به گزارش فراو به نقل از سی ان ان، رئیس سابق پنس یعنی ترامپ رئیس جمهور پیشین که زمانی به عنوان یک پادشاه در سیاست جمهوری خواه شناخته شده بود از «دیوید پردو» سناتور سابق آمریکایی حمایت کامل به عمل آورد. با این وجود، در جریان متحمل شدن شکست از «برایان کمپ» فرماندار فعلی جمهوری خواه تحقیر شد.
در همین حال، پنس در اقدامی نادر در مخالفت آشکار علیه ترامپ رزومه سیاسی خود را پررنگ کرد و با حمایت از برنده که اکنون با «استیسی آبرامز» نامزد دموکرات‌ها رقابت می‌کند اولین نشانه‌های پیگیری یک خط مستقل را از خود نشان داد.
پنس که به عنوان نوعی چهره ضد ترامپ ظاهر می‌شود به نظر می‌رسد به رویارویی با رئیس جمهور پیشین بر سر نامزدی حزب جمهوری خواه برای انتخابات سال ۲۰۲۴ میلادی نزدیک‌تر شده است. در طول این مسیر به نظر می‌رسد که او به عنوان یک رقیب جمهوری خواه که به قول خویش خود را «محافظه کار، اما نه از این بابت عصبانی» توصیف کرده به چهره‌ای آشنا تبدیل شده است. پنس که به طور فعال با «کمپ» در کارزار انتخاباتی او شرکت داشت پس از مخالفت صریح ترامپ با فرماندار فعلی جورجیا و به کارگیری پردو برای ورود به رقابت از او حمایت کرد. به غیر از رقابت‌های انتخاباتی پرمخاطب در جورجیا، پنس از رویارویی مستقیم در قالب «نامزد من در مقابل شما» با ترامپ اجتناب ورزید، اما همزمان در حالی که از رئیس جمهور پیشین فاصله گرفته بود به سمت تشکیلات سنتی حزب جمهوری خواه حرکت نمود و به آن نزدیک شده است.
پنس به عنوان معاون رئیس جمهور در تیم ترامپ بود و رئیس جمهورش را تحسین می‌کرد و هر زمان که با ترامپ در فضایی مشترک حضور داشت از کانون توجه دور می‌شد. در سال ۲۰۱۹ میلادی او تبدیل به مردی شد که زمانی «سرپرست» قلمداد می‌شد.
در ۶ ژانویه ۲۰۲۱ بود که گروهی با الهام گرفتن از گفته‌های ترامپ به ساختمان کنگره حمله کردند و پنس با رئیس جمهور مخالفت کرد و از جلوگیری از صدور گواهی تایید انتخاب «جو بایدن» به عنوان رئیس جمهور خودداری ورزید. با این وجود، او بعدا گفت که با ادعای نادرست ترامپ مبنی بر بی‌نظمی در رای گیری موافق است موضعی که باعث شد او را هم به عنوان فردی معتقد به اصول که در مقابل مهاجمان ۶ ژانویه ایستادگی کرد و هم در عین حال به عنوان یک ترامپیست وفادار ببینیم.
حالا که پنس از زیر سایه ترامپ بیرون می‌رود به عنوان فردی با مهارتی که سال‌ها از آن استفاده کرده کارت «خوب» را بازی می‌کند.
او در گردهمایی‌ای در جورجیا در روز‌های پایانی مبارزات انتخاباتی انتقادی از ترامپ یا پردو به عمل نیاورد. او تاکید کرد که انتخابات ۲۰۲۲ درباره «آینده» است اگرچه «کسانی هستند که می‌خواهند این انتخابات را به رویدادی درباره گذشته تبدیل کنند».
البته شخصیت اصلی که به گذشته سیاسی می‌پردازد ترامپ است که هم چنان بر ادعای اشتباه خود مبنی بر این که در سال ۲۰۲۰ میلادی برای انتخاب مجدد به عنوان رئیس جمهور فریب خورده و در انتخابات تقلب شده اصرار می‌ورزد. البته طعنه‌آمیز این است که این ترامپ بود که وقتی پنس را در سال ۲۰۱۶ نامزد انتخاباتی غیرمنتظره خود کرد به او این فرصت را داد که همه چیز را پشت سر بگذارد.
در ازای انتخاب پنس، غرب میانه امریکا به ترامپ کمک کرد تا آرای مسیحیان محافظه کار و جنگجویان گروه‌های راستگرا را که مدت‌ها از طرفداران پنس بودند را به سوی خود جلب کند. پنس در طول سال‌هایی که به عنوان معاون ترامپ در کاخ سفید فعالیت می‌کرد چنان وفاداری تزلزل ناپذیری به رئیس‌جمهور نشان داد که اکنون سخت است که او را به عنوان دشمن جمعیت طرفدار ترامپ با شعار «آمریکا را دوباره با عظمت کنیم» قلمداد نماییم.
با نتیجه اخیر در جورجیا طرح پنس برای شرکت در رقابت انتخابات ریاست جمهوری در مسیر درستی به نظر می‌رسد. این تلاش به طور جدی در سال ۲۰۱۷ آغاز شد زمانی که پنس معاون رئیس جمهور وقت یک کمیته اقدام سیاسی برای جمع آوری کمک‌های مالی را پنج ماه پس از روی کار آمدن او راه اندازی کرد.
با این وجود، او باید راهی طولانی را طی کند تا بتواند با ترامپ که دارایی او برای جنگیدن در حال حاضر ۱۲۴ میلیون دلار است برابری کند. در سپتامبر گذشته، پنس گفته بود که امیدوار است در سال آینده ۱۸ میلیون دلار جمع آوری کند. تفاوت قابل توجه است، اما پنس ماه‌های زیادی فرصت دارد تا این فاصله را کاهش دهد.
پنس در تقابل با ترامپ بدون آن که حتی نام رئیس سابق‌اش را ذکر کند خود را به عنوان نوعی رقیب برای جمهوری خواهانی معرفی می‌کند که فکر می‌کنند پدیده ترامپیسم مسیر خود را طی کرده است حتی در حالی که رئیس جمهور سابق کماکان درخواست تداوم وفاداری هواداران را ادامه می‌دهد. همان طور که یکی از رای دهندگان جورجیا یک روز پیش از رای گیری هفته جاری به «رویترز» گفته بود: «حضور پنس در اینجا گامی در جهت درست برای دور شدن حزب جمهوری خواه از قطار ترامپ است.»
اگر واکنش ترامپ را به عنوان معیار در نظر گیریم که به طور کلی چنین است او باور دارد که پنس رقیبی واقعی است. پیش از انتخابات مقدماتی او به یک مصاحبه کننده گفته بود که از پنس «بسیار ناامید» است، زیرا از کمک به تلاش وی برای لغو نتیجه انتخابات ۲۰۲۰ میلادی خودداری ورزید. در همان روز، سخنگوی ترامپ گفت که پنس «ناامیدانه به دنبال ارتباط از دست رفته خود است».
پنس شبکه‌ای از حامیان سطح بالا را ایجاد کرده که طی دو دهه فعالیت حرفه‌ای پرورش یافته اند. معاون سابق رئیس جمهور بی‌سر و صدا به ایالت‌های کلیدی سفر می‌کند و از رای دهندگان و رهبران احزاب دعوت به همراهی می‌نماید. اوایل ماه جاری او دو موضوع مورد علاقه خود را مطرح کرد: حمایت از انتخاب مدرسه در میشیگان و تشویق جمعیت در کارولینای جنوبی به منظور دعا کردن در این باره که دادگاه عالی رای به لغو حکم تاریخی سال ۱۹۷۳ بدهد حکمی که حقوق سقط جنین را ایجاد کرده بود. مدارس و سقط جنین برای جمهوری خواهان دارای انگیزه مذهبی موضوعی جنجالی و مهم محسوب می‌شود و تصور آن که از این نظر نامزدی برای ریاست جمهوری بتواند بیش از پنس برای این دسته از رای دهندگان جذاب باشد دشوار به نظر می‌رسد. در سال ۲۰۱۸ میلادی، «ریچارد لند» رئیس حوزه علمیه انجیلی جنوبی به «آتلانتیک» گفت: «مایک پنس طلای ۲۴ عیار از آن چه ما در یک سیاستمدار انجیلی می‌خواهیم است». ایمان مذهبی پنس باعث شده تا او این باور را داشته باشد که حین راه اندازی کارزار انتخاباتی از مهم‌ترین متحد خود یعنی به زعم خویش پروردگار حمایت می‌کند و تحت پشتیبانی او قرار دارد.
او به‌عنوان معاون رئیس جمهور آیه‌ای از کتاب مقدس را ذکر کرده بود: «زیرا من می‌دانم که برنامه‌هایی که برای شما دارم برنامه‌هایی برای شکوفایی شما و نه آسیب رساندن به شما برنامه‌هایی که به شما امید و آینده می‌دهد». از دید پنس این آیه اشاره می‌کند که اگر او با اقبال عمومی مواجه شود این خواست خدا بوده است. هر فردی از جمله ترامپ، در برابر چنین استدلالی چه کاری می‌تواند انجام دهد؟