"سعید لیلاز" تحلیلگر سیاسی و اقتصادی اصلاح طلب در مصاحبه‌ای با نشریه "فایننشال تایمز" گفت با توجه به ماهیت زیر زمینی بخش عمده‌ای از اقتصاد ایران، دولت آمریکا دیگر توانی بیش از این برای فشار اقتصادی به ایران از طرق تحریم‌ها نخواهد داشت.
به گزارش عصرایران، فایننشال تایمز با انتشار گزارشی از آغاز دور هشتم مذاکرات احیای برجام در وین، گزینه‌های دو طرف اصلی مذاکرات وین یعنی ایران و ایالات متحده آمریکا در صورت شکست مذاکرات احیای برجام را بررسی کرده است.
در این گزارش با اشاره به خطرات جدی تشدید تنش در صورت شکست مذاکرات، گزینه‌های ایالات متحده در صورت شکست مذاکرات را در طیفی از گزینه‌های بد تا بدتر طبقه بندی کرده است.
در بخشی از این گزارش به نقل از تحلیلگران ایرانی این نکته مورد تاکید قرار گرفته که ایالات متحده گزینه چندانی برای تشدید فشار اقتصادی علیه ایران ندارد، چون تاکنون همه نوع تحریم‌های ممکن را علیه ایران وضع کرده است.
به نوشته فایننشال تایمز: به گفته تحلیلگران ایرانی، موضع تهران تا حدی بازتاب این باور در میان اصولگرایان حاکم است که آن‌ها با موفقیت، کارزار "فشار حداکثری " ترامپ را پشت سر گذاشته اند، حتی اگر هزینه اقتصادی هنگفتی پرداخته باشند.
این گزارش افزوده: " مقامات حکومت ایران با افتخار از "اقتصاد مقاومتی" صحبت می‌کنند که در آن جمهوری اسلامی - که دهه‌ها تحریم‌ها را تحمل کرده است – بر تولید داخلی و تقویت تجارت غیرنفتی با کشور‌های همسایه تمرکز کرده است. این امر عزم اصولگرایان حاکم را تقویت کرده که اگر نتوانند بر اساس شرایط خود به توافق برسند، جمهوری اسلامی حتی اگر تحریم‌ها تشدید شوند، به بقای خود ادامه خواهد داد، هر چند زمینه‌های توسعه اقتصادی کشور شکوفا نشود.
"سعید لیلاز" اقتصاددان ایرانی در این رابطه می‌گوید: "تا زمانی که بایدن در هر ۵۰ متری امتداد مرز‌های گسترده ایران سربازی قرار ندهد، نمی‌توان بر اقتصاد ایران نظارت کرد... اقتصاد زیرزمینی ایران بین ۳۰ تا ۵۰ درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد. این رقم بزرگی است. "
بر اساس این گزارش: " اینکه آیا نوعی از برجام باقی می‌ماند یا نه، به شدت بستگی به این دارد که رهبر ایران متقاعد شود که در صورت امضای توافقی با آمریکا، واشنگتن به آن پایبند خواهد ماند.
"محمدصادق جوادی حصار" سیاستمدار اصلاح‌طلب می‌گوید: " رهبر جمهوری اسلامی ایران می‌داند که افکار عمومی ایران راهی برای خروج از این وضعیت می‌خواهد، اما به تجربه این را هم می‌داند که آمریکایی‌ها با یک توافق بین‌المللی چگونه رفتار می‌کنند. این یک سوال مشروع است که از آمریکا بپرسیم: "چگونه می‌توانیم اطمینان داشته باشیم وقتی جمهوری‌خواهان می‌گویند در صورت راهیابی به کاخ سفید در انتخابات بعدی، توافق احتمالی را پاره می‌کنند، چگونه می‌توانیم اطمینان کسب کنیم که آمریکا دیگر از آن خارج نمی‌شود؟ " چرا ایران باید توافقی را امضا کند که قرار است چند سال دیگر پاره شود؟ "