فرارو- نشست اخیر دیپلمات‌های ارشد اسرائیل، امریکا و چهار کشور عربی در یک هتل تفریحی در صحرای نگو در جنوب اسرائیل رویدادی بود تا مشروعیت اسرائیل در میان رهبران خاورمیانه که برای دهه‌ها از نزدیکی به دولت اسرائیل خودداری می‌ورزیدند را به نمایش بگذارد.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز؛ با این وجود، برگزاری این نشست دیپلماسی‌ای فوری بود که جنگ در اوکراین و توافق هسته‌ای معلق با ایران انگیزه اصلی برگزاری آن بود: امریکا قصد داشت کشور‌های منطقه را تحت فشار قرار دهد تا موضع سخت تری در قبال روسیه در مورد تهاجم آن کشور علیه اوکراین اتخاذ کنند و در مقابل، آن کشور‌ها خواستار تضمین امریکا در مورد محدود شدن برنامه هسته‌ای ایران بودند.
این نشست ۱۸ ساعته هیچ نتیجه عمومی مشخصی به همراه نداشت، اما نشانه‌هایی از گرم شدن پشت پرده روابط بین امارات متحده عربی و ایالات متحده پس از هفته‌ها تنش فزاینده دیده شد. واشنگتن از پاسخ بیطرفانه امارات نسبت به تهاجم روسیه ناامید شده در حالی که مقام‌های اماراتی از آن چه به عنوان بی تفاوتی آمریکا در قبال تهدیدات علیه امنیت امارات قلمداد می‌کردند عصبانی بودند.
دو مقام شرکت کننده در این نشست اشاره کرده اند که "آنتونی بلینکن" وزیر خارجه امریکا و "عبدالله بن زاید آل نهیان" همتای اماراتی او رابطه‌ای گرم با یکدیگر را به نمایش گذاشتند. یک عکس از جلسه‌ای پشت در‌های بست نشان می‌دهد که آن دو در حال شوخی با یکدیگر هستند و این موضوع باعث لبخند سایر شرکت کنندگان شده است.
این نشست به پنج کشور خاورمیانه یعنی بحرین، مصر، مراکش، امارات متحده عربی و اسرائیل اجازه داد تا علیرغم تمرکز بر روی همکاری با روسیه و چین، به طور جمعی ایالات متحده را تشویق کنند که در منطقه باقی بماند.
این نشست موید آن بود که برای تعداد فزاینده‌ای از کشور‌های عربی، فقدان راه حلی برای مناقشه اسرائیل و فلسطین دیگر مانعی برای مشارکت با اسرائیل محسوب نمی‌شود حتی اگر چنین مشارکتی هم چنان با مخالفت اکثریت شهروندان غیر نظامی عرب مواجه شود. بلینکن و سه وزیر از چهار وزیر عرب از سخنان پایانی خود برای بیان مجدد حمایت کشور‌های شان از راه حل دو کشور برای مسئله فلسطین استفاده کردند. با این وجود، غیبت هیئت رهبری سیاسی فلسطین در این بحث نشان داد که چگونه روابط اسرائیل با جهان عرب گسترده‌تر از روابط اسرائیل و فلسطین است و این دو رابطه از یکدیگر جدا شده اند.
البته تحلیلگران معتقدند که اگرچه ممکن است دولت‌های عربی آماده همکاری با اسرائیل باشند، اما کماکان می‌خواهند از هرگونه ژستی که به طور نمادین امید‌های فلسطینیان برای تشکیل کشور تضعیف کند خودداری ورزند از جمله از ایده تشکیل کشور فلسطینی با پایتختی آینده بیت المقدس شرقی که اسرائیل در سال ۱۹۶۷ میلادی آنجا را تحت اشغال قرار داد.