صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

داستان فیلم «حافظه» (Memory) از خیلی جهات شبیه بقیۀ فیلم‌هایی است که در طول این ده دوازده سال از لیام نیسن دیده‌ایم. اما کارگردانی هنرمندانه و ترکیب درخشان بازیگران، حال و هوای متفاوت و جذابی به این فیلم بخشیده است که طرفداران فیلم‌های اکشن حتما از دیدنش لذت خواهند برد.
تاریخ انتشار: ۱۲:۰۲ - ۰۹ ارديبهشت ۱۴۰۱
فرارو- به غیر از چند استثنا، بیشتر نقش‌هایی که لیام نیسن بازی می‌کند معمولا یک جور‌هایی به هم شبیه هستند. نیسن که برای بازی در فیلم «فهرست شیندلر» نامزد دریافت اسکار هم شده، این سال‌ها معمولا در فیلم‌های جنایی و مهیج نقش یک آدم منزوی و الکلی را بازی می‌کند که گذشتۀ بدی داشته و کار‌های بدی کرده و حالا با روحی زخمی و آسیب دیده تصمیم گرفته که مسیرش را عوض کند؛ تصمیمی که او را به یک جور ماشین انتقام‌گیر تبدیل می‌کند.
 
به گزارش فرارو؛ فیلم «حافظه» هم از نظر داستانش تفاوت زیادی با همین طرح کلی ندارد. این فیلم با اقتباس از رمان «آلزایمرِ زاک» نوشتۀ جف گیرارتز ساخته شده. قبلا هم در سال ۲۰۰۳ یک فیلم بلژیکی با عنوان «حافظۀ یک قاتل» با اقتباس از همین رمان ساخته شده بود. فیلم «حافظه» دربارۀ یک آدمکش حرفه‌ای است که به آلزایمر مبتلا شده و وقتی او را برای کشتن یک دختر سیزده ساله استخدام می‌کنند ناگهان وجدانش بیدار می‌شود.
با وجود این شباهت، «حافظه» یک سر و گردن از فیلم‌های مشابه خودش بالاتر است. نقطۀ قوت اصلی این فیلم کارگردانی بسیار حرفه‌ای و درجه یک مارتین کمبل است که این داستان تقریبا کلیشه‌ای را سرشار از طراوت و انرژی کرده است. این فیلم شیوۀ داستانگویی خاصی دارد و حال و هوای تاریک و بدبینانه‌اش آن را از سایر فیلم‌های این ژانر تا حدی متمایز می‌کند.
 
در واقع نیسن در این فیلم نه آدم خوبی است و نه حتی یک آدم بد که قلب مهربانی داشته باشد. شخصیت الکس لوئیس که او نقشش را بازی می‌کند یک قاتل کاملا خشن و بیرحم است. فقط یک استثنا در کار او پیش می‌آید. وقتی تبهکارانی که کارشان بهره‌کشی غیرقانونی از کودکان است به او ماموریت کشتن یک دختر نوجوان را می‌دهند، الکس دچار تردید می‌شود و فکر می‌کند آن کسی که باید کشته شود این دختر نیست. این تردید او را در برابر کلی آدم خشن و جنایتکار قرار می‌دهد که در راس آن‌ها زنی است با بازی مونیکا بلوچی که به نوعی ملکۀ جنایت و تبهکاری است.
او در مسیر از بین بردن این کارتل فرقی بین پلیس و تبهکار نمی‌گذارد و هرکس را که سر راهش باشد از بین می‌برد. الکس در همین حال به آلزایمر هم مبتلاست و مجبور است برای خودش یادداشت‌هایی بنویسد تا کار‌هایی را که باید انجام بدهد یادش نرود. بازی و شخصیت نیسن در این فیلم کاملا صادقانه است و هیچ تلاش اضافی و مصنوعی برای جلب همدلی ندارد.
 
در این مسیر یکی دو نفر از اعضای پلیس هم با کاری که الکس می‌کند موافق هستند و یک جور‌هایی از او حمایت می‌کنند، چون فکر می‌کنند ماموریتی را که آن‌ها به صورت قانونی نمی‌توانند انجام بدهند، الکس خیلی بی‌دردسرتر از راه غیرقانونی انجام می‌دهد. یکی از این افراد ماموری است که نقشش را گای پیرس (بازیگر فیلم «ممنتو») بازی می‌کند و حضورش ترکیب خیلی خوبی را با نیسن شکل داده است هر چند که آن‌ها را خیلی زیاد در کنار هم نمی‌بینیم.
«حافظه» فیلم عمیقی نیست، اما یک نکتۀ خاصی در خودش دارد که طعم منحصر به فردی به آن می‌دهد و به نوعی در ذهن بیننده ماندگارش می‌کند. نکته این است که این فیلم به لحاظ اخلاقی اصلا فضای سیاه و سفید و مشخصی ندارد. همه چیز مبهم و خاکستری است. ما با آدمی مواجه هستیم که هرگز نمی‌تواند گذشته‌اش را اصلاح کند، اما حداقل می‌تواند اتفاقات زمان حال را درست پیش ببرد.
  • کارگردان: مارتین کمبل (Martin Campbell)
  • فیلمنامه‌نویس: داریو اسکارداپین (Dario Scardapane)
  • بازیگران: لیام نیسن (Liam Neeson)، گای پیرس (Guy Pearce)، مونیکا بلوچی (Monica Bellucci) و دیگران
 
ارسال نظرات