم به طور معمول از فاصله ۴۰ فوتی آن را ببینند.
اگر حدت بینایی شما ۲۰/۲۰ نیست، ممکن است به عینک اصلاحی، لنز تماسی یا جراحی نیاز داشته باشید. همچنین ممکن است یک بیماری چشمی مانند عفونت یا آسیب چشمی داشته باشید که نیاز به درمان دارد. شما و پزشکتان در مورد نتایج آزمایش و همچنین هر گونه درمان یا اصلاحی که ممکن است لازم باشد بحث خواهید کرد.
منبع: سلامت نیوز