آرمین منتظری در روزنامه اعتماد نوشت: احمد علیرضابیگی نماینده تبریز در گفتگو با ایلنا: ۲۲۰ نماینده مجلس به آقای رییسی نامه نوشتند و از ایشان درخواست کردند که در انتخابات ورود پیدا کند و از دیگر رقبای آقای رییسی خواستند کنار بکشند و شرایط را برای وی فراهم کنند؛ لذا اگر در مجلس موضوع استیضاح امکان طرح پیدا کند تصور نمی‌شود توفیقی به دست بیاورد از همین رو نمایندگان از این امکان استفاده می‌کنند تا موضوعات را مطرح و مردم را در جریان مشکلات بگذارند.
این هم یکی دیگر از شگفتی‌های سپر سیاست در ایران است. نمایندگانی که به لحاظ قانونی وکلای مردم محسوب می‌شوند، به شکلی زیر بلیط دولت مستقر می‌روند که به وقت استیضاح، چاقوی نظارتی خود را کند می‌کنند.
سوال این است که چرا نمایندگان از همان ابتدا باید اینچنین زیر بلیط دولتی بروند که اساسا هنوز تشکیل نشده است. آن‌هم به گونه‌ای که حالا به واسطه نامه‌ای در زمان انتخابات در حمایت از سید ابراهیم رییسی امضا کرده‌اند، نتوانند در عمل خواستار اصلاح نقصان‌ها و کمبود‌های دولت شوند.
البته در برخی کشور‌ها که نظام نخست‌وزیری در آن‌ها حاکم است یا در ساختار سیاسی امریکا، نمایندگان مجلس به واسطه تعلق حزبی که دارند وظیفه دارند در هر صورتی از رییس دولت حمایت کنند.
اما در کشوری نظیر ایران که فعالیت حزبی در آن به واسطه محدودیت‌ها و نقصان‌ها، بیشتر به شوخی می‌ماند و علاوه بر این، یکی از افتخارات نمایندگان مجلسش این است که نگاه جناحی ندارند، اساسا چرا نمایندگان باید چنین نامه‌ای را امضا کنند که حالا یک نماینده مجلس بگوید که «استیضاح توفیقی نخواهد یافت و صرفا فرصتی است که نمایندگان مردم را در جریان امور بگذارند.» مردم را از طرق دیگر نیز می‌توان در جریان امور قرار داد.
اگر نمایندگان متفق‌القول هستند که وزیری باید استیضاح شود و به واسطه عملکرد ضعیف رای‌عدم اعتماد دریافت کند، وظیفه اخلاقی و قانونی‌شان در چارچوب نمایندگی مجلس حکم می‌کند که مماشات نکنند.
بد نیست به نامه مشهوری که توسط ۲۲۰ نفر از نمایندگان مجلس در سال ۱۴۰۰ امضا شد و در آن از سید ابراهیم رییسی برای کاندیداتوری دعوت شد، نگاهی بیندازیم.
نمایندگان در بخشی از این نامه نوشته‌اند: «بر همین اساس ما نمایندگان مجلس شورای اسلامی امضاکنندگان این نامه، ضمن احترام به همه شخصیت‌های بزرگواری که برای حضور در عرصه انتخابات آتی ریاست‌جمهوری اعلام آمادگی کرده‌اند و اذعان به توانمندی‌ها و صلاحیت‌های آن‌ها، بر این اعتقادیم که از منظر شمولیت شاخص‌ها و نیز توان اجماع‌سازی سیاسی و جذب آرای اکثریت مردم، جنابعالی نامزد اصلح و اولی به شمار می‌آیید.
فلذا فارغ از جایگاه حقوقی و نیز با تاکید بر اصل استقلال قوه مقننه و اعمال کامل اختیارات نظارتی مجلس در قبال دولت آتی، از شما برای حضور در این عرصه خطیر دعوت به عمل می‌آوریم و اذعان داریم که در شرایط کنونی ورود به این عرصه، مجاهدتی عظیم به شمار می‌آید.»
با خواندن چنین فراز‌هایی بیشتر مشخص می‌شود که چرا استیضاح وزرای دولت فعال توفیقی در مجلس نخواهد یافت.