فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: لحد: به فتح اول و دوم نهانگاه گور، در عربی به سکون دوم تلفظ می‌شود / مدد: به فتح اول و دوم یاری، ولی در اینجا به استعاره‌ی عنادیه مقصود ناسازگاری و عدم مساعدت چنانکه در این بیت حافظ مبارک باد را به جای تعزیت و تسلیت به کار برده است:
تا شدم حلقه به دوش در میخانه‌ی عشق هردم آید غمی از نو به مبارکبادم
تا وقتی از میخانه‌ی عشق اثری باقی است، سر ما به ارادت بر خاک ره پیر مغان خواهد بود. مقصود او از این شعر این است که حلقه‌ی بندگی و فرمانبری از معشوق از روز ازل در گوش سالکان قرار گرفته و آنان که در راه عشق گام برمی‌دارند و تا زمانی که اثری از منزلگاه عشق وجود دارد در این راه باقی می‌مانند، پیوسته بر همان قرار قبلی خود باقی مانده‌اند و از این رو اسرار عشق در پیشگاهشان گشوده خواهد شد.
می‌خواهی معامله‌یی بکنی مترس! امید که زیانی متوجه تو نباشد! همواره به یاد خداوند باش تا خداوند نیز با امداد‌های غیبی و فرشتگان آسمانی خود از تو محافظت کند.