فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: ترک فلک: تاراج گر گردون، تشبیه صریح همچنین است خوان روزه / چماش: به فتح اول و تشدید دوم در سیاق فارسی به معنی افسونگر، دلربا و شوخ و فسون ساز /کاردیده: تجربه آموخته
بشتاب که روزگار خوان روز را برچید و هلال ماه نو نیز به گردش ساغر فرمان داد. مقصود او از این شعر این است که عاشقان کوی یار که با همه وجود طالب درگاه محبوبند، جان بر کف قدم در راه او می‌نهند و با راه رفتن به درگاه او، مزد اعمال خود را خواهند گرفت.
کسی عاشق شماست و در رسیدن به شما بیتاب است. هر گاه به او بی توجهی می‌کنید، عشق او به شما افزون‌تر می‌شود، ولی حجب و حیا اجازه نمی‌دهد که قدم پیش بگذارد. او منتظر اقدامی از جانب شماست. شما نیز بشتابید که فرصت از دست می‌رود.