صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

فیلم «سوارکار» (Jockey) داستان ورزشکاری را روایت می‌کند که با وجود صدماتی که در طی سال‌ها دیده است، تمام اراده‌اش را جمع کرده تا یک بار دیگر طعم شیرین موفقیت را بچشد. این فیلم به زیر پوست دنیای سوارکاری نفوذ کرده و عمیق‌ترین و صمیمانه‌ترین احساسات آدم‌هایی که در این میدان مسابقه می‌دهند را به تصویر کشیده است.
تاریخ انتشار: ۱۰:۴۸ - ۱۷ بهمن ۱۴۰۰

فرارو- دکتر می‌پرسد: «چندبار تا حالا کمرت رو شکستی؟». بعد از اینکه چند لحظه فکر می‌کند جواب می‌دهد: «به نظرم سه بار». بعد متوجه می‌شویم که دکتر در واقع دامپزشک است و این سوارکار چهل و خرده‌ای ساله، چون پول دکتر رفتن نداشته، چند دلار به دامپزشک داده تا یک عکس سی تی اسکن از کمرش بگیرد. این یکی از اولین صحنه‌های فیلم «سوارکار» است؛ اولین فیلم بلند کلینت بنتلی با داستانی که قبلا بار‌ها شبیه آن را در فیلم‌های دیگر دیده‌ایم: ورزشکاری که دوران اوجش را پشت سر گذاشته، می‌خواهد آخرین شانس خودش برای درخشیدن را قبل از بازنشستگی امتحان کند.

به گزارش فرارو؛ مهم‌ترین نقطۀ قوت این فیلم بازی پرحرارت و زیبای کلیفتون کالینز جونیور است به اضافۀ حال و هوایی عاطفی و صادقانه. کالینز نقش سوارکاری به اسم جکسون سیلوا را بازی می‌کند؛ مردی کم حرف که در بین ورزشکاران احترام زیادی دارد. در یکی از صحنه‌های مسابقه ما هیچ اسبی را نمی‌بینیم بلکه دوربین در تمام مدت روی چهرۀ کالینز متمرکز شده و هیجانات و افکار او را که در چهره‌اش کاملا آشکار هستند به ما نشان می‌دهد.

مسابقه دادن تاثیرات منفی زیادی روی بدن جکسون داشته؛ یک طرف بدن او اندکی بی‌حس است و یکی از دست‌هایش هم دچار لرزش است. با این حال جکسون باور دارد که هنوز دو سال دیگر می‌تواند مسابقه بدهد.
 
جکسون مدتی است که دارد با تمرین‌دهنده‌ای به اسم روث (با بازی گرم و صمیمانۀ مولی پارکر) کار می‌کند که همین تازگی‌ها یک اسب جوان خیلی خوب خریده است. شاید هر کارگردان دیگری بود وسوسه می‌شد که یک جور رابطۀ رمانتیک بین جکسون و روث برقرار کند، اما در این فیلم این دو نفر فقط و فقط به اسبشان فکر می‌کنند.
بنتلی خودش فرزند یک سوارکار است؛ او این فیلم را در یک میدان اسب‌دوانی در فونیکس فیلمبرداری کرده و بیشتر بازیگران فرعی فیلمش سوارکاران واقعی هستند. او واقعا زیر پوست این دنیا را می‌شناسد و می‌داند که زندگی این آدم‌ها چطور است. یک صحنۀ خیلی درخشان در فیلم هست که در آن سوارکار‌ها بعد از تمام شدن کارشان دور هم جمع شده‌اند و مثل سرباز‌های از جنگ برگشته دارند قصۀ جراحت‌ها و مصدومیت‌های قدیمشان را برای هم تعریف می‌کنند. همانطور که در یکی از دیالوگ‌های فیلم هم اشاره شده، این‌ها آدم‌هایی هستند که از مرگ نمی‌ترسند، فقط از این می‌ترسند که دیگر نتوانند سوارکاری کنند.
 
«سوارکار» فیلمی کم هزینه است، اما فیلمبرداری آن که توسط آدولفو ولوسو انجام شده بسیار زیباست. نما‌های باز و نزدیک به زمین او چهرۀ جکسون را در پس‌زمینۀ آسمان ابری به تصویر می‌کشد و با این کار تنهایی او در این دنیا و ارادۀ مصمم او برای موفقیت را به مخاطب القا می‌کند.
 
  • کارگردان: کلینت بنتلی (Clint Bentley)
  • فیلمنامه‌نویسان: کلینت بنتلی، گِرگ کودار (Greg Kwedar)
  • بازیگران: کلیفتون کالینز جونیور (Clifton Collins Jr)، مویزز آریاس (Moises Arias)، مولی پارکر (Molly Parker)
  • امتیاز: ۶.۷/۱۰
ارسال نظرات