صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

هرکس در هر سن و سالی می‌تواند از دیدن فیلم «شگفت‌انگیز و سیاه‌چاله» (Marvelous and the Black Hole) احساسی خوشایند و دلپذیر پیدا کند؛ اما بخصوص دختران نوجوانی که خشم‌ها و عصیانگری‌های دوران بلوغ را تجربه می‌کنند، در این فیلم پنجره‌ای صادقانه و امیدبخش به دنیای احوالات خودشان خواهند یافت.
تاریخ انتشار: ۱۰:۴۳ - ۰۳ ارديبهشت ۱۴۰۱
فرارو- فیلم «شگفت‌انگیز و سیاه‌چاله» که کیت سانگ نویسندگی و کارگردانی آن را به عهده داشته، ثابت می‌کند که برای ساختن یک فیلم خوب و درخشان حتما لازم نیست مضمون کاملا تازه و خلاقانه‌ای داشته باشیم. فیلم سانگ دربارۀ خشم و عصیان دورۀ نوجوانی است؛ مضمونی کاملا آشنا، با روندی قابل‌پیش‌بینی و پایانی که حدس زدنش سخت نیست.
 
به گزارش فرارو؛ با اینحال این فیلم واقعا عمیق و جذاب از کار درآمده و دیدنش حتما تاثیرگذار و ارزشمند است. بخصوص پدر و مادر‌ها باید آرزو کنند که نوجوانانشان در کنار اینهمه فیلم‌های تاریک دیستوپیایی، فیلم صادقانه و ظریفی مثل این را هم ببینند.
شخصیت اصلی فیلم دختری به اسم سَمی است که روحیه‌ای افسرده و رفتاری پرخاشگرانه دارد. اولین باری که او را می‌بینیم، در دفتر مدیر مدرسه منتظر آمدن پدرش نشسته، در حالیکه پای چشمش کبود است و معلوم است که با یک نفر دعوا کرده. افت درسی و بدخلقی او بخصوص از وقتی آغاز شده که مادرش را از دست داده است. حالا هم که پدرش آنگوس با زن دیگری به اسم ماریان آشنا شده، اوضاع از قبل هم بدتر شده.
 
با فرارسیدن تعطیلات تابستانی آنگوس به دخترش حق انتخاب داده که یا در کلاس‌های تابستانی شغل‌یابی شرکت کند و یا به یک کمپ تابستانی مخصوص تربیت نوجوانان سرکش برود. این یک جور‌هایی یک انتخاب دو سر باخت است، اما به هر حال سمی رفتن به کلاس‌های شغل‌یابی را انتخاب می‌کند. تکلیفی که در این کلاس به دانش‌آموزان می‌دهند این است که به ایده‌ای دربارۀ یک شغل برسند و آن ایده را برای سایر دانش‌آموزان هم ارائه بدهند. از نظر سمی این تکلیف کاملا احمقانه و کسل‌کننده است.
اما در همین زمان اتفاقی می‌افتد که مسیری برای درمان روح ناآرام سمی باز می‌کند. او با زن شعبده‌بازی به اسم مارگوت آشنا می‌شود که تمام زندگیش به اجرای نمایش برای بچه‌ها گذشته. مارگوت هم در گذشتۀ خودش تنهایی و خشم را تجربه کرده و حال سمی را درک می‌کند. او خشم و اندوه خودش را با خنداندن بچه‌ها و آموزش دادن تردستی به دیگران تسکین می‌دهد.
 
آشنایی با مارگوت ایده‌ای که لازم داشت را به او می‌دهد؛ او شغل شبده‌بازی را برای ارائه در کلاس انتخاب می‌کند. سمی شیفتۀ توانایی‌های مارگوت می‌شود. شگفتی هنر مارگوت انگار او را به دنیای قصه‌های مادرش برمی‌گرداند و خشونت و خشمی را که در او هست رفته رفته به شور و لطافت تبدیل می‌کند.
شاید در کلیات این داستان چیز خلاقانه و بی‌سابقه‌ای به چشم نخورد، اما جزئیات هستند که در شکل گرفتن ارزش این فیلم حرف اول را می‌زنند. همۀ احساس‌ها واقعی و ناب ارائه شده‌اند و هر رفتاری که از شخصیت‌ها می‌بینیم کاملا باورپذیر و متناسب است. به علاوه با اینکه ممکن است کلیت داستان چندان شاد به نظر نرسد، اما روح کمدی به شکل هنرمندانه و ظریفی در سراسر فیلم جریان دارد و این حال و هوا دقیقا با مضمون و پیام امیدبخش فیلم همخوانی دارد.
 
بازی‌های طبیعی و دلنشین بازیگران نقش بسیار مهمی در بالا بردن کیفیت این فیلم داشته است. در فیلمی مثل این که بیشتر از هر چیز بر عواطف و احساسات و نوسانات روحی متمرکز است، هیچ چیز به اندازۀ صداقت و خلوص بازی‌ها روی ذهن و روح مخاطب تاثیرگذار نیست. دو چهرۀ اصلی این فیلم یعنی سمی و مارگوت هم شخصیت‌هایی هستند که ما با آن‌ها به خوبی ارتباط برقرار می‌کنیم و خودمان را بخشی از ارتباط شفابخش آن‌ها احساس می‌کنیم.
 
«شگفت‌انگیز و سیاه‌چاله» در مجموع فیلمی درجه‌یک و عمیق دربارۀ بلوغ و عصیان نوجوانی است که با حال و هوای مفرح و چشم‌انداز خوش‌بینانه‌اش، انگار یک جور جادوی درمانگر در خودش دارد که مخاطب را به نوعی پالایش روحی می‌رساند و نگاه امیدوارانه‌ای به او می‌بخشد.
 
  • کارگردان و فیلمنامه‌نویس: کیت سانگ (Kate Tsang)
  • بازیگران: میا کچ (Miya Cech)، ریا پرلمن (Rhea Perlman)، لئوناردو نم (Leonardo Nam)
  • امتیاز: ۷.۸/۱۰
ارسال نظرات