دانشمندان در یک سایت باستان‌شناسی پارینه‌سنگی در نیدرزاکسن یا ساکسونی سفلی در آلمان بقایای حیوانات را بررسی کردند. در این سایت، قدیمی‌ترین نیزه‌های دنیا هم کشف شده است. اما این علامت‌های روی استخوان‌های حیوانات بود که منجر به یافته اخیر شد.
به گزارش فرادید به نقل از بی بی سی، رویِ استخوان‌های پا و پنجه‌ی خرس که در شهر شونینگن پیدا شدند، علائم برش وجود دارد. از نظر کارشناسان، این علائم برش نشانه‌ی شکار یا خورده شدن حیوانات است، اما پا و پنجه‌ی خرس گوشت زیادی برای خوردن ندارد، بنابراین محققان تصور می‌کنند این نشانه‌ها در اثر برش بسیار دقیق برای کندن پوست خرس و پوشیدن آن به شکل کت ایجاد شده است.
(این یکی از استخوان‌های پا است که محققان آن را بررسی کردند. اگر با دقت به آن نگاه کنید، می‌توانید چند برش کوچک را روی آن ببینید.)
ایوو ورهایِن یکی از محققان دانشگاه توبینگن در آلمان است که روی این موضوع تحقیق کرده و می‌گوید: «این نشانه‌های برشِ تازه کشف‌شده نشانگر این هستند که حدود ۳۰۰ هزار سال پیش، مردم شمال اروپا تا حدی به لطف پوست گرم خرس از زمستان‌های سرد جان سالم بدر می‌بردند.»
خرس غارنشین که حالا منقرض شده، دو نوع مو داشت: موهای بیرونی بلند و موهای کوتاهِ ضخیم؛ همین لایۀ دوگانه بود که پوست خرس را عایق‌بندی می‌کرد و گرمای درون بدنش را به خوبی حفظ می‌کرد. در عصر یخ، طول خرس‌های غارنشین به بیش از ۳ متر و وزن‌شان به بیش از ۱۰۰۰ کیلوگرم می‌رسید.
محققان می‌گویند استفاده از پوست خرس از سوی انسان‌های اولیه احتمالاً یک تغییر کلیدی برای زنده ماندن در آب و هوای سرد شمالی بوده است. این تحقیق بخشی از یک پروژه‌ی طولانی‌مدت حفاری در سایت‌های پارینه‌سنگی در شونینگن است.