محققان ژاپنی در مطالعه جدیدی که به ورزش انفرادی و گروهی پرداخته بود، متوجه این ارتباط شدند.
«توموهیرو اوکورا»، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه تسوکوبا در ژاپن، گفت: «ورزش برای بسیاری از افراد مسن قابل مدیریت است و ما در مقایسه با کسانی که ورزش نمی‌کنند، مزایای شناختی آن را مشاهده کردیم.»
اوکورا در بیانیه خبری دانشگاه افزود: «اما ما متوجه شدیم که مزایای ورزش زمانی که با دیگران و حداقل دو بار در هفته انجام شود، ۱۴.۱ درصد بیشتر است.»
از سال ۲۰۱۷، این مطالعه داده‌های مربوط به حدود ۴۴۰۰ سالمند را به مدت چهار سال جمع‌آوری کرد.
محققان داده‌ها را برای یافتن رابطه بین زوال شناختی (یا ذهنی) با ورزش به طور کلی و ورزش با دیگران بررسی کردند.
در افرادی که به تنهایی دو بار یا بیشتر در هفته ورزش می‌کردند، خطر ابتلا به اختلال در تفکر یا مهارت‌های یادگیری تا بیش از ۱۵ درصد کاهش یافت.
کسانی که دو بار یا بیشتر در هفته با دیگران ورزش می‌کردند حدود ۲۹ درصد با این کاهش روبرو بودند.
نویسندگان این مطالعه تاکید می‌کنند که ورزش مزایای جسمی و روحی دیگری مانند کاهش بیماری‌های مزمن از جمله فشار خون بالا و دیابت را به همراه دارد.
محققان خاطرنشان کردند که اجتماعی بودن برای کاهش اختلالات شناختی مهم است.
با توجه به اینکه انتظار می‌رود تعداد جهانی بیماران مبتلا به زوال عقل تا سال ۲۰۵۰ از ۱۵۰ میلیون نفر فراتر رود، علاقه به فعالیت‌هایی که می‌تواند به کاهش موارد زوال عقل کمک کند، مانند ورزش و معاشرت، در حال افزایش است.