صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

«جیغ» (Scream)؛ یکی از معدود فیلم‌های سینمایی دنباله‌دار است که حتی بعد از ساختن پنج قسمت از آن، هنوز هم آدم احساس نمی‌کند که دیگر دارد زیادی کش پیدا می‌کند.
تاریخ انتشار: ۰۹:۳۴ - ۲۵ دی ۱۴۰۰
فرارو- مجموعه فیلم‌های جیغ از سال ۱۹۹۶ تا امروز واقعا جای پای محکمی برای خودشان در فرهنگ عمومی باز کرده‌اند و خیلی از صحنه‌های آن‌ها در خاطره‌ها ماندگار شده. این مجموعه همیشه یکی از بهترین‌ها در ژانر وحشت نوجوانان بوده (یکی از زیرشاخه‌های ژانر وحشت که در آن یک قاتل نقابدار دست به کشتن نوجوان‌ها می‌زند).
 
به گزارش فرارو؛ اولین فیلم این مجموعه را وس کراون (Wes Craven) در سال ۱۹۹۶ ساخت؛ فیلمی که در این نوع بخصوص از ژانر وحشت یکی از بهترین‌ها بود. اما این ژانر از آن موقع تا حالا خیلی تغییر کرده. بعضی قواعد ثابت مانده‌اند و خیلی از آن‌ها هم دیگر کاربردی ندارند. البته تشخیص اینکه کدام قواعد ژانر وحشت را باید کنار گذاشت و کدام را باید حفظ کرد اصلا کار ساده‌ای نیست.
 
فیلم تازۀ جیغ که پنجمین قسمت این مجموعه است، نگاه بسیار دقیقی به میراث فیلم‌های قبلی این مجموعه انداخته و حواشی خشن را حذف کرده، ولی خون و خونریزی را همچنان نگه داشته است. فیلمنامه‌ای که جیمز وندربیلت و گای باسیک نوشته‌اند، این مجموعه را به شیوه‌ای هوشمندانه به سطح بالاتری ارتقا داده و شور و حرارت تازه‌ای به آن بخشیده است.
خلاصۀ طرح داستانی فیلم به این صورت است: بیست و پنج سال از اولین سری قتل‌های زنجیره‌ای در شهر وودزبرو گذشته و آخرین قتل عام هم ده سال قبل اتفاق افتاده است. پس جای زخم‌های قدیمی تا حدی بهبود پیدا کرده و آرامشی نسبی در شهر حکمفرما شده. اما قاتل نقابدار دوباره سر و کله‌اش پیدا می‌شود و نسل جدیدی از نوجوانان شهر وودزبرو را هدف جنایت‌های خود قرار می‌دهد. حالا سیدنی پرسکات باید دوباره برگردد تا راز این قتل‌ها را کشف کند.
 
یکی از تاثیرگذارترین هنرنمایی‌های این فیلم این است که یک داستان کاملا تازه را با مهارت و ظرافت فوق‌العاده‌ای به داستان قدیمی پیوند زده است و این واقعا برای هواداران فیلم غافلگیرکننده و جذاب خواهد بود.
مت بتینلی و تایلر گیلت (کارگردانان فیلم) توانسته‌اند علاوه بر حفظ ظرافت‌ها و شخصیت‌پردازی‌های درخشان فیلم‌های قبلی، نگاه تازۀ خودشان را هم به فیلم ببخشند. این فیلم هم یک دنباله است و هم یک اثر کاملا تازه. بتینلی و گیلت به بهترین نحو میراث کارگردان فقید قسمت‌های قبلی (وس کراون) را گرفته‌اند و آن را تکامل داده‌اند.
 
گروه بازیگران فیلم عالی و بی‌نقص است. به بازیگران جدید فضای کافی برای خودنمایی داده شده و هرکدام از آن‌ها طوری نقشش را بازی کرده که انگار سال‌هاست در وودزبرو زندگی می‌کند. همین باعث شده که مرگ و خونریزی‌هایی که در فیلم اتفاق می‌افتد کاملا تاثیرگذار باشند.
البته همه چیز فیلم کامل و درجه یک نیست، اما نقائص آن در نسبت با کلیتش خیلی خیلی کوچک هستند و باعث نمی‌شوند که هیجان فیلم از بین برود. داستان اصلا پیش پا افتاده و قابل پیش‌بینی نیست و یک‌سوم پایانی فیلم واقعا بیننده را غافلگیر می‌کند. «جیغ» بر خلاف بیشتر فیلم‌های دنباله‌دار، کاملا هشیار بوده است که در نسبت با قسمت‌های قبلی‌اش چه چیزی را باید حفظ کند و چه چیزی را باید کنار بگذارد.
 
این فیلم شروع درخشانی برای ژانر ترسناک در سال ۲۰۲۲ است. همه چیز در آن هست؛ از وحشت و خونریزی و دلهره گرفته تا عاطفه و فریاد‌های از سر شوق. ساختن فیلمی در ژانر وحشت که اینقدر خلاقانه و غیرقابل‌پیش بینی باشد واقعا موفقیت بزرگی است. هواداران مجموعه فیلم‌های «جیغ» حتما عاشق این یکی خواهند شد.
 
  • کارگردانان: مت بتینلی (Matt Bettinelli)، تایلر گیلت (Tyler Gillet)
  • نویسندگان فیلمنامه: جیمز وندربیلت (James Vanderbilt)، گای باسیک (Guy Busick)
  • بازیگران: نو کمبل (Neve Campbell)، کورتنی کاکس (Courteney Cox)، دیوید آرکت (David Arquette) و دیگران
  • امتیاز: ۷.۹/۱۰
ارسال نظرات